เมื่อถูกทัก...ว่าไม่รู้จักชีวิต

เมื่อถูกทัก...ว่าไม่รู้จักชีวิต

เมื่อถูกทักว่าไม่รู้จักชีวิต...แล้ว"ชีวิต"คืออะไร นี่คือสิ่งที่ฉันย้อนถาม "ตน"เอง
อะไรเล่าที่เรียกว่า...รู้จัก"ชีวิต" ...หากเพียงแค่การมอง"ชีวิต" เป็นเรื่องที่สวยงาม
เชื่อในความดีของ"มนุษย์"ทุกคนที่มี เหมือนกับเหรียญมีสองด้าน
ชีวิตก็มีก็สองด้าน สังคมปัจจุบันเรามักนิยมหันด้านสวยสดงดงาม..ให้แก่กันได้พบ
หากแต่เมื่อบังเอิญ...เราอาจได้พบอีกด้านหนึ่งของ"ชีวิต"มนุษย์นั้น
แล้วเราจะทำอย่างไร

ในโลกอีกใบหนึ่งอาจดูเหมือนเล็กๆ แคบๆ...แต่โลกใบนั้นก็ได้มองชีวิต...ที่สวยงาม
เพราะอะไรเหรอ...ก็เพราะชีวิตนี้สั้นหนัก...แล้วทำไมจะต้องเลือกสิ่งลบๆให้แก่ตนได้มอง
หากเมื่อเราน้อมใจมองมา อย่างดีดี..บางทีชีวิตเราอาจมีความสุขยิ่งขึ้น
แต่น่าเศร้าใจ เพราะส่วนใหญ่ เรามักลืมมองให้ครบทั้งสองด้าน
มองอย่างเป็นจริง...และมองอย่างยอมรับ
ว่าชีวิตมีทั้งด้านมืด และสว่าง

บางครั้งอาจมองว่า บางชีวิตมักล้อเล่น..กับชีวิต
บางชีวิตอาจชอบการทดสอบ...เพื่อหาคำตอบ...อะไรบางอย่างแก่ชีวิต
แต่จริงๆ แล้วทุกสิ่งทุกอย่างได้ดำเนินไปตาม"ธรรม"ชาติแห่งชีวิตอยู่แล้ว
แต่เราก็ยังอยากหาคำตอบ...ให้แก่ตนในเรื่อง"ชีวิต"

[พัชรา]

ในความคิดของตัวเอง คิดว่ามองความเป็นไปของชีวิตก็จะรู้จักชีวิตค่ะ

[Ka-poom]

คุณ"พัชรา"

บางครั้งคนเรามักเอาฐาน"ชีวิต"ของตน

มาตัดสิน..."ชีวิต"ของอีกคน...

ชีวิตของแต่ละคนก่อเกิด มานับตั้งมีลมหายใจ

และหมดไปตาม"ลมหายใจ"...แห่งชีวิต

หากเพียงแค่มอง...เราก็เห็น"ชีวิต"

แล้วการมองที่ว่านั้น...เรามองอย่างๆ..ไร

มองอย่างเข้าใจ...หรือเพียงแค่มอง

 

[ชายขอบ]

     ชีวิตเป็นองค์รวม กว้างไปถึงแวดล้อมในสังคมและชีวิตอื่น ๆ ที่แวดล้อมเรา การรู้จักชีวิตเป็นเรื่องยาก หากแต่การได้รู้ว่าชีวิตไม่ใช่มีเพียงเราเป็นปัจเจก...แต่เป็นองค์รวม

[JJ]

  ชีวิต

รู้จัก คือ ไม่รู้จัก

 ไม่รู้จัก คือ รู้จัก

  รู้จริง คือ ไม่รู้จริง

   ไม่รู้จริง คือ รู้จริง

[พัชรา]

คล้ายกับที่คุณ JJ เขียนค่ะ

[พัชรา]

มองด้วยสติ แล้วจะเข้าใจ

[Ka-poom]

คุณ"ชายขอบ"

ชีวิตที่เป็นองค์รวม...รวมอะไรไว้บ้างคะ

[Ka-poom]

ท่านอาจารย์ JJ

ชีวิตหมุน..วน..คือ ...นิยามของท่าน

รู้-ไม่รู้...รู้-ไม่รู้...รู้-ไม่รู้...ฯลฯ >> "ชีวิต"

[Dr.Ka-poom]

คุณ"พัชรา" (อีกครั้ง)

สติ+เข้าใจ = ชีวิต

[ไร้นาม]

เข้ามาสารภาพว่า "ไร้นาม" ก็ยังไม่รู้จัก "ชีวิต" (เข้าไปอ่านได้บันทึกเดียว เขาก็ปิดตัวเองไปเสียแล้ว)

ชีวิตคืออะไรใคร่ขอถาม

ชีวิตคือนิยายที่ใครให้

ชีวิตคือมวลรวมของสิ่งใด

ชีวิตคือสิ่งใด บอกใบ้ที

 

[Dr.Ka-poom]

คุณ"ไร้นาม"

ชีวิตคือชีวิต...

ชีวิตคือนิยามที่เราให้ความหมาย

ชีวิตคือมวลรวม...ของตัวเรา

ชีวิตคือ...

[ชายขอบ]

     ชีวิต คือ {[ร่างกายXจิตXใจ เรา] + [จิตXใจ คนรัก](ถ้ามี) สมการที่อจจะดูง่าย ๆ แต่ยากที่จะเข้าใจ หากเข้าใจได้ ชีวิตจะสุขสมบูรณ์
     อิสระของชีวิต จึงต้องพ่วงการดูแล(กันและกัน)จิตและใจของคนรักเข้าไปด้วย (ถ้ามี)

[คนข้างนอก]

ขอสารภาพว่าอยู่มาจนป่านนี้ก็ยังไม่รู้จักชีวิตโดยเฉพาะชีวิตของตนเอง...ดังนั้นจึงไม่กล้าก้าวล่วงไปท้วงติงการใช้ชีวิตของคนอื่น...ทำได้เพียงพยายามดำเนินชีวิตในแต่ละวันให้ดีที่สุดเท่าที่จะมีสติคิดได้ในขณะนั้น ( เพราะบางทีก็คิดไม่ทันจึงมักจะทำตามอารมณ์ที่สอดแทรกเข้ามา...ตามประสาคนอารมณ์ศิลปิน ) และมีความเชื่อส่วนตัวว่า " ความดี - ไม่ดี " หรือสิ่งต่างๆที่มักจะมีคนนำมาเปรียบเปรยให้อยู่ตรงข้ามกันนั้นเกิดจาก " การเปรียบเทียบ " และมักเป็นการเปรียบเทียบโดยเอาตนเองเป็นเกณฑ์เสียเป็นส่วนใหญ่จึงไม่ชอบเปรียบเทียบอะไรกับใคร...จึงไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วนั้นรู้จักชีวิตหรือไม่และมากน้อยเพียงไร ...เฮ้อ ! โจทย์ข้อนี้ยากจริงๆ

[ผู้รับเชิญให้เข้าชุมนุม]

ชีวิตคืออะไร ดูเหมือนจะเป็นคำถามที่สำคัญน้อยกว่าว่า ชีวิตที่ไม่ยั่งยืนนี้จะทำให้มีค่าได้อย่างไร คงจะเริ่มตั้งแต่ เข้าใจธรรมชาติของชีวิตเพื่อมีวิธีคิด วิธีปฏิบัติ และวิธีพูดที่ทำให้ตนเองและผู้อื่นทุกข์น้อยที่สุด และถ้าเป็นไปได้ ช่วยคนอื่นเมื่อมีโอกาสช่วยได้ และเสริมสร้างศักยภาพตนเองเพื่อสร้างโอกาสในการช่วยคนอื่น

[ชายขอบ]

เรียน ผู้รับเชิญให้เข้าชุมนุม

     คห.ของท่าน นำมาซึ่งข้อแย้ง ที่ต้องโต้ว่า "เข้าใจธรรมชาติของชีวิตเพื่อมีวิธีคิด วิธีปฏิบัติ และวิธีพูดที่ทำให้ตนเองและผู้อื่นทุกข์น้อยที่สุด" อย่างนี้วุ่นวาย ไม่สงบ ไม่สบายใจ หากได้ลองเปลี่ยนเป็น "...เป็นสุข" ไม่ดีกว่าเหรอครับ
     อ้างว่า "เสริมสร้างศักยภาพตนเอง --> เพื่อสร้างโอกาสในการช่วยคนอื่น" แล้วที่พอได้รับการเสริมสร้างแล้ว เหลือเพียงเพื่อให้โอกาสกับตนเอง โดยไม่นึกถึงคนอื่นอีกเลย มีเท่าไหร่ แล้วมองต่อสภาพเช่นนี้อย่างไร ทำไม อะไรถึงเป็นเช่นนี้ ...?

[Direak]

ผมมองว่า...

การไม่รู้จักชีวิตน่าจะมีความหมายเดียวกับการไม่เข้าใจชีวิต...

ถ้าคนที่เขาทัก เขาหวังดีกับเราและมีวุฒิภาวะมากพอ เราคงต้องย้อนกลับมามองและสำรวจตัวเรา...

แต่ถ้าคนที่ทักเรา เขาไม่หวังดีกับเรา ก็ไม่ต้องไปใส่ใจครับ ไม่มีใครเข้าใจชีวิตเราเท่าตัวเราหรอกครับ...