ต้นไม้ล้ม-จิตไม่ล้ม
พายุลม..ฝนตก..ภาพหนึ่งที่มองเห็น คือ ต้นไม้ล้ม
อาจล้มตามกระแสลม...หรืออาจจะล้มเพราะความอ่อนแอตามสภาพ
แต่..ก็ล้มเพราะขาดความทานทน ต้านกระแสแห่งลมและพายุฝนนั้นหากมองไป อาจเปรียบได้เหมือน "ชีวิต"...ของคน
หากเมื่อใดที่เราอ่อนแอ...ลมพายุ...พัดผ่านมา
แม้กระทบเพียงนิด...ก็ไหวเอนตามลมนั้น
หากเมื่อพัดแรงหน่อย..อาจถึงซวนเซ..และล้มได้
เหมือน"ต้นไม้"หากเมื่อรู้...สิ่งก่อเกิดและต้านทานได้...คือ "ภูมิ" ที่สร้างขึ้น
ให้เข้มแข็ง..โดยแห่ง"จิต"...เพราะเมื่อใดลมพายุ"ชีวิต"กระทบมา
จะได้เพียงเซ...และตั้งตนขึ้นได้อีกครั้งหาก..เมื่อใดที่หนักมากและล้มลง พยายามพยุง"ตน"ให้ลุกให้ได้
และอาจโชคดี...มีใครแวะมาเจอ..อาจช่วยฉุดและพยุง.."ขึ้น"
แต่นั่น คือ โชค...หากความเป็นจริง..เราต้อง"ลุก" ให้ได้ด้วยตัวเราเอง
ไม่ล้มและล้มไปเลย..ดั่งเฉกเช่น "ต้นไม้ล้ม"
ไม่มีความเห็น