ประชุมกระบวนการจัดการความรู้สร้างเศรษฐกิจพอเพียงแก้จนอย่างยั่งยืน นครศรีธรรมราช 4 พ.ค.49
วันที่ 7 พ.ค. 49 ตื่นเช้า เข้าคิวกิจกรรมที่ต้องทำว่ายังไงต้องเรียนรู้เรื่องการสร้างบล็อกให้เข้าใจและสมัครให้สำเร็จให้ได้ หลังจากที่ได้พูดคุยในที่ประชุม เมื่อวันที่ 4 พ.ค.49 ในเรื่องนี้ จริง ๆ ผมเคยเปิด web นี้พบเจอโดยไม่ตั้งใจ และได้อ่านบันทึกของบางท่านในหลายเรื่องทั่ว ๆ ไปบ้างแล้ว แต่ก็ห่างเหินไป เมื่อมาระยะหลัง ๆ ที่มี KM ซึมซาบเข้าไปในหน่วยงานต่าง ๆ ก็นึกออกว่าเคยเห็นweb นี้ ก็เลยเข้า web อีกครั้งและอ่านคำแนะนำอย่างจริงจัง และลองสมัครก็ได้ผลสำเร็จ เรียนรู้ในหัวข้อต่าง ๆ ตามที่อาจารย์ภีม บอกเมื่อวันที่ 4 พ.ค.49 ที่ห้องประชุมศาลากลางนครศรีธรรมราช ว่าเขาแนะนำไว้อย่างละเอียดแล้ว สมัครเสร็จแล้วก็หลงท่องเที่ยวไปกับบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ของหลาย ๆ ท่านที่นำความรู้มาเผยแพร่กัน เลยลืมการบันทึกของตนเองไปว่าสมัครไว้เฉย ๆ ยังไม่ได้บันทึกอะไรเลย
ย้อนกลับไปในบรรยากาศของการประชุมกระบวนการการจัดการความรู้แก้จนเมืองนคร ฯ เมื่อวันที่ 4 พ.ค.49 ช่วงลงทะเบียนได้รับเอกสารประกอบการประชุม ที่น่าสนใจได้รับหนังสือ "การจัดการความรู้ " ที่เขียนโดย : ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด ผมเริ่มอิจฉานามสกุลท่านจริง ๆ ครับ
จำได้ว่าทาง กศน. จะจัดหาหนังสือเล่มนี้มาให้คณะทำงานทุกคนในช่วงการประชุมทีม "อำนวยกลาง" และก็เป็นจริงแล้ว ในส่วนตัวผม ผมคิดว่าตื่นเต้นกับหนังสือน่ะ เพราะคงได้ทำความรู้จัก คุณ "ปลาทู" ได้ดีขึ้น ก็พลิกดูหนังสือผ่าน ๆ ไปก่อน และเข้าช่วงที่ท่านผู้ว่าวิชมพบปะและบรรยาย (ซึ่งเมื่อผมเข้าห้องประชุมมา ท่านนั่งอยู่ก่อนแล้ว)
ท่านผู้ว่าวิชม บรรยายให้พวกเราทีมงานฟังที่มาที่ไปของโครงการเป็นการทบทวน และก็เข้าสู้ "การจัดการความรู้ " ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าได้ฟังได้ศึกษามาหลายครั้งก็ยังไม่เข้าใจดีนักเพราะพอทำท่าจะเข้าใจแล้วน่ะ ไปสัมมนาเรื่อย ๆ ไปเจอวิทยากรท่านใหม่ ท่านก็ถ่ายทอดของท่านไปเราหวนกลับไปเจอ งองู 2 ตัววิ่งตามหลังกันอีก
แต่เชื่อตัวเองว่าตอนนี้หายอาการดังกล่าวแล้ว เมื่อฟังผู้ว่าวิชมบรรยายแบบพูดคุยกับพวกเรา เช่นท่านบอกว่า KM ไม่ใช่เป้าหมาย แต่เป็นเครื่องมือ การจัดการความรู้เรื่องใดต้องมีเป้าหมายชัดเจน ในหลาย ๆ ประโยคที่ท่านพูดผมว่าผมถึงบางอ้อแล้วน่ะ
ท่านผู้ว่าวิชม เคยเป็นประธานเปิดการสัมมนานักวิชาการส่งเสริมการเกษตร ที่ โรงแรมทวินโลตัส นคร ฯ ในช่วงที่ท่านพูดคุยพบปะท่านก็พูดถึงเรื่อง "วิสาหกิจชุมชน" จนทะลุปรุโปร่งวิทยากรแทบไม่ต้องบรรยายอีกเลย ผู้เข้ารับการสัมมนาต่างก็พูดว่าเข้าใจแล้ว
ทุกครั้งที่มีโอกาสรับฟังการบรรยายของท่านผู้ว่าวิชมในเรื่องใดทำให้หายงง คงเพราะแรงศรัทธาในงานของท่านที่ท่านศึกษางานอย่างละเอียดและลึกซึ้งบรรยายแม่นเหมือนจับวาง(ขอยืมประโยคที่เขาเปรียบเทียบกันบ่อย เช่นยิงแม่นเหมือนจับวางมาใช้หน่อย) ก็เป็นความโชคดีของพวกเราทีมงานนะครับ
ผมได้นำแนว "การเรียนรู้ "ของวันที่ 4 พ.ค.49 ไปสานต่อเรื่อง "การจัดการความรู้ในองค์กร"ของหน่วยงานผม ซึ่งบังเอิญว่าในวาระการประชุมมีเรื่อง "การจัดการความรู้ " ด้วย และระบุชื่อผมเป็นผู้ชี้แจง ซึ่งผมก็นำความรู้ที่ได้จากวันที่ 4 พ.ค.49 และอ่านหนังสือที่ ท่าน ดร.ประพนธ์เขียนอ่านทบทวนหลาย ๆ เที่ยว และบอกเพื่อนร่วมงานที่คาดว่าน่างงที่เหมือนผมเคยงงและเห็นเขาพยักหน้ากันน่ะ แล้วบอกว่า "อย่างนี้เองหรือ งงอยู่ตั้งนาน"
ความเห็น (4)
ภีม ภคเมธาวี
ได้คุยกับท่านผู้ว่าเรื่องพื้นที่ปฏิบัติการลงลึกในโครงการจัดการความรู้แก้จนเมืองนคร 3 อำเภอ ท่านเสนออำเภอสิชล ลานสกาและพระพรหม(ลงลึกคือ ทีมผมจะลงไปร่วมเรียนรู้กับวงเรียนรู้ต่างๆในอำเภอด้วย โดยที่อำเภออื่นๆจะผ่านทางทีมคุณอำนวยอำเภอเท่านั้น ซึ่งจะมาเรียนรู้ร่วมกันในเวทีจังหวัดเดือนละ1ครั้ง)
เป้าหมายของโครงการนี้
1)64ครัวเรือนในหมู่บ้านเป้าหมายเกิดการเรียนรู้และมีวิถีชีวิตแบบพอเพียง ส่งผลให้หมู่บ้านน่าอยู่ ยั่งยืน(ตามคำหลักสำคัญคือ เรียนรู้ พอเพียง น่าอยู่ ยั่งยืน)
2)แกนนำธรรมชาติและทางการหมู่บ้านละประมาณ8คนมีการทำงานร่วมกันเพื่อเป็นพี่เลี้ยงให้กับ64ครัวเรือน
3)หน่วยงานสนับสนุนทั้งภูมิภาคและท้องถิ่นบูรณาการแผนงาน กิจกรรมโดยมีหมู่บ้านเป็นแกนกลางของการพัฒนา มีทีมงาน เริ่มต้นตำบลละ3คนเป็นนักจัดการความรู้เพื่อทำงานสนับสนุนแกนนำหมู่บ้าน8คนและ64ครัวเรือนเป้าหมาย โดยแบ่งเป็นคุณอำนวยอำเภอคือหัวหน้าส่วนอำเภอที่ช่วยสนับสนุนกระบวนการเรียนรู้ให้กับคุณอำนวยตำบลทุกตำบลในอำเภอ และคุณอำนวยตำบลที่จับตัววางตายสนับสนุนการเรียนรู้ในหมู่บ้านเป้าหมายของตำบล
ผมดีใจมากที่ได้อ่านบันทึกของคุณชาญวิทย์ และหวังว่าจะได้เรียนรู้ร่วมกันในอำเภอพระพรหมซึ่งเป็นอำเภอเป้าหมายที่ท่านผู้ว่ากำหนดไว้อย่างเข้มข้นต่อไปครับ