มิตรภาพบำบัด


เราควรที่จะเสี่ยงในสิ่งต่างๆเหล่านั้น เนื่องจากอันตรายที่ใหญ่หลวงที่สุดในชีวิต คือ การไม่ยอมเสี่ยงสิ่งใดเลย

อันเนื่องมาจาก บันทึก "เมื่อผมอกหัก"

ขอบคุณ "มิตรภาพบำบัด" หลายๆท่าน

พอดีได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง มีถ้อยคำดีๆนำมาฝากกันครับ


"การร้องไห้" คือ การเสี่ยงที่จะถูกมองว่าเป็นคนอ่อนไหว

"การตั้งเป้าหมายต่อหน้าผู้อื่น" คือ การเสี่ยงที่จะถูกหัวเราะเยาะ

"การเข้าหาผู้อื่น" คือ การเสี่ยงที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้อื่น

"การรักใครสักคน" คือ การเสี่ยงที่จะไม่ได้รับความรักตอบแทน

"การแสดงความรู้สึกให้คนอื่นได้รับรู้" คือ การเสี่ยงที่จะได้รับคำปฏิเสธ

"การก้าวเดินไปบนทางข้างหน้าที่เติมไปด้วยสิ่งใหม่ๆ"  คือ การเสี่ยงต่อความผิดพลาด...

           แต่เราควรที่จะเสี่ยงในสิ่งต่างๆเหล่านั้น เนื่องจากอันตรายที่ใหญ่หลวงที่สุดในชีวิต คือ การไม่ยอมเสี่ยงสิ่งใดเลย บุคคลที่ไม่เสี่ยงสิ่งใดเลย จะไม่ได้ทำสิ่งใดเลย จะไม่มีสิ่งใดเลย และจะไม่ได้เป็นอะไรเลย เขาจะถูกล่ามโซ่ไว้ เขาจะกลายเป็นทาสให้กับสิ่งที่เขากังวลไม่กล้าเสี่ยงนั้น

คำสำคัญ (Tags): #กำลังใจ
หมายเลขบันทึก: 27398เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2006 11:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)

จริงๆ ชีวิตทุกคนก็มีความเสี่ยงอยู่แล้วนะครับ ตั้งแต่เช้า ก็ออกไปเสี่ยงตายบนท้องถนน เที่ยงมาก็เสี่ยงต่อสารพิษในอาหารตามร้านค้า ค่ำมาดูทีวี ก็เสี่ยงต่อการถูกหลอกล่อโดยสื่อโฆษณา กลับบ้านดึก ก็เสี่ยงต่อการถูกเมียระแวงว่าไปหากิ๊ก

ลองนึกดูดีๆ สิ่งที่เรียกว่าความมั่นคงนั้น เป็นอีกโฉมหน้าของความประมาทหรือเปล่า

ผมไปประชุมที่พิดโลก เจอเพื่อนเป็นข้าราชการ เราก็คุยเรื่องความมั่นคงกัน ผมก็บอกว่า ผมไม่เชื่อในเรื่องความมั่นคง เพราะชีวิตนี้ มันไม่มีอะไรมั่นคง

ถึงแม้ว่า หน้าที่การงานจะดูมั่นคง แต่มันจะดีได้อย่างไร หากสุขภาพกาย ใจ สังคมของเราง่อนแง่น ตึงเครียด ความมั่นคงแบบลอยๆเป็นเอกเทศจึงเป็นเรื่องเพ้อฝัน เป็นกลลวงของระบบทุนนิยม และระบบอมาตยาธิปไตยมากกว่า

สิ่งที่ผมอยากให้หันกลับมามาสนใจมากกว่า สิ่งที่เป็นไปได้ไม่ใช่เรื่อง ความมั่นคงของมนุษย์ แต่เป็นความสมดุลของมนุษย์  สมดุลทั้งด้านร่างกาย อารมณ์ สังคม สติปัญญา และต้องสมดุลแบบพอเพียงด้วยนะครับ ไม่ใช่เราสมดุล แต่ไปเบียดเบียนคนอื่น

ผมมักจะถามตัวเองอยู่บ่อยๆว่า สิ่งที่ทำกันอยู่ทุกวันนี้ สมดุลกันดีแล้วหรือยัง

คำถามนี้ อาจจะมีประโยชน์กับคนอื่นๆด้วยนะครับ

 

อ่านข้อคิดเห็นของพี่ยอดดอยแล้วก็ "นิ่ง" เพื่อคิดอะไรต่ออีกมากมาย

พี่ได้ชี้ให้เห็น มุมที่ต่างออกไปเรื่องของ "ความมั่นคง"

ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ

มีความสุขหรือเปล่า? ...เป็นคำถามสุดท้ายครับ(ที่ถามตัวเอง)

- - -ขอบคุณครับ- - -

มีหนังสืออีกเล่ม ที่เป็นเพื่อนและช่วยเยียวยาในช่วงความรู้สึกที่อ่นแอเช่นนั้น ชื่อหนังสือ "เข็มทิศชีวิต" ดีมากมาก ไปหาอ่านให้ได้นะคะ

Hi Khun Jartuporn,

I am greeting from Perth, Western Australia.

I like to be agreed with you on 'friendship'....the way you are presenting is supportive krab.

Hoping you may like to visit and add my blog at http://gotoknow.org/blog/otpop

Thank you krab.

Hi Khun Jartuporn,

I am greeting from Perth, Western Australia.

I like to be agreed with you on 'friendship'....the way you are presenting is supportive krab.

Hoping you may like to visit and add my blog at http://gotoknow.org/blog/otpop

Thank you krab.

ความเจ็บ...ปวด..ปวดเพราะเราบอกว่า..ปวด

เจ็บเพราะ...เราบอกว่า...เจ็บ...

หากเลือกนิ่งๆ...ตรวจสอบ...

ความเจ็บ...และปวด...อย่างมี"สติ"

แล้วเราอาจจะรับรู้...ได้เพียงว่า...

นั่นคือความเจ็บปวด...

ที่เราต้องผ่าน..และพ้นไปให้ได้...

ครับ

ผู้ชายร้องไห้ก็เป็น มีวันอ่อนแอ

ขอบคุณ พี่ Dr.Ka-Poom มากครับ

ที่มามอบสิ่งดี ถ้อยคำดีๆให้ 

  • เพราะมีดบาดเราจึงรู้จักเจ็บ
  • ทำให้รู้จักระวังของมีคม
  • หากเราไม่รู้จักเจ็บจากมีดบาดมาก่อน
  • เราก็จะไม่ระวังของมีคม
  • ประสพการณ์ (ความเจ็บ)จะเป็นบทเรียน
  • เป็นครูที่ดีของเราครับ

ใครว่าผู้ชาย..ร้องไห้ไม่เป็น

แค่ใช้ทิชชู่เช็ด...ไม่ให้เห็นนั่นไง

ปล.คุณยอดดอยถามได้น่าสนใจมากครับ

  • ผมกำลังทำสมดุลเรื่องอาหารการกินกับการใช้พลังงานออกกำลัง (ลดน้ำหนักนั่นเอง)
  • สมดุลค่าใช้จ่าย รายรับต้องเกินดุล นั่งหัดทำบัญชีล่วงหน้า (ความโลภน้อยกว่าความสมถะ)
  • สมดุลทางอารมณ์ ไม่ให้ความโกรธเกินดุลความเมตตา พยายามมีสติรู้เมื่อโกรธ/ ความสุขเกินดุลความทุกข์
  • สมดุลทางสติปัญญา อันนี้ทำได้ยากและกำลังพยายามอยู่ครับ

เพิ่งมาเห็นว่า สหาย แอบมาอ่านบันทึกเรา

นี่เป็นชุมชนที่ผมเอาไว้เป็นพื้นที่ เขียนได้อิสระครับ

สหายจันทร์ เขียนได้น่าสนใจ และเป็นกำลังใจให้ผมมากขอบคุณมากนะครับ

คุณยอดอยเขาสุดยอดอยู่ แล้ว ยิ่งได้มาสนทนากับเขายิ่งสนุกครับ คุณจันทร์เมามาย 

ผม serch ใน google มาเจอเวบเพจนี้ก็เลยแวะเข้ามาดูเห้นมีถ้อยคำดีเลยเลยอยากจะพูดบ้างไม่ว่ากันนะคับไม่ได้อิอิ 

ความรักก็เหมือนสิ่งที่เรา....สร้างภาพขึ้นอย่างไม่มีตัวตน

แต่เมื่อภาพนั้นสีลบเลือนไป....ถ้าเรายังมีชีวิตอยู่เราก็ยังสามารถที่จะแต่งแต้มมันใหม่ได้ 

ส่วนสิ่งที่มันแต่งแต้มผิดพลาดไป....ขึ้นอยู่กับผู้ที่มองจะมองมันว่าเป็นศิลปะหรือคามผิดพลาด

ความผิดพลาดเกิดขึ้นกับมนุษย์ทุกยุึคทุกสมัยและความผิดพลาดนั้นได้สั่งสมมาเป็นความรู้ของคนในยุคปัจจุบัน 

ความรักก็เช่นกันเราออกแบบไม่ได้เพราะมันขึ้นอยู่กับคนสองคน ใจของคนเราไม่เหมือนกันมองโลกคนละมุมมองแต่คงต้องมีซักคนที่มองมุมเดียวกับเรา

 

"ความรักก็เช่นกันเราออกแบบไม่ได้เพราะมันขึ้นอยู่กับคนสองคน ใจของคนเราไม่เหมือนกันมองโลกคนละมุมมองแต่คงต้องมีซักคนที่มองมุมเดียวกับเรา"

ผมชอบประโยคนี้ครับคุณ Big หลงทางมาอ่านบันทึกผมบ่อยๆนะครับ

ขอบคุณมากครับผม

  คุณจตุพรคะ

 " ความรักทำให้โลกสดใส  แต่รักอย่างไรให้ปลอดภัยจากสารพิษ 

  พึงอย่ายึดติดเมื่อรักผันแปร  เพราะความรักแท้ต้องเผื่อแผ่เมตตา"

       ทุกอย่างเป็นอนิจจังค่ะ แต่ความดีมั่นคงเสมอ เป็นอมตะนิรันดร์กาล 

    ความมั่นคงมีค่ะ เหมือนตะวันยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างมั่นคง ส่อง

    แสงสว่างให้แก่โลก แต่เราไม่รู้คุณค่าทำลาย จนเกิดสภาวะโลกร้อน

สวัสดีครับคุณไหม

เป็นข้อคิดเห็นที่ดีมากเลยครับ

ไม่ยึดติด

เผื่อแผ่

อนิจจัง

คุณค่า

 

ศัพท์เหล่านี้มีความหมายในตัวของศัพท์เอง

ขอบคุณมากครับ

มิตรภาพดี ๆ มีคุณค่าต่อชีวิตเราเสมอครับ...

ช่วยเราในหลาย ๆ เรื่อง และที่สำคัญช่วยให้เราดำเนินชีวิตได้ง่ายขึ้นครับ...

ขอบคุณมากครับ...

สวัสดีครับ ดิเรก

ผมเพิ่งกลับมาจากมหาวิทยาลัยครับ สอนเสร็จก็บึ่งรถกลับบ้านเลย ...

เหมือนปายเชียงใหม่มันใกล้ๆนะครับ

--------------------

มิตรภาพเป็นสายใยหล่อเลี้ยงเราที่เป็นสัตว์สังคม งดงามและอบอุ่นครับ

ขอบคุณครับ

  • ดีค้า...พี่เอก
  • น้องสาวคนนี้...มาให้กะละมังใจค่ะ...
  • เก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันเอาไว้...แล้วสลัดทิ้งเรื่องร้ายๆลงข้างทางนะคะ...แล้วอย่าเลี้ยวกลับมาเก็บนะคะ...อิอิ..ปล่อยมันทิ้งไว้ตรงนั้นแหละค่ะ...
  • มันอาจจะยากในช่วงแรก...แต่"เวลา"จะช่วยรักษาใจเราเองค่ะ...

 

สวัสดีครับ น้องแอปเปิ้ลเขียว

เอ...พี่เอกรู้จักน้องแอปเปิ้ลเขียวมั้ยครับเนี่ยะ...เล่นย่องมาจะเอ๋เบาๆกลางดึกคืนนี้ ทำให้พี่ ต๊ก กะ ใจ แถมยังปลื้มมากๆด้วยสิครับ

เรื่องเดิม

บันทึก เมื่อผมอกหัก นั้นเป็นเรื่องเก่าๆครับ เรื่องเก่าเป็นความทรงจำที่ดีเลยหละครับ อกหักดีกว่รักมั้ยเป็น น้องเปิ้ลว่าเหมือนพี่มั้ยครับ

ผมเห็นด้วยเลยครับว่า เก็บความรู้สึกที่ดีๆเอาไว้ สลัดเรื่องร้ายลงข้างทาง

แต่...ยังก่อนครับ นั่งมองดูเรื่องร้ายๆข้างทางที่สลัดไปเมื่อสักครู่ก่อนนะครับ มีสิ่งดีๆแทรกตรงนั้น เป็นการเรียนรู้ให้เราได้เข้มแข็งครับ แล้วค่อยๆเดินต่อไป

ขอบคุณมากครับน้องสาวแอปเปิ้ลเขียว!!!

สวัสดีครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

กลับถึงปายแล้วหรือครับ :)

ชีวิต คือ การเดินทางที่ตัวเองเป็นคนเลือกเดินทางด้วยตัวเองครับ ดังนั้น การตัดสินใจที่จะเสี่ยง หรือ ไม่เสี่ยง ขึ้นอยู่ สติอันพึงมี ณ ปัจจุบันนั้น ครับ

:) มาสอนอีกหรือเปล่า หรือ กลับบางกอกเลยครับ

 

สวัสดีครับ มิตรภาพตอนดึก...

อ.Wasawat Deemarn

ยังครับ ยังอยู่ที่นี่ บางกอกครับ เพิ่งกลับมาห้องดึกหน่อยครับ ผมจะไปปฐมนิเทศ นศ.ใหม่ปีนี้ที่สาขา อีกสองสามวันที่จะถึงนี้ครับ ที่ วิมานดารารีสอร์ท แถวๆแม่แตง เชียงใหม่...

ปาย...คิดถึงมากครับ อยากกลับบ้านมากที่สุด รอภารกิจผ่อนๆลงกว่านี้ จะกลับบ้านสักสัปดาห์ครับ

ส่วน มช.นั้น คิดว่าต้องไปมาบ่อยๆครับผม...

อาจารย์สบายดีนะครับ...ทักทายในบันทึกนี่หละครับ จริงใจดี อิอิ รักษาสุขภาพด้วยครับผม

:)

"ผมจะไปปฐมนิเทศ นศ.ใหม่ปีนี้ที่สาขา อีกสองสามวันที่จะถึงนี้ครับ ที่ วิมานดารารีสอร์ท แถวๆแม่แตง เชียงใหม่..."

 

***หมายถึง นศ.ป.โท ที่ได้รับการคัดเลือกปีนี้ครับที่ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 

แวะมาเยี่ยมค่ะคุณเอก

มีความสุขนะค่ะ

ครูเอ

มาเยี่ยม...กันดึกจังครับ

มีความสุขครับ มีความสุข

:)

สุขใดไหนจะเท่า จิตร่มๆใจรื่นๆครับ

สิ่งผิดที่ผ่านมาคือบทเรียนต้องจดจำและจะต้องไม่เกิดขึ้นให้เลวร้ายกว่าเดิม

บทเรียนที่ผ่านมา หาจากตำราไม่มี....

สวัสดีค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จัก

ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ

คงต้องมีเหตุปัจจัยทำให้เกิด

ผลของวันนี้เกิดจากเหตุของวันนั้น

และเหตุของวันนี้ทำให้เกิดผลของพรุ่งนี้

คุณเป็นคนที่มีจิตใจดี ขอให้คุณมีความสุขมากๆนะ

พยาบาลไร้หมวก

สวัสดีครับพี่หยดน้ำหยดน้ำ

ดีใจครับ ที่พี่เข้ามาให้ข้อคิดเห็น และเป็นกำลังใจอย่างมาก

ผมอ่าน พยาบาลไร้หมวก เสร็จแล้วส่งให้เพื่อนๆได้อ่านต่อ เพื่อให้เขาเหล่านั้นมีพลังใจในการทำงาน มีพลังใจในการใช้ชีวิต อย่างมีความสุขในทุกวัน

ผมชื่นชมพี่มากครับ... ผมเองก็ได้แรงบันดาลใจจากชีวิตของพี่ ผมได้ตระหนักถึงอนาคต ที่เกิดจากปัจจุบัน สิ่งที่ผมได้เพียรทำต่อเนื่อง เพื่อให้เกิดประโยชน์กับคนรอบข้าง และตนเองด้วย

ผมคิดว่า ชีวิตเราสั้นเหลือเกิน...สั้นจน หากเรายังลังเล หรือ ยังไม่ได้เริ่มในสิ่งที่เราอยากทำ ผมเกรงว่าจะสายเกินไป

หากมีโอกาส ผมกับพี่ คงได้เจอกัน คุยกันบ้างนะครับ

 

ขอบคุณมากๆครับ

ผ่านมาเห็นชื่อบันทึก เลยแวะเข้ามาค่ะ เสี่ยงแล้วมีความสุขก็น่าเสี่ยงค่ะ แม้ความทุกข์จะตามมาทีหลังแต่ก็ยังดีที่ความสุขเราได้เจอและเก็บไว้เป็นต้นทุนแล้ว ให้กำลังใจค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท