ห้องสมุดประชาชน1

ทุกๆอาทิตย์ ครอบครัวผมจะไปห้องสมุดประชาชน ซึ่งมีอยู่ทุกตำบล (suburb) บริหารจัดการโดยแต่ละตำบลไม่ขึ้นต่อกัน หนังสือได้มาจากการบริจาค จัดซื้อโดยตำบลเอง และได้มาจากการจัดการของรัฐ หนังสือมีทุกประเภท จำนวนมาก เรียกได้ว่า ตั้งแต่สากเบือยันเรือรบ คือตั้งแต่การปรุงอาหาร การทำขนม (นักเรียนไทยหลายคนได้สูตรทำขนมไทย เค็ก และอาหาร เพื่อใช้ในงานปาร์ตี้) ไปจนถึง เรือรบมีกี่ชั้น ประเทศไหนมีกี่ลำ (สำหรับรายงานของลูก) แม้กระทั่ง แฮรี่ พอตเตอร์ เล่มใหม่ล่าสุด ซึ่งห้องสมุดมีให้ยืมตั้งแต่วันแรกที่วางขายในออสเตรเลีย(ประทับใจมาก)  ซึ่งลูกชายของผมสนุกสนานกับมันมาก ที่ได้อ่าน และนำไปวิจารณ์กับเพื่อนที่โรงเรียน แบบสดๆร้อนๆ สำหรับตัวผมเอง ซึ่งไม่เก่งภาษาเลย แต่มีเวลามาก ได้ยืมหนังสือไปอ่าน อ่าน และอ่าน จากเล่มหนึ่งใช้เวลาเป็นอาทิตย์ เบื่อแสนจะเบื่อที่มันไม่จบเสียที จนกระทั่งอ่านได้อาทิตย์ละหลายเล่ม และเริ่มอ่านแข่งกับลูก ซึ่งเป็นธรรมดา แพ้ลูกตลอด เล่มที่ผมใช้เวลาอ่าน 3 วัน ลูกอ่านจบภายใน 3 ชั่วโมง ทำอย่างไรหนอ ประเทศไทยของเรา หาดใหญ่ของเรา ถึงจะมีหนังสือในห้องสมุดมากๆ ทันสมัย ใหม่ๆ เพื่อพัฒนาสมองของเด็กไทย คนไทย

[วีรพัฒน์]

ลงมือทำเลยทำ ทำไปเท่าที่ทำได้  พี่ชายผมทำธุรกิจ พอมีเงินเหลือบ้าง ได้ทดลองทำห้องสมุดชุมชน  ร่วมกับเพื่อนๆ  มี 2 จุด ในหาดใหญ่  

คือ  ที่ ชั้น 3 ตลาดสดพลาซ่า หอนาฬิกา  และ  ที่บริเวณ ตลาดหาดใหญ่ใน ริมถนนเพชรเกษม ฝั่งทิศใต้  ใกล้เคียงกับ  คลินิค พี่หมอเกรียงศักดิ์     โดยพี่ชายผมร่วมกับเพื่อนๆ  ช่วยกัน หาอาคารพานิชย์  จัดหาหนังสือ มาให้  จ่ายค่าน้ำค่าไฟให้

เท่าที่สังเกตุ   และ จากความเห็นส่วนตัว ( อาจจะไม่ถูกต้องทั้งหมด )  คือ สังคมไทย เป็นสังคมเรียนรู้ ด้วยการสนทนา  การจะเปลี่ยนกระโดดสู่สังคม การอ่านด้วย ต้องคอยบ่มเพาะ

ห้องสมุดของชุมชน ยังขาดบรรณารักษ์ อาสา  หรือ ขาดผู้คิดกิจกรรมดึงเด็กเข้าห้องสมุด ( ขาดลูกเล่นการตลาด เพื่อดึงดูดเด็กในระยะต้น )    อาจเรียกว่า   พลังร่วมจัดการ  ยังต่ำ  เรียกอีกคำว่า  เหตุปัจจัยยังไม่สมบูรณ์             

 

[ศิริ]

นั่นน๊ะสิ ตัวเองอยู่บ้านพรุ อยากให้มีห้องสมุดใกล้ ๆ จัง ถ้ามีทุกตำบลเลยก็ดี