-
ขอบคุณ
-
เป็นกำลังใจเล็กๆ ที่ผู้เขียนคิดว่ามันยิ่งใหญ่มากๆ
-
รางวัลสำหรับ"ครู" คงไม่ใช่แค่เงินทองที่ได้รับในแต่ละเดือน (ซึ่งน้อยมากเมื่อเทียบกับครูในประเทศอื่นๆ) แต่ความสำเร็จของลูกศิษย์ และรอยยิ้ม การทักทาย การยกมือไหว้ของเขาเหล่านั้น เป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่ หาใดเปรียบคะ
- *_*
กว่าสวนจะสวยด้วยมือ...พ่อ
สิ่งที่พ่อตั้งใจทำเพียงเพื่อเป็นอนุสรณ์ ให้ไว้ กับลูก ๆ พ่อพูดเช่นนั้น "เมื่อพ่อลาลับจากโลกนี้ไป ต้นไม้คือชีวิตของพ่อ ลูกๆจะยังคงได้เห็นพ่อทุกวัน"
พ่ออยู่ใต้ท้องรถ(รถจิ๊บคู่กายพ่อ)ติดหล่มที่ไหนซักแห่ง
สมัยก่อนที่พ่อจะเปลี่ยนอาชีพมาทำสวน ครอบครัวไม่ได้ฝันว่าจะมาอยู่ที่ปักษ์ใต้บ้านเกิดของแม่ และลูก ๆ อีกครึ่งหนึ่งจากทั้งหมดที่แม่มี ที่ดินที่เตรียมปลูกสร้างบ้าน เป็นที่ดินเพียงไม่กี่ร้อยตารางวา แถว ๆ โค้งมาลัยแมน บริเวณ วิทยาลัยทับแก้ว จังหวัดนครปฐม สมัยนั้น (ปัจจุบันน่าจะเป็นมหาวิทยาลัยศิลปากร) ณ ที่ดินตรงนี้ ผมยังจำได้ว่า พ่อซื้อว่าวงูให้ผมกับพี่ชายคนโตชักแข่งกับว่าวจุฬาของพ่อ ในช่วงตอนเย็น ๆ ของวันที่มาดูที่ดินที่จะปลูกบ้านใหม่ ในขณะที่แม่ พี่สาวและน้องอีก 3 คน ไม่ได้มาด้วยเพราะแม่มีงานบ้าน ส่วนพี่สาวคนโตต้องคอยช่วยเหลือแม่ และเลี้ยงน้องเล็ก ๆ ( คิดไปเราสามคนพ่อลูก ก็เหมือนกับหนีเที่ยวเลยเนอะ ปล่อยให้แม่ พี่สาว และน้อง ๆ เฝ้าบ้าน )
หน้าสถานีรถไฟเมื่อคราวพี่น้องพ่อมาเยี่ยมสมัยยังเป็นเด็ก
เหตุการณ์ มีอันต้องผลิกผัน เพราะแม่ต้องมาดูแล ตากับยายที่แก่เฒ่า ที่ปักษ์ใต้ โครงการบ้านในฝันสมัยนั้นมีอันต้องยกเลิกไปโดยปริยาย สมาชิกทั้งครอบครัวกลับมา เริ่มสร้างรากฐานของครอบครัว กันอีกครั้งที่นี่ บ้านสวนเป็นที่ ที่เริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ อยู่กันโดยพึ่งพา สิ่งแวดล้อมจากธรรมชาติมากเป็นพิเศษ ผักสวนครัวรั้วกินได้ รายได้ส่วนใหญ่ ของครอบครัว ยังคงเป็นรายได้จากอาชีพค้าขายของพ่อ เพราะสวนเพิ่งสร้างลำพังรายได้จากสวน คงไม่สามารถส่งลูกเรียนได้ถึง 6 คน การศึกษา เป็นสิ่งที่ลูก ๆ ทุกคน ขวนขวาย เพระรู้ว่า เป็นสิ่งเดียว ที่ลูก ๆ สามารถนำติดตัวไว้เลี้ยงตัวเองได้ เมื่อเติบใหญ่ขึ้นมา
.......
.......
สวนที่ซื้อไว้ เป็นสวนที่ซื้อต่อมาจาก เจ้าของสวนเดิม แปลงหนึ่งจะเป็นสวนมะพร้าว อีกแปลงหนึ่งจะเป็นสวนเปล่า ๆ สวนยังคงถูกปล่อยร้างอยู่นาน จนกระทั่ง เมื่อถึงเวลาเหมาะสม พ่อจึงตัดสินใจมาทำสวนอย่างจริงจัง
สวนมะพร้าวเดิมที่ยังคงอยู่ถึงปัจจุบัน
สมัยนั้น พ่อยังอายุไม่มากนัก ยังแข็งแรงดีอยู่ พ่อตั้งใจสร้างสวนทุเรียน เพราะพ่อหวังไว้ว่า...สวนทุเรียนจะสร้างรายได้ให้เป็นกอบเป็นกำ ยามแก่ชรา เพื่อจุนเจือครอบครัว
เริ่มจากแปลงแรก ที่มีสวนมะพร้าว อยู่เดิม ปลูกสิ่งที่พ่ออยากปลูก ต้นทุเรียนพันธุ์ต่าง ๆ ที่พ่อซื้อมาจากจังหวัดทางภาคตะวันออก ชื่อทุเรียนที่พ่อพูดให้ฟัง ปัจจุบันยังคงจำได้ อยู่บ้าง เช่น กบแม่เฒ่า กระดุม สาวน้อย และอีกหลาย ๆ ชื่อซึ่งผมจำไม่ได้แล้ว ทุเรียนเหล่านี้ ปัจจุบันยังคงอยู่หลายต้น
......
......
ดอกไม้หน้าบ้านพ่อและแม่
หลายปี ผ่านไป ลูก ๆ (พี่สาว พี่ชาย และตัวผม) จบการศึกษา ทำงาน มีรายได้ พ่อเห็นว่า เป็นโอกาสที่จะขายฝันของพ่อ ให้เป็นความจริงเต็มรูปแบบ พ่อคิดการณ์ใหญ่ ไม่ใช่เพื่อตัวพ่อเอง แต่สิ่งที่พ่อตั้งใจทำเพียงเพื่อเป็นอนุสรณ์ ให้ไว้ กับลูก ๆ พ่อพูดเช่นนั้น "เมื่อพ่อลาลับจากโลกนี้ไป ต้นไม้คือชีวิตของพ่อ ลูกๆจะยังคงได้เห็นพ่อทุกวัน"
ผืนดินที่รกร้างว่างปล่าอยู่นั้น ถูกผลิกฟื้น ด้วยรถไถ จานห้า จานเจ็ด อะไรทำนองนี้ ที่พ่อพูดอยู่บ่อย ๆ ตอนที่เริ่มต้นโครงการใหม่ ๆ ลูก ๆ ระดมกำลังทรัพย์เพื่อต่อเติมฝันที่พ่อพยายามสร้างให้เป็นรูปธรรมมากขึ้น
บ่อน้ำขนาดปานกลาง จำนวน 3-4 บ่อ ถูกขุดด้วยรถแม็คโคร ราคาจ้างสมัยนั้น บ่อลูกหนึ่ง ราคาร่วมหมื่นบาทเลยทีเดียว
พ่อยืนดู ความสดชื่นของทุเรียนต้นน้อย ๆ ที่พี่ชาย และผม มีส่วนร่วม ในความภูมิใจ ของพ่อครั้งนั้น เรารดน้ำกันด้วย กำลังแรงกาย ทั้งจากเครื่องวิดน้ำ และรดน้ำด้วยบีบที่ตักน้ำจากบ่อที่ขุดเอาไว้ จับจอบขุดดิน ใส่ปุ๋ย เป็นความทรงจำ ที่ยังจำได้ไม่เคยลืมเลือน
แต่ดูเหมือนว่า...โชคจะไม่พยายามเข้าข้างเราเลย ความมุ่งมั่นของพ่อที่พยายามจะสร้างสวนทุเรียนไว้ให้ลูก ๆ มีอันต้องล้มครืน (ผมและพี่ชายรู้ว่า...พ่อเศร้าแค่ไหน) ฟ้าดินไม่เป็นใจ เพราะช่วงเวลานั้น ภาคใต้เกิดภาวะฝนแล้งอย่างหนัก ชนิดที่ไม่เคยมีมาก่อน น้ำที่เคยมีเต็มบ่อกลับแห้งขอดลง ทุเรียนยอดงาม ๆ ที่กำลังแตกกิ่งชูช่อ กลับมีอันต้องเหี่ยวเฉาลง เพราะขาดน้ำเลี้ยง ใช่ว่าพ่อจะนิ่งดูดาย พ่อพยายาม ต่อกรกับความแห้งแล้งครั้งนั้น เกือบทุกรูปแบบ ทั้งการขุดบ่อให้ลึกขึ้นกว่าเดิมเพื่อให้เกิดตาน้ำ การซื้อน้ำมารดต้นทุเรียนเป็นหลายสิบคันรถ สุดท้ายพวกเราต้องยอมจำนนกับความโหดร้ายของธรรมชาติ ที่มิอาจขัดขืนได้
ต้นทุเรียนที่เหลืออยู่
ต้นทุเรียนยืนต้นตาย....ความผิดหวัง ปรากฏอยู่ในแววตาคู่นั้น ของพ่อ แต่ในความโชคร้าย ก็ยังมีสิ่งดีดี มาหล่อเลี้ยงหัวใจของพ่อและพวกเราอยู่
สิ่งที่พ่อไม่เคยชอบเลย ก็คือ สวนยางพารา ที่พ่อไม่เห็นด้วยกับแม่ กลับเป็นสิ่งเดียวที่ ทำให้ครอบครัวไม่ลำบากมากนัก สวนยางพารา เป็นสิ่งที่แม่ขอแบ่งที่บางส่วนเอาไว้ และสวนยางพาราแปลงนี้เอง อาจจะไม่ใช่ทางออกของพ่อ แต่เป็นสิ่งที่ช่วยทำให้รู้สึกว่า เราไม่ได้สูญเสียสิ่งทั้งหมดที่เรามีในสวนไป
สวนยางที่ปลูกแทนทุเรียน
นับแต่นั้นเป็นต้นมา สวนทั้งสองแปลงที่มีอยู่ ถูกทดแทนด้วยต้นยางของแม่ แทนต้นทุเรียนของพ่อ
ใช่ว่าความฝันของพ่อจะสลายไปไม่ พ่อยังคงดำเนินรอยตามพ่อหลวงของแผ่นดิน ด้วยไร่นาสวนผสม ต้นไม้ที่พ่อรัก ยังคงอยู่ ควบคู่ไปกับ ต้นยางพาราของแม่ กบแม่เฒ่า กระดุม สาวน้อย หมอนทอง ชะนี ที่เหลือจากภัยธรรมชาติครั้งนั้นยังคงยืนต้น แข่งกับต้นยางของแม่ ควบคู่ไปกับไม้ผลที่พ่อปลูกเสริมไว้ ทั้ง เงาะ และลองกอง อย่างละนิดอย่างละหน่อย
.....
.....
ขณะที่เขียนบันทึกนี้ หัวใจก็มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เพราะคิดถึง การอยู่อย่างพอเพียง ไม่ฟุ้งเฟื้อ เห่อเหิม และทะเยอทะยานจนเกินตัว
ผลไม้ในสวนที่แม่เก็บไว้ไปทำบุญ
ผมคิดเสมอว่า....การกล้าฝันของพ่อ ไม่ใช่เป็นอุปสรรคที่ทำให้พ่อท้อถอย แต่พ่อกลับไม่เคยปราศจากความฝันที่พ่อฝันถึงเสมอ นั่นคือ พ่อฝันที่จะมีความสุขในแบบฉบับของพ่อ สุดท้ายความฝันของพ่อก็เป็นจริงแม้จะมีอุปสรรคมาบดบังให้พ่อฝันใหม่ ....ความพอเพียงในความเป็นตัวของตัวเอง มีความสุขเท่าที่ทำได้....และพ่อคงยิ้มอยู่ในใจ ด้วยเช่นกันว่า ถ้าแม่ไม่แข่งฝันกับพ่อ ป่านนี้ สวนของพ่อ ก็คงมี กบแม่เฒ่า ยืนตระหง่านเพียงไม่กี่ต้น
ฝันเถิด..หาฝันถึงสิ่งสวยงาม เพราะสิ่งสวยงามคือสิ่งจรรโลงโลก
มุ่งมั่นเถิด.. หาสิ่งที่คิด ที่หวัง เป็นแรงบันดาลใจ เพื่อให้เราก้าวต่อไป
ตราบที่เรายังคงอยู่ในโลกใบนี้ ...เพราะนั้นไม่ใช่สิ่งที่ใครทำไม่ได้
ผมเชื่อเช่นนั้น....
คำสำคัญ (Tags): #แสงแห่งความดี#ความฝันของพ่อ#อยู่อย่างพอเพียง#วันพ่อแห่งชาติ#ทำสวน#พ่อ#สวนทุเรียน#สวนยางพารา#happy ba
หมายเลขบันทึก: 287073เขียนเมื่อ 14 สิงหาคม 2009 08:42 น. ()ความเห็น (80)
ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น เป็นครอบครัวที่อบอุ่น มีความสุขที่สมบูรณ์แบบ อย่างน่าชื่นชม และเป็นแบบอย่าง ครอบครัวเข้มแข็ง
- กว่าจะเป็นสวนได้ไม่ธรรมดา
- ขอคารวะ ความเข้มแข็งของครอบครัวคุณแสง
- ด้วยน้องวัว
- ฮ่าๆๆๆ
เขียนดีครับอ่านเพลินมีสาระ รวมเล่มเป็นหนังสือสบายๆเลยครับ
เป็นครอบครัวที่มีความสุขและอบอุ่นดีครับ
สวัสดีค่ะ
- เป็นการถวิลหาอดีตที่มีความสุขมากในชีวิตนะคะ
- น่าอิจฉาบนความอบอุ่นมากค่ะ
- ดอกไม้แบบนี้เคยพบนะคะ ใบสีม่วง ดอกเล็ก ๆ อ่อนหวานค่ะ
สวัสดีค่ะ
* เข้ามาอ่านเรื่องราวของความเพียรพยายามที่ห่อหุ้มไว้ด้วยความอบอุ่น
* สุขกายสุขใจนะคะ
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
ตามอ.พรรณาเข้ามาติด ๆ .....
อ่านแล้วยิ้ม ๆ ๆ ๆ ....
สวนทุเรียนของพ่อ กับ สวนยางของแม่ ......
น่าภูมิใจและชื่นใจค่ะ
มีความสุขกับวันหยุดนะคะ
(^___^)
สวัสดี ครับ อาจารย์ประจักษ์
บันทึกนี้ ตั้งใจตอบแทน สิ่งดีงามที่ผมได้รับจากที่นี่
มันอาจเป็นสิ่งเดียวที่ทำได้ อยู่ในขณะนี้ และช่วงเวลานี้
ขอบพระคุณ สิ่งดี งาม ที่ผมมีโอกาสได้ชื่นชม เช่นกัน ครับ
กราบขอบพระคุณ ในความมีน้ำใจของอาจารย์ ครับ
สวัสดี ครับคุณPOO
2. poo
ผมกำลังห่อ ตุ๊กตา ไปสุพรรณบุรี
ไปส่งด้วยกันมั้ย ครับ
มีความสุข ในความรัก ที่คุณ poo มีต่อ พ่อของคุณ poo นะครับ
สวัสดีค่ะ ชอบเรื่องราวชีวิตของคุณมาก อดทนต่อสู้ จนพบความสำเร็จในชีวิต ตามคำที่กล่าวไว้ว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น
_ทักทายหลังอาหารเที่ยงอีกครั้งค่ะ
วันนี้มีความสุข ได้โทรไปคุยกับพ่อครู (เจ้าของหนังสือ เจ้าเป็นไผ ที่คุณแสงกำลังอ่านไงคะ )
อิ่มอร่อยมื้อเที่ยงค่ะ มาแว้บเปิดบันทึกอีกครา
อ้ายหยา ขออภัยอย่างแรง ค่ะ รบกวนลบบันทึกข้างต้นด้วยหน่อยนะคะ ... ขอบคุณค่ะ
... ทุกหยาดหยดของพ่อ เพื่อลูกรัก ได้ประจักษ์ในจิตพิสมัย
... ทุกสิ่งที่สรรหามา เพื่อดวงใจ ได้สบายในอนาคต ...
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแสง
มาทายทักก่อนเริ่มงานวันศุกร์สุขสันต์ พยายามหรรษาค่ะ แม้เวลาไม่ค่อยมี อ่านกวาดๆ สายตาก่อนนะคะ
แต่รับรู้ได้เลยว่าความเหนื่อยยากของพ่อแม่ เพราะมีลูกเป็นโซ่ทอง พันธนาการรัก ที่ปักหลักแน่นตรึงตรา
ทำให้พ่อแม่มีพลัง ป๋าปูเคยบอกอย่างนั้นที่ พ่อแม่มิรู้เหน็ดเหนื่อยเพราะมีลูก แค่นี้ก่อนนะคะ
ห่อตุ๊กตาไปสุพรรณ หรือคะ ฝากใจไปตะลอนเที่ยวด้วยค่ะ อิ อิ :)
สวัสดีค่ะพี่แสงแห่งความดี
อาร์มมาชื่นชมกับความพยายามต่อสู้เพื่อความฝันของคุณพ่อค่ะ
ตอนนี้ในสวนของคุณพ่อ -คุณแม่คงมีผลไม้และยางพาราเยอะเลยนะค่ะ
^_^
มีความประทับใจมากขณะมีสวนอยู่จะขอปรับปรุงให้ดูดีเหมือนของน้อง
สวัสดีค่ะ..
งานที่เราชื่นชอบและใฝ่ฝัน ขณะทำเราก็สุขใจ
กับบางงานที่ต้องใช้เวลานานๆ...ยิ่งได้เห็นผลสำเร็จยิ่งคุ้มค่า สมเวลาที่รอคอย...เยี่ยมมมไปเลยค่ะ ;)
- สวัสดีคะ
- เข้าร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับประสบการณ์ที่น่าประทับใจของแสงแห่งความดีคะ
- เป็นลูกชาวนา ชาวสวนที่มีพ่อเป็นต้นแบบที่ดีมากๆ เช่นกันคะ (แต่ว่าไม่ยึดอาชีพเกษรกรรม ตามแบบพ่อ)
- คนเรามีเส้นทางเดินชีวิตของตนเอง
- ถ้าเรารู้ว่าการดำนินชีวิตของเราพอเพียงตามลักษณะอาชีพที่เป็นอยู่ และมีความสุขกาย สบายใจ นั่นก็น่าจะเรียกว่า "พอเพียง" ได้เช่นกัน
-
สวัสดีค่ะพี่แสงแห่งความดี 
ขอบคุณสำหรับลองกองค่ะ น่าจะอร่อยน่าดู อิอิ
ดีจังเลยค่ะที่ได้ลองทำเว็บ portal.in.th พี่แสงแห่งความดี
สามารถปรึกษากับผู้ดูแลเว็บไซต์ได้โดยตรง คือ พี่เก๋น้อย ค่ะ
และสามารถสอบถามการใช้งานได้ที่ [email protected] ค่ะ
^_^
www.glangdin.spaces.live.com เป็นอะไรๆที่คล้ายๆกันพ่อกับแม่ช่วยกันทำจนเป็นอย่างที่เห็น..เกือบยี่สิบปีแล้ว..ปลายปีที่แล้วหลานชี้ให้ดูว่าลิ้นจี่ติดลูก..หัวเราะชอบใจ..ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงลูกสองลูกเท่าปลายนิ้วก้อยก็ตาม..ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม..คิดออกหรือยังคะ..รออยู่อย่างตั้งอกตั้งใจค่ะ..สวัสดีค่ะ..ยายธี
- เป็นบันทึกที่สวยงามมากค่ะ
- อ่านแล้วชื่นใจจัง...
- และพี่แจ๋วก็เห็นด้วยกับความคิดเห็นของท่านนี้ค่ะ
3. พันคำ
- อย่าลืมดูแลสุขภาพให้คุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ...
- ท่านคือร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกค่ะ
- ขอบคุณในความระลึกถึง....และขอโทษในความห่างหาย
- คิดถึงอยู่เสมอเช่นกันค่ะ
พ่อของหนูทำสวนเหมือนกันค่ะ
ถึงแม้หนูจะเรียนด้านนิเทศศาสตร์แต่หนูก็ไม่เคยละทิ้งการเกษตร
ที่เลี้ยงดูหนูจนได้เรียนสูงขนาดนี้
หนูทำบล็อกเกี่ยวกับสวนผสมและเรื่องของพ่อเหมือนกันค่ะ
ชื่นชมจังเลยค่ะ
สามารถอยู่กับธรรมชาติ และรู้ใจธรรมชาติ ทำให้ออกมาสวยงามได้
หนูก็ชอบต้นไม้เขียวๆค่ะ
เห็นแล้วมันทำให้สดชื่น
ถ้าในอนาคตโตขึ้นก็อยากทำสวนดอกไม้บ้างค่ะ
- ขอเติมน้ำตาลอีกนิดได้ไหมค่ะ..อิอิ
- มาบอกขอบคุณค่ะที่ไปเยี่ยม
- อ่านเอาทรี่แล้วดีจังค่ะสบายดีนะคะ
- เอาต้นลองกองมาปลูกไว้ที่เชียงใหม่ทุกบ้าน
- บ้านละต้นสองต้น
- เพื่อรำลึกถึงปักษ์ใต้ค่ะ
สวัสดี ครับ อาจารย์
2. ขจิต ฝอยทอง
ชีวิต คือการต่อสู้
ศัตรูคือ ยากำลัง
หัวใจที่เปี่ยมด้วยความ หวัง
คือ ยาสมานหัวใจ ชั้นดี
ขอบคุณ มาก ครับ
สวัสดี ครับ อาจารย์ พันคำ
ขอบพระคุณ มาก ครับ
- มาเยือนครอบครัวที่น่ารัก และอบอุ่นค่ะ
-
ขอบคุณ ความคิดดีๆ มีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ...ฝันเถิด..หาฝันถึงสิ่งสวยงาม เพราะสิ่งสวยงามคือสิ่งจรรโลงโลก
มุ่งมั่นเถิด.. หาสิ่งที่คิด ที่หวัง เป็นแรงบันดาลใจ เพื่อให้เราก้าวต่อไป
ตราบที่เรายังคงอยู่ในโลกใบนี้ ...เพราะนั้นไม่ใช่สิ่งที่ใครทำไม่ได้
-
....มดซึ้งๆ....
สวัสดีค่ะพี่แสง
ดูแลสุขภาพด้วยน่ะค่ะ
สุขสันต์ทุกวันสุขค่ะ
เรื่องราวบันทึกนี้ เป็นประวัติศาสตร์ครอบครัว
เป็นเรื่องราวคล้าย ๆ กับที่พี่สองคน-เรา-พ่อแม่ของลูกเขียน เขียนและเขียน...
ในบางสิ่งบางอย่าง
สำเร็จ ผิดหวัง ล้มลุกคลุกคลาน
แต่เรามีฝัน และ เราทำเรื่อย ๆ ไป
บุคคลสำคัญที่เราอยากให้รับรู้ คือ
ลูกของเรา
ขอบคุณบันทึกแรกต้อนรับเช้าวันนี้ วันที่พี่เพิ่งมีโอกาสได้พักงานประจำ...บ้าง
ฝาก ฝัน บทนี้ให้ค่ะ
*เคยคิดจะเลิกทำตาม ฝัน เรื่องเขียน ร้อยเรียงบทกวี
มีฝันขึ้นมาใหม่อีกแล้วค่ะ เพื่อ.....
สวัสดีค่ะคุณแสง
อ่านเพลินไปเลยค่ะ....อิ่มอุ่นในไอรักของครอบครัวนี้ค่ะ
แต่อิ่มเอมใจเป็นที่สุดเมื่อเห็นภาพนี้ด้วยลายมือธรรมดาๆ และข้อความนี้
และคงอิ่มเอมใจที่ ณ วันนี้ ต้นไม้ของพ่อ ยังยืนหยัดไว้ให้สมาชิกในครอบครัวที่เหลือได้หวลระลึกถึงเจ้าของผู้ปลูกมันมากับมือของท่านเอง....นะคะคุณแสง สำหรับ "ต้นไม้ของพ่อ" ที่เป็นสิ่งที่เหลือไว้ให้ลูกๆ ที่ท่านรักไว้ดูต่างหน้าน่ะค่ะ
ที่บ้านครูแอนเรามีผลผลิตของพ่อและแม่ค่ะ แล้วเราก็เอามากองรวมกันไว้ที่พ่อค่ะ จากบันทึกนี้ วิถีแห่งชีวิตพอเพียง....ที่เพียงพอ
ที่สุด คือ ...อิ่มเอมใจ นะคะคุณแสง.......มีความสุขในทุกแง่มุมของวิถีแห่งชีวิตที่พอเพียงนะคะ
ภาพสวยมากๆๆเลยครับ ขอบคูณที่เข้าไปทักทายครับ
มาขออนุญาต เซฟภาพ สถานีรถไฟนฐ ค่ะ
มาแจ้งว่าน้องหมีน่ารักมาถึงแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี สวนสวยน่าไปเที่ยวนะคะได้บรรยากาศของธรรมชาติ
- ธุค่ะ..
อ่านแล้วก็นึกถึงพ่อค่ะ ^^ พ่อต้อมก็คงจะ..ประมาณนี้ ครั้งสุดท้ายพ่อเออรี่ รีไทร์ ออกมาเพื่อจะเป็นชาวสวน แต่หลังจากนั้นหนึ่งเดือน..พ่อก็จากไป แต่พ่อยังอยู่ในใจต้อมเสมอ
ขอบคุณค่ะ ^^
*ขอร่วมรำลึกถึงพระคุณ พ่อ-แม่ ด้วยค่ะ..ทั้งสองท่านของดิฉันไม่อยู่ให้ลูกได้ชื่นใจแล้ว...
*ขอบคุณค่ะ ที่ไปเยี่ยมคนแรก ช่วงนี้กำลังทะยอยนำกิจกรรมของมูลนิธิสยามกัมมาจล ธนาคารไทยพาณิชย์ ที่อยู่ในสต็อค มาเผยแพร่ให้ทราบ ระหว่างรอกิจกรรมใหม่ๆที่กำลังเข้าคิวแน่นเอียดในช่วง สองสามเดือนข้างหน้านี้...
สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี
- อ่านจนจบ ประทับใจเหลือเกิน กับลูกที่เล่าเรื่องของพ่อ
- ที่มีความอุตสาหะ วิริยะ อดทนทำความฝัน ไม่ใช่เพื่อตัวเอง
- แต่เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้ลูกได้นึกถึงพ่อ คราที่ไม่มีพ่อแล้ว
- แอบป้ายน้ำตาที่ไหลคลอเบ้า ด้วยความซึ้ง ระคนกับความปลื้มใจค่ะ
- สมกับความชื่นชมความงดงามในภาษาวรรณกรรมที่ได้เสพมาก่อนหน้านี้
- คุณเป็นคนดี แป๋มจะไปเสนอชื่อของคุณเป็นบล็อกเกอร์ในดวงใจค่ะ.
สวัสดี ครับ
- เป็นการถวิลหาอดีตที่มีความสุขมากในชีวิตของคนคนหนึ่ง
บทเรียน ความทรงจำ ที่ ผ่านมาในชืวิต สามารถสร้าง พลังใจให้ผมเดินได้ต่อไป ครับ
ขอบพระคุณ ครูคิม ครับ
- มาก่อกวนก่อนไปทำงานครับ
- ฝากทักทายพี่บ่าวคนใต้ที่นี่หน่อยครับ
- http://gotoknow.org/blog/handyman/291101
มาอ่านเรื่องพ่อเข้าบรรยากาศมากเลยคะ ขอบคุณในกำลังใจนะคะ
สวัสดีครับ คุณแสงแห่งความดี
มารับรู้และเรียนรู้ แง่คิดที่งดงาม และการลงมือทำตามที่สิ่งเชื่อให้ถึงที่สุดครับ
ดูเหมือนว่าแต่ละชีวิตจะมีวิถีของตนเองนะครับ
สวัสดี ครับ คุณครู
เรื่องราวของความเพียรพยายามที่ห่อหุ้มไว้ด้วยความอบอุ่นของครอบครัวผม
ทำให้ คุณครู ยิ้มได้ และมีความสุข ผมก็รู้สึกภูมิใจเป็นยิ่งนัก
ขอบพระคุณ ครับ
มาชม
วาว ๆ มีของกองเอาไว้ไปทำบุญด้วยนะ
ชื่นชม ๆ
- แวะเข้ามาเยือนและตามมาอ่านครับ
- ให้บรรยากาศอบอุ่น ให้ความคิด ให้การเรียนรู้สังคมและสิ่งรอบตัวดีจังเลยครับ
- เมื่อก่อนเคยอ่านงานของอาจินต์ ปัญจพรรค์ ทำให้รู้เรื่องราวทางใต้และได้จิตใจของคนใต้แบบชาวบ้านๆมาก หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยได้อ่านงานแนวสื่อสะท้อนวิถีคิดและสภาพแวดล้อมของท้องถิ่นเลย
- พอได้อ่านของคุณแสงแห่งความดีเลยชอบและประทับใจมากครับ
สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี
ครอบครัวมีความสุขดีนะคะ
ดีใจด้วยค่ะ
ถือโอกาสมาเยี่ยม มาชม
มาให้กำลังใจ
อะโห่ยเคยมาอยู่นครปฐมด้วย..เดินทางด้วยรถไฟลงใต้งั้นก็คงคุ้นเคยกับสถานีรถไฟโพรงมะเดื่อดีนะซิคะ..ตอนนั้นยังไม่ได้ย้ายบ้านมาอยู่สามควายเผือก...
สวัสดีครับ
- เป็นเหมือนความฝัน ฝันอันยิ่งใหญ่
- ลงมืทำด้วยความมุ่งมั่น
- หัวใจที่กล้าแกร่ง
- อุปสรรคครั้งแล้วครั้งเล่า ฝ่าฟัน เพื่ออนาคตลูกๆ
- อย่างน้อย.มันก้ให้ร่มเงาแก่แผ่นดินและตนที่เดินผ่าน
- "ต้นไม่ของพ่อ"
- ขอบคุณมากครับ
มาชม
ทายทักแบบสบาย ๆ นะครับ
อิ อิ อิ
เห็นกาแฟอยากดื่มมากเลย ช่วงค่ำๆเอามาฝากใหม่นะ
มาชม
ทักทาย
ในยามเย็น ๆ อย่างนี่นะครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
และการติดตามอ่านอยู่เรื่อยๆนะคะ
สดใสดี นะครับ
ต้นทุเรียนของพ่อ กับ ต้นยางของแม่ ......
ทุกวันนี้ อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
ขอบพระคุณ ครับ
******************
คงต้องทำ 5 ส. ที่ blog สักหน่อยแล้ว ครับ
ย้ายบ้านใหม่...หาของไม่ค่อยเจอ
มีความสุข กับสิ่งดี ดี ที่มีค่า นะครับคุณคนไม่มีราก
********************
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแสง
มาร่วมเปิดบ้านโฉมใหม่ ตกแต่งซะเก๋ไก๋เลยนะคะ
เรียนรู้เร็วจริงๆ ปูยังงงๆ และหลงทางอยู่เลยค่ะ :)
มีความสุขกับการทำงานวันนี้นะคะ
สวัสดีคะคุณแสงแห่งความดี
มาทักทายโฉมใหม่ ขอเวลาเรียนรู้นะคะ....
มีความสุขในการทำงานนะคะ
นางสาว พรทิพย์ เล็ก เพชรเครือ
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 12:41
สวัสดีค่ะ ชอบเรื่องราวชีวิตของคุณมาก อดทนต่อสู้ จนพบความสำเร็จในชีวิต ตามคำที่กล่าวไว้ว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 12:41
สวัสดีค่ะ ชอบเรื่องราวชีวิตของคุณมาก อดทนต่อสู้ จนพบความสำเร็จในชีวิต ตามคำที่กล่าวไว้ว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น
--------------------------------------------
คุณพรทิพย์ ครับ
เรื่องราวในชีวิต...ของทุกๆ คนน่าสนใจเสมอเหมือนกันหมด ครับ
ติดอยู่ที่ว่า...เราจะแสวงหาเป้าหมายของชีวิตกันได้อย่างไร
ขอบคุณ ครับ กับการเล่าเรื่องราวที่จุดประกายความฝัน...ให้หลาย ๆ ท่าน ได้
--------------------------------------------
แค่ชื่อเรื่องก็เหงื่อไม่รู้จะหยดกี่หยดแล้วคะ
เขียนได้สละสลวยมากครับ ได้อ่านแล้วคิดถึงชีวิตตัวผมเอง ชีวิตวัยเด็กไม่แตกต่างกันมากนักครับ
10. poo
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 13:39
... ทุกหยาดหยดของพ่อ เพื่อลูกรัก ได้ประจักษ์ในจิตพิสมัย
... ทุกสิ่งที่สรรหามา เพื่อดวงใจ ได้สบายในอนาคต ...
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแสง
แต่รับรู้ได้เลยว่าความเหนื่อยยากของพ่อแม่ เพราะมีลูกเป็นโซ่ทอง พันธนาการรัก ที่ปักหลักแน่นตรึงตรา
ทำให้พ่อแม่มีพลัง ป๋าปูเคยบอกอย่างนั้นที่ พ่อแม่มิรู้เหน็ดเหนื่อยเพราะมีลูก แค่นี้ก่อนนะคะ
-----------------------
สวัสดี ครับ คุณpoo
มาตอบcomment คุณpoo
ก่อนทำงาน เช้านี้ ครับ.....คนรุ่นพ่อของเราเนี่ย!
คุณpoo เชื่อมั้ยครับว่า...มีความมั่นคงทางอารมณ์ค่อนข้างสูงนะครับ ผมเคยสังเกตคนวัยเดียวกันกับพ่อ หลายต่อหลายคนแล้ว....อาจเป็นเพราะว่า..การได้เรียนรู้ธรรมชาติ และธรรมชาติก็เปิดโอกาสให้เราถาม และตอบ ด้วยตัวเอง
สังคมทุกวันนี้...การถูกหล่อหลอมจากธรรมชาติ ลดน้อยถอยลงไปทุกวันเลย นะครับ คุณ poo...
คุณpoo มีแนวคิดอย่างไรบ้าง หากมีเวลา...ช่วยมาแนะนำหน่อย นะครับ
สวัสดี ครับ
ตอนนี้ในสวนของคุณพ่อ -คุณแม่คงมีผลไม้และยางพาราเยอะเลยนะค่ะ
--------------
คุณอาร์ม ครับ
ความรู้สึก...เช่นนี้ อาจทำให้ ปรากฏในใจของผู้อื่นได้
และการได้รู้สึกเช่นนี้ ของผม...อาจทำให้หัวใจ ของใครบางคนมีพลัง
และมุ่งมั่น...เช่นนี้ได้
ผมก็รู้สึก... ดี ....เช่นกัน
เสียดาย ครับ..ที่มีเวลาจำกัด ที่ได้แต่ตอบ comment ของแต่ละท่าน น้อยมาก
ต้องขอโทษ...จากความรู้สึกที่มีอยู่ ณ เวลานี้ ด้วย ครับ
สวัสดี ครับ
jour
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 16:17
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 16:17
มีความประทับใจมากขณะมีสวนอยู่จะขอปรับปรุงให้ดูดีเหมือนของน้อง
-----------
คุณjour ครับ
แค่ความรู้สึกประทับใจ.....ก็ก่อให้เกิดสิ่ง ที่อยากทำตามมาได้อย่างมากมาย
ดีใจ ครับ ที่บันทึกนี้ ของผม ช่วยต่อยอดความรู้สึก ดีดี ให้คุณ
ขอบพระคุณมาก ครับ
อ่านเเล้วอยากกลับไปอยู่บ้านที่ชลบุรีบ้าง เเตสภาพกลายเป็นเมืองหมดเลยบ้านผม..เฮ้อ
สวัสดี ครับ
พิชชา
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 16:18
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 16:18
งานที่เราชื่นชอบและใฝ่ฝัน ขณะทำเราก็สุขใจ
กับบางงานที่ต้องใช้เวลานานๆ...ยิ่งได้เห็นผลสำเร็จยิ่งคุ้มค่า สมเวลาที่รอคอย...เยี่ยมไปเลยค่ะ ;)
ขอบคุณ นะครับ คุณพิชชา
ชื่นชมความรักที่คุณมีต่อพ่อเช่น กัน
แล้วพบกันที่หน้าจอทีวี นะครับ...ผมจะรอพ่ออยู่ที่นั้น
สวัสดีก่อนวันพ่อแห่งชาติครับ
ไม่ได้มาทักทายกันนานมาก คุณแสงแห่งความดีคงสบายดีนะครับ
ผมชอบบันทึกของคุณ เพราะมีมิติของ "ความเป็นมนุษย์" อยู่อย่างเต็มเปี่ยม
วันพ่อนี้ทำอะไร มีกิจกรรมอะไรบ้างครับ
รักษาสุขภาพด้วยครับ
ด้วยความระลึกถึง
สวัสดี ครับ
PoOmDeE
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 16:29
เมื่อ ศ. 14 ส.ค. 2552 @ 16:29
- เข้าร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับประสบการณ์ที่น่าประทับใจของแสงแห่งความดีคะ
- เป็นลูกชาวนา ชาวสวนที่มีพ่อเป็นต้นแบบที่ดีมากๆ เช่นกันคะ (แต่ว่าไม่ยึดอาชีพเกษรกรรม ตามแบบพ่อ)
- คนเรามีเส้นทางเดินชีวิตของตนเอง
- ถ้าเรารู้ว่าการดำนินชีวิตของเราพอเพียงตามลักษณะอาชีพที่เป็นอยู่ และมีความสุขกาย สบายใจ นั่นก็น่าจะเรียกว่า "พอเพียง" ได้เช่นกัน
อ่านคำคอมเมนท์ ที่ได้รับ ก็มีความสุขแล้ว ครับ
ขอบพระคุณ ครับ
พาคุณพ่อมาเยี่ยมสวนของคุณแสงแห่งความดี ขอบคุณที่ไปร่วมรำลึกถึงคุณพ่อค่ะ..
อ่านแล้วชุ่มชื่นหัวใจดีค่ะ
- เข้ามาอ่านภาพชีวิตอันงดงามของครอบครัว
ที่มีไฟฝันในชีวิตหล่อหลอม - ต้นแบบที่ดีงามของพ่อแม่ย่อมส่งจิตวิญญาณอันอ่อนโยนของลูก
- ขอบพระคุณบันทึกดี ๆ อ่านแล้วเพลินใจค่ะ
.jpg)
สวัสดีค่ะ
แวะมาร่วมภูมิใจ กับอีกหนึ่งตัวอย่างคุณพ่อ
ที่กล้าฝัน และมุ่งหวังทำให้ฝันเป็นจริง
แม้จะไม่สมดังฝันทั้งหมด แต่ส่วนหนึ่งก็เป็นไปดังฝัน
และมีความสุขกับคำว่า พอเพียง
สวัสดี ครับ 15คุณอาร์ม
ขอบคุณสำหรับลองกองค่ะ น่าจะอร่อยน่าดู อิอิ
ดีจังเลยค่ะที่ได้ลองทำเว็บ portal.in.th พี่แสงแห่งความดี
สามารถปรึกษากับผู้ดูแลเว็บไซต์ได้โดยตรง คือ พี่เก๋น้อย ค่ะ
และสามารถสอบถามการใช้งานได้ที่ [email protected] ค่ะ
ขอบคุณมากนะครับ
สวัสดี ครับ
www.glangdin.spaces.live.com เป็นอะไรๆที่คล้ายๆกันพ่อกับแม่ช่วยกันทำจนเป็นอย่างที่เห็น..เกือบยี่สิบปีแล้ว..ปลายปีที่แล้วหลานชี้ให้ดูว่าลิ้นจี่ติดลูก..หัวเราะชอบใจ..ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงลูกสองลูกเท่าปลายนิ้วก้อยก็ตาม..ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม..คิดออกหรือยังคะ..รออยู่อย่างตั้งอกตั้งใจค่ะ..สวัสดีค่ะ..ยายธี
ภาวะวิกฤต ภัยแล้ง ทำให้ผมคิดถึงบันทีนี้ ครับ
สงสารเกษตรกร สงสารพ่อ ปีนี้ หากเหตุการณ์ภัยแล้ง รุนแรงมากขึ้น
เกษตรกร คือผู้ที่น่าสงสารที่สุด ครับยาย
สวัสดี ครับ
- เป็นบันทึกที่สวยงามมากค่ะ
- อ่านแล้วชื่นใจจัง...
- อย่าลืมดูแลสุขภาพให้คุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ...
- ท่านคือร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกค่ะ
- ขอบคุณในความระลึกถึง....และขอโทษในความห่างหาย
- คิดถึงอยู่เสมอเช่นกันค่ะ
ขอบคุณคุณครูมาก นะครับ
ปีนี้ สวนผลไม้เดิมที่มีอยู่ ทุเรียน เงาะ ลองกอง ออกดอกให้พ่อชื่นใจ เพราะฝนไม่แล้งอย่างที่คิด
แต่ก็ยังสู้ยางพาราของแม่ไม่ได้ ตอนนี้ราคานำหน้าผลไม้ของพ่อไปหลายช่วงตัว
แต่ความสุขและความทรงจำ ของ พ่อ และแม่ ก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม
ต้นไม้ คือชีวิตจิตใจ ของ พ่อและแม่ แม้นจะเป็นต้นไม้ต่างพันธุ์กัน
ตามมาชื่นชมการรำลึกถึงพ่อค่ะ...อ่านแล้วชื่นใจจังเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณแสงแห่งความดี..ขอบคุณทีไปเยี่ยมชม..กลางดิน..นั่นเป็นผลงานของคุณพ่อคุณแม่..ถ้าไม่มีท่านทั้งสองเราคงจะไม่มีโอกาศเห็นป่านี้...และนั่นก็เป็นผลงานชิ้นสุดท้ายของท่านด้วย...ทุกครั้งที่มะม่วงติดลูกและเราเอาไปทำบุญที่วัดบ้างแจกไปตามโรงเีรียนเด็กแถวบ้านกุยแหย่และนามกุย..บ้างปรกติตั้งแต่เป็นป่านี้ขึ้นมา..ชาวบ้านก็อาศัยเดินหลบร้อน..มาตัดไผ่ไปบ้างนกกาก็มีที่อยู่ที่กิน..ยายธี..ก็ได้แต่ภาวนาที่จะไม่มีคนมาคิดตัดไปทำประโยชน์...หรือคิดเผาผลาญ..อย่างที่เคยประสพมา..ซึ่งยายธีก็ไม่ค่อยเข้าใจ..ความ..โลภของคนเท่าไรนัก...ตอนนี้ก็คงต้องปล่อยร้าง...ยายธีก็กำลังจะหมดแรงใจ..แรงกาย...คุณตาคนข้างกาย..เส้นเลือดตีบ..โคม่า..นอนอยู่โรงพยาบาลที่นี่(เยอรมัน)....เรามนุษย์อยู่ไม่คงทนเหมือนต้นไม้ใบหญ้า..แค่วงจรสั้นๆ...นอกจากทำลายซึ่งกันและกัน..ยังบุกรุกทำลายธรรมชาติสิ่งแวดล้อมโดยคำนึงถึงประโยชน์ส่วนตนอย่างเดียว..ไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะพอเสียบ้าง....เราสองตาหนึ่งยาย...ก็คงจะหมดลมลงสักวัน...ก็ได้แต่ภาวนาให้ป่ามีอยู่ต่อไป....เจ้าค่ะ....ยายธี
สวัสดี ครับ คุณครูคุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
- เป็นบันทึกที่สวยงามมากค่ะ
- อ่านแล้วชื่นใจจัง...
- อย่าลืมดูแลสุขภาพให้คุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ...
- ท่านคือร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกค่ะ
- ขอบคุณในความระลึกถึง....และขอโทษในความห่างหาย
- คิดถึงอยู่เสมอเช่นกันค่ะ
ขอบคุณ คุณครูมากนะครับ
สวัสดี ครับ คุณคุณมะม่วงผลโต
พ่อของหนูทำสวนเหมือนกันค่ะ
ถึงแม้หนูจะเรียนด้านนิเทศศาสตร์แต่หนูก็ไม่เคยละทิ้งการเกษตร
ที่เลี้ยงดูหนูจนได้เรียนสูงขนาดนี้
หนูทำบล็อกเกี่ยวกับสวนผสมและเรื่องของพ่อเหมือนกันค่ะ
ดีจังเลย นะครับ ที่ครอบครัวคุณมะม่วงผลโต มีคุณพ่อทำสวนเหมือนผม
เราเกิดจากรากเหง้าเดียวกัน
...
และยิ่งดีใจยิ่งขึ้นที่ คุณมีจิตสำนึกการเกษตร อยู่ในตัว
ชื่นชมในตัวคุณ มะม่วงผลโตเช่นกัน ครับ
ชื่นชมจังเลยค่ะ
สามารถอยู่กับธรรมชาติ และรู้ใจธรรมชาติ ทำให้ออกมาสวยงามได้
หนูก็ชอบต้นไม้เขียวๆค่ะ
เห็นแล้วมันทำให้สดชื่น
ถ้าในอนาคตโตขึ้นก็อยากทำสวนดอกไม้บ้างค่ะ
ขอบคุณ นะครับ
จะคอยชมสวนดอกไม้นะครับ ...
สิ่งที่พ่อตั้งใจทำเพียงเพื่อเป็นอนุสรณ์ ให้ไว้ กับลูก ๆ พ่อพูดเช่นนั้น "เมื่อพ่อลาลับจากโลกนี้ไป ต้นไม้คือชีวิตของพ่อ ลูกๆจะยังคงได้เห็นพ่อทุกวัน"
สุขสันต์...วันพ่อ นะครับ
..
ผมรักพ่อ
ขอให้พ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่กับลูก ๆ ไปนาน ๆ นะครับ
ฝันของพ่อ ฝันของผม ฝันของหนู .. ขอให้มีพลังกาย ใจเต็มเปี่ยมเพื่อไต่ฝัน นะคะ :)
 |
ขอบคุณ คุณแบ่งปัน มากนะครับ
ไม่กี่วันที่ผ่านมา พ่อเริ่มลงมือใส่ปุ๋ย สูตร 8-24-24 ที่ฝากผมซื้อจากในเมือง
ช่วงนี้ ไม้ผลต้องการปุ๋ย เพื่อเตรียมพร้อมในการออกดอก ออกผล
พ่อเริ่มหมายมั่นปั้นมือ รอบใหม่ของชีวิตอีกแล้ว ครับ
หลังจากที่เพิ่งหายจากภาวะสุขภาพ ต้องรักษาตัวอยู่นาน เนื่องจากอายุมาก 84 ปีแล้ว
..
ผมพูดกับพ่อเสมอครับว่า...ความสุขของพ่ออยู่ตรงไหน ให้พ่ออยู่ตรงนั้นแหละ
ให้พ่อทำเท่าที่พ่อทำได้ เพราะสิ่งที่พ่อทำมันยิ่งใหญ่.. ยิ่งกว่าเงินทองที่กองอยู่ตรงหน้าเสียอีก....
พ่อทำแล้วพ่อมีความสุข พ่อทำไปเลย
และเมื่อถึง วันที่พ่อทำอะไรในสวนไม่ได้
พ่อก็จะมีเรื่องราว ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ให้พ่อยิ้มกับตัวเอง และลูก ๆ หลาน ๆ ได้เสมอ
...
สวนของพ่อจะเป็นสวนที่สวยเสมอ ในมุมของพ่อและครอบครัวของเรา
 |
เอาต้นลองกองมาปลูกไว้ที่เชียงใหม่ทุกบ้าน
บ้านละต้นสองต้น
เพื่อรำลึกถึงปักษ์ใต้ค่ะ
ต้นลองกอง..ที่ปลูกไว้ทางเหนือ ปัจจุบันงามดีมั้ยครับ
พ่อ..เคยเอาลำไย มาปลูกไว้ทางปักษ์ใต้เช่นกัน
ลำต้นสูงใหญ่ …นะครับ
เคยออกผลให้กินบ้าง แต่ก็ไม่ดกระย้า…เหมือนทางเหนือ
เพราะอากาศทางใต้ ไม่หนาว ไม่แห้ง เหมือนทางเหนือ
..
ปัจจุบัน ลำไยต้นนี้ พ่อโค่นไปแล้ว เพราะอยู่ใกล้บ้าน เกินไป
..
ขอบคุณ คุณมนัญญา นะครับ
ขอบคุณ คุณลีลาวดีมากนะครับ
ทุกวันนี้...พ่อของผม จะมีความสุขอยู่กับต้นไม้ที่พ่อปลูกอยู่สม่ำเสมอครับ
พ่อจะถือพร้าเข้าสวนทุกวัน ...ถึงแม้ว่าพร้าที่ถืออยู่ในมือ จะไม่ได้เหวี่ยงหญ้า หรือฟันกิ่งไม้ในสวนมากเหมือนกับสมัยก่อน แต่ผมเห็นสีหน้าและแววตาที่เปี่ยมด้วยความหมายของพ่อทุกครั้งไป
ขอบคุณ ครับ
ปีนี้พ่ออายุ85ปีแล่วแต่พ่อก็ยังมีสุขภาพดี
นั่นคงเป็นเพราะพ่อได้เข้าสวนทุกวัน
:-)
สุขสันตืวันแห่งความรักนะครับพ่อ
รักพ่อครับ ะ
สวนแห่งนี้คือพื้นที่ความสุขของครอบครัวแบบยั่งยืนนะคะ ส่งต่อให้รุ่นสู่รุ่น ต้นไม้แต่ละต้นคือชีวิตที่เราปลูกไว้ให้เจริญงอกงาม เป็นสิ่งแทนตัวเราเมื่อเราจากไป ฝากไว้ให้ลูกหลานได้อีก
ใครจะรู้บ้างว่าความสุขของคนเราเรียบง่ายจริง ๆ แค่มีพื้นดิน พื้นหญ้า ให้เราได้ปลูกชีวิตหนึ่ง ๆ ให้งดงามเท่านั้นก็พอ Happy Ba, Happy Family อ่านแล้วยัง Happy Relax อีกด้วยค่ะ