มาส่งงาน IS อาจารย์ที่ปรึกษา ก็เลยแวะมาเขียนบล๊อก แต่อย่างไรก็จะพยายามเขียนเรื่อย ๆ ต่อที่โรงเรียน...ฝากคำร่ำลาเพื่อน ๆ ทุกคน และกราบขอบคุณอาจารย์ที่ได้ทำหน้าที่สอนอย่างเต็มที่เพื่อถ่ายทอดความรู้ให้ การจะรับได้มากน้อยแค่ไหนนั้น อยู่ที่แต่ละคนจะรับได้ และฝึกฝนไขว่หาเพิ่มเติม
การเป็นครูต้องพัฒนาตัวเองก่อน แล้วไปพัฒนาเด็ก แต่ที่สำคัญในโลกยุคปัจจุบัน คนเก่งอาจมีเยอะ..แต่ถ้าเก่งและดีด้วย หาไม่ง่ายนัก การสอนลูก ตั้งแต่เล็ก กล่อมเกลาจิตใจให้รู้จักให้ รู้จักเสียสละบ้าง และยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น ไม่เลี้ยงลูกด้วยเงินอย่างเดียว และควรมีเวลาชี้แนะ สั่งสอนในสิ่งที่ดี เวลาดูทีวี การ์ตูน เล่นเกม พ่อแม่สอนให้จดจำทำตามแต่ในสิ่งที่ดี อะไรถูก อะไรผิด ก็จะเป็นการปูพื้นฐานทางด้านจิตใจให้ลูก อย่าโยนความรับผิดชอบทั้งหมดให้เป็นหน้าที่ของโรงเรียนอย่างเดียว เพราะตรงนั้นเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ไม่ใช่ทั้งหมด ซึ่งการแก้ไขจะยากแล้ว ข้าพเจ้าเคยแจ้งความประพฤติของนักเรียนให้ผู้ปกครองทราบ เขากลับเถียงแทนลูก ว่าลูกเขาไม่เป็นอย่างนั้นแน่นอน และบอกว่าการที่ลูกของเขาไม่ตั้งใจเรียนไม่อยากเรียน เป็นเพราะครูสอนไม่ดีเอง...(เป่าปี่ให้กระต่ายฟัง กระต่ายไม่ฟัง เป็นความผิดของคนเป่าปี่) ช่วยกันแก้ไขดีกว่านะคะ อย่าโทษว่าใครผิดใครถูกเลย...