ผมมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์ในการทำงานด้านการส่งเสริมการเกษตร ในฐานะนักส่งเสริมการเกษตรที่ทำงานอยู่ในพื้นที่ เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับทุกท่านที่ผ่านเข้ามาเยี่ยมเยียนในบล็อกนี้
เมื่อวันที่ 7 เมษายน 2549 ที่ผ่านมา สำนักงานเกษตรอำเภอพรานกระต่าย ได้รับการประสานจากสำนักงานสหการณ์จังหวัดกำแพงเพชร ให้จัดการถ่ายทอดความรู้เรื่องการเกษตรที่ดีและเหมาะสม เพื่อการผลิตพืตที่ปลอดภัย
ท่านเกษตรอำเภอพรานกระต่าย คุณวาด วานิช ก็ได้นำทีมนักส่งเสริมการเกษตรของสำนักงานเกษตรอำเภอพรานกระต่าย และนอกจากนี้ยังได้เชิญเกษตรกรผู้ที่ประสบความสำเร็จในการผลิตพืชที่ปลอดภัยมาร่วมทำหน้าที่เป็นวิทยากรเกษตรกร และทำการสิธิตให้ผู้เข้ารับการอบรมได้เห็นถึงกระบวนการผลิตน้ำหมักชีวภาพ และได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นและประสบการณ์กับเกษตรกรด้วยกัน ทำให้บรรยากาศของการถ่ายทอดความรู้มีความแตกต่างจากที่เราเคยปฏิบัติและพบเห็นโดยทั่วๆ ไป เพราะเกิดการซักถามพูดคุยอย่างเป็นกันเองและมีประเด็นที่หลากหลายที่ผู้เข้ารับการอบรมให้ความสนใจ โดยที่พวกเรานักส่งเสริมการเกษตรต่างก็คาดไม่ถึงว่าจะได้เห็นภาพของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จริงๆ อย่างนี้ ซึ่งคุณวีรยุทธ สมป่าสัก ได้บันทึกไว้บางส่วนแล้ว (ลิงค์)
นอกจากนี้แล้ว ผมก็ยังได้นำวีซีดีเกี่ยวกับกระบวนการวิจัยชาวบ้านของจังหวัดน่าน ที่ได้รับความอนุเคราะห์จากทีมงานของสำนักงานเกษตรจังหวัดมาฉายให้แก่ผู้เข้ารับการอบรมได้ดู ได้เรียนรู้ถึงกระบวนการและกิจกรรมของการพัฒนาที่เกิดจากการมีส่วนร่วมของชาวบ้าน จากการสังเกตพบว่าทุกคนต่างก็ให้ความสนใจเป็นอย่างมาก
ทำให้ผมซึ่งได้ร่วมดำเนินกิจกรรมในการถ่ายทอดความรู้ดังกล่าว ตั้งแต่การเริ่มต้นจนกระทั่งจบกระบวนการได้ความรู้และแนวทางในการทำงานที่ใหม่ แตกต่างไปจากเดิม ทั้งการนำเสนอด้วยอุปกรณ์โสตทัศนูปกรณ์ที่ทันสมัย สามารถนำเสนอรายละเอียดได้หลากหลายแล้ว ยังมีการนำเกษตรกรที่ประสบความสำเร็จมาเล่าประสบการณ์จริง มีบริบทที่ใกล้เคียงกับเกษตรกรผู้เข้ารับการอบรม สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่พวกเรานักส่งเสริมการเกษตรน่าจะนำมาประยุกต์ และปรับใช้ในการปฏิบัติงาน เพราะทุกสิ่งล้วนต้องปรับตัวดังที่ผมตั้งไว้เป็นหัวข้อของบันทึกนี้ครับ
ขอบคุณครับอาจารย์