Data Center Online for NGOs

Data Center Online for NGOs
โดย : สุเทพ เชิดชม  เมื่อ : 18/03/2005 11:46 AM

สวัสดีครับพบกันเป็น ครั้งที่ 3 แล้วนะครับ ลุ่มๆ ดอนๆ เน๊าะกับชีวิต... ฉบับที่แล้วมากับทุกข์ เรื่องรถ โดนยึด ฉบับนี้มากับทุกข์ เรื่องไม่มีเงินตัดผม ฮ่าๆๆ ชีวิตนี้ บัดซบจริงๆ ให้ตายซิ....

ก่อนเริ่มฉบับผมขอเขียนมอบความดีความชอบให้คนรอบข้าง ที่ดีกับผมในเดือนที่ผ่านมา ก่อนนะครับ ผมว่ามันเท่ห์ดี เหมือนเขียนหนังสือเป็นเล่มพิลึกนะ.... ขอบคุณพ่อ แม่ ที่ให้กำเนิด และสอนให้ผมเป็นคนดี ขอบคุณที่สุด พี่ขวัญ แห่ง Biothai ผู้ที่ยินดีมอบเงิน 1 หมื่นบาทให้ผม ไป เอารถมาคืน พี่บอกว่า เสียดายเองอุตสาห์ผ่อนมาตั้ง ปี หนึ่ง พี่ไม่ต้องการอะไร .. พี่มีให้ ก็ให้เท่านั้นเอง นั้นคือน้ำใจที่ผมได้รับจากพี่ชาย ... ผมไม่กล้ารับครับ ละอายใจจริงๆ แต่ตอนนี้ผม ได้ รถกลับมาแล้วครับ ขอบคุณพี่ขวัญมากๆ ....

ผมเชื่อว่า เขียน บทความมา 3 บท นี่ มีคนที่ยังไม่รู้จักผมดี หรือไม่รู้จักด้วยซ้ำ ว่าผมเป็นใคร ยกตัวอย่าง ผมไม่รู้จัก คอลัมนิสต์ เขียนใน ThaiNGOs สักคนให้ตายซิ อ้อ ยกเว้นพี่ช้าง เฉย ๆ แต่จริงใจ และก็ พี่วันดี หมาเอกเขนก.... รู้จักแบบผิวเผิน.... ฉะนั้นผมก็ คิดว่าคนอื่นๆ ที่เหลือก็ไม่รู้จักผมเหมือนกัน...

แต่ถ้าเขียนเขียนแนะนำตัวแบบ เต็มรูปแบบ ผมกลัวว่าจะมีคนแนะนำว่า ทำไมมึงไม่ไปเปิดเว็บ สำหรับแนะนำตัวเองเลยละ กูอยากอ่านทบความไม่ได้อยากรู้จักเมิงงงงง -___-‘ น่าผมว่า น่าจะเป็ฯการดีถ้าผมแนะนำตัว….

ชื่อ สุเทพ เชิดชม หรือ ดอกธูป ดอกธูป นั้นมาได้อย่างไร ให้ไปอ่าน webboard หัวข้อ นามปากกานี้ท่าได้แต่ใดมา ? http://www.thaingo.org/webboard/view.php?id=2113

- ปี 2542-2546 เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคนิคที่ TFF ออกแบบ ThaiNGOs และแกะ แก้โปรแกรม CGI ต่าง ๆ
- ปี 2546-2547 อยากยกระดับตัวเอง ได้เงินเดือนเยอะๆ ลาออกมาเขียนโครงการทำเอง โดยร่วมกับกระจกเงา ในโครงการ ThaiICT ส่งเสริมเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่องานพัฒนาและสาธารณสุข ทำได้ 1 ปี รู้ตัวว่า ตัวเองบื่อ ทำต่อไม่ได้ เลยหาเรื่องลาออกมาอยู่บ้าน
- ปลายๆ ปี 47 มาช่วยพี่จืดเด็กรักป่า ทำโครงการ สอนคอมพิวเตอร์เด็กๆ โดยในใจหวังว่าเด็กๆ ชนบท จะต้องได้รับความเท่าเทียมเรื่องการศึกษา และเรื่องเทคโนโลยี สอนๆ เล่นๆ ไปสักพัก รู้ว่าตัวเอง แม่งเกลียดเด็ก พาลจะเตะลูกเขาตาย เลยต้องออกมาก่อนจะสาย ...
- ปี 2548 มาช่วย งานเว็บเสียงฅนอีสาน www.esanvoice.org ลองคลิกดูครับ นั้นละครับ ช่ายยยยย เยสสสสส เยสสสส (พอๆ เยส มากฟ้าเหลือง) โดยหวังว่ากลับมาอยู่บ้าน พักผ่อนด้วย จนเป็นเหตุให้ รถโดนยึดดังกล่าว (สมน้ำหน้ามัน !!!) ผมทำงานในตำแหน่งอาสาสมัคร นะคัรบทำทุกอย่าง มีข้อแม้ ประชุมทีมเมื่อไหร่ ขอเสนอหน้าไปร่วมประชุมในฐานะที่ปรึกษา ให้ตายเถอะ มันโก้ จริงๆ

เท่านี้ก่อนนะชีวิตผม อยากรู้มากกว่านี้ ก็ลองวัดรอบเอวดูซิครับ ...

NGOs แต่ละเครือข่ายร่วมมือกันได้…ได้ไหม? - เข้าเรื่องดีกว่านะครับ นอกเรื่องมามากละ ... ชื่อตอน บอกว่า Data Center ผมเลยต้องถาม คำถามนี้ ... ได้ซิโว้ย !! คำตอบจากผู้เฒ่า ว่าแต่ร่วมมืออะไรละไอ้ธูป ? ก็ข้อมูลไงครับ ข้อมูล ก็ผมเขียนเรื่อง Data Center ลุงจะร่วมมือเรื่องตั้งวงเหล้าหรือไง ? ...

เชื่อว่าที่ผ่านมา NGOs เองทำงานกันแบบ เอื้อเฟื้อต่อกันอยู่แล้ว มีข้อมูลอะไร ก็ส่งต่อกันระหว่างเครือข่าย แลกเปลี่ยนกันอย่างเข้มข้น หรือข้ามเครือข่ายก็ยังได้เลย ไม่มีปัญหา ตอนผมอยู่ ThaiNGOs ผมยังจำได้ดี ภาระหน้าที่ ที่ต้องรับโทรศัพท์ แล้วบอกเบอร์โทร องค์ NGOs อื่นๆ ที่ต้นสายต้องการทราบข้อมูลกันพันละวัน หรือตั้งนั่งส่ง FAX ข้อมูลบางอย่างให้ องค์กรเพื่อน ๆ เราลองมาคิดต้นทุนดูนะว่าเรื่องพวกนี้มันเสียเวลา มากน้อยแค่ไหน ถ้าเราตี ค่าแรงคนทำออกมาเป็นชั่วโมง ในแต่ละเดือนเราต้องเสียงบประมาณไปเท่าไหร่? ผลที่ได้มาคุ้มไหม?

แล้วแนวคิดเรื่อง DATA Center จะช่วยเรายังไง? - ผมไม่รู้ว่ามันจริงเท็จแค่ไหน แต่เราลองคิดดูว่า ถ้ามี Server กลางที่เก็บข้อมูลเรื่องที่อยู่ NGOs ทั้งประเทศ แล้วทำระบบค้นหาที่ดี โดยที่ทุกคนสามารถเข้าไปใช้ระบบ นี้อย่างง่ายดาย อยากรู้ที่อยู่องค์กรไหน ก็พิมพ์ ชื่อองค์กรนั้นเข้าไป โปรแกรมก็ทำการค้นหามาให้อย่าง รวดเร็วถูกต้องแม่นยำ ไม่ต้องมานั่งเปิดทำเนียบNGOs ที่ทั้งหนา และตัวหนังสื่อที่แสนจะเล็กอยู่หรอกว่าไหมครับ ? ผมไม่ได้ว่า ผสพ. นะครับถ้าระบบนี้มีจริง คนทำระบบนี้ก็คงต้องขอความร่วมมือจาก ผสพ. นั้นละครับ ไม่แน่เผลอๆ ก็ powered By ผสพ. นั้นละ

ครั้งหนึ่งเราเคยพูดคุยกันบนเว็บบอร์ดเรื่อง มาตรฐาน เว็บไซต์ ขององค์กรพัฒนาเอกชน ปัญหาของการมีเว็บไซต์ ขององค์กรพัฒนาเอกชน ว่าท้ายที่สุดแล้ว เว็บมันคือ ภาระ หรือว่า เครื่องมือ กันแน่ … สรุปสั้น ๆ หลายองค์กร บอกว่ามันเป็น ภาระ !! ลำพังงาน ลงพื้นที่ นี่ก็ ปวดหัวตายชัก (ไม่แน่ใจว่าไอ้ที่ปวดหัวจะตายห่าให้ได้นะเพราะว่า เหล้าสีหรือเปล่า?) แล้วยังต้องกลับมาเขียนรายงาน ไหนจะเรื่องเทคนิค เรื่องเว็บนี่ก็ ยากเหลือเกิน เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย …

ปัญหาอยู่ที่เรื่อง เทคนิค - มันค้อนข้างยากสำหรับการเขียนเว็บ สักเว็บ ไหนจะต้องมาจัดรูปแบบที่เครื่อง เสร็จแล้ว Save แล้วต้อง FTP เข้า SERVER หรือ อยากมีระบบแสดงความเห็นที่บทความตัวเองมันต้อง ทำอะไร บ้างน๊อ คิดแล้วกลุ่มใจ อยากได้แต่ทำไม่เป็น ไหนจะงานที่ต้องลงพื้นที่ เอาเวลาที่ไหนมาศึกษา… หรือไม่มีตังค์เลย ขอ Server ฟรีชาวบ้านเขา มีความรู้เรื่องเขียนโปรแกรมบ้างนิดหน่อย อยากจะลองติดตั้งโปรแกรม จำพวก Webboard ดู แต่ Server ดันไม่รับ PHP หรือ Perl ซะนี่ คิดแล้วมันกลุ้ม

เราเคยหาทางออกเรื่องนี้ โดยเอาแนวคิดเรื่อง Webboard Center เขามาจับ คือว่าเว็บ NGOs หลายแห่ง ไม่สามารถมี Webboard เป็นของตัวเองได้ ต้องไปสมัคร Webboard Free ต่างๆ ผมว่าก็เป็นทางแก้อีกวิธีหนึ่ง แต่สิ่งที่น่ารำคาญ ที่ตามมาก็คือ พวก โฆษณาต่างๆ อย่างว่าละครับของฟรีไม่มีในโลก

แล้วทำไมเราไม่ทำฟรีขึ้นมาเองละ? - ถ้า มี NGOs สักองค์กร ทำเครื่องมือพวกนี้ขึ้นมา ให้องค์กรเพื่อนๆ ได้ ใช้ฟรีๆ โดยมี่โฆษณา ออกมาให้กวนใจ หรือมีก็มีแต่อยู่ในประเด็น เช่น การรณรงค์เรื่องต่างๆ ผมว่าไปแล้ว มันไม่น่าเกลียด และเป็นเรื่องดีด้วยซ้ำไป

1. องค์กรผมไม่มีเว็บบอร์ดใช้อยากได้ เขียนไม่เป็น มาสมัครขอใช้ฟรี ได้ Script ง่ายๆ ไปแปะ ที่ เว็บ ตังเอง และดีตรงที่ไม่มี โฆษณา มากวนใจ
2. เจ้าของเครืองมือได้ บริการ และข้อมูลที่อยู่ใน Server มากขึ้น แต่ข้อมูลจาก Web board ส่วนมากไม่มีอะไร เป็นข้อมูลขยะ

แล้วถ้าเราทำโปรแกรมฟรีอื่น ๆ ที่ได้ข้อมูลที่ไม่เป็นขยะละ - แนวคิดเริ่มต้น ของที่มาของ คำว่า DATA Center หรือ ศูนย์ข้อมูล Online หัวข้อที่ผ่านมาผมพูดถึงข้อมูลที่เป็นขยะ จากโปรแกรม Free web board

ถ้าเป็นโปรแกรม จำพวกสร้างเนื้อหา (Content Manager System) ละ ? หมายถึงว่า พอสมาชิกสมัครมาใช้งานปุ๊บสิ่งที่จะต้องกรอกเข้าโปรแกรมคือ ข้อมูลเผยแพร่ของ องค์กร สมาชิกนั้นๆ ถ้ามีองค์กรสมาชิกสัก 10 เครือข่ายมาใช้งานและกรอกข้อมูลเผยแพร่ของตัวเอง ในเข้าฐานข้อมูลละ คุณคิดว่า ข้อมูลเหล่านั้นจะมีมูลค่าขนาดไหน? สิ่งที่คุณต้องทำในฐานนะศูนย์ข้อมูลคือการจัดสรรข้อมูลเหล่านั้น ให้อยู่ในรูปแบบ Index สามารถสืบค้นได้ ง่ายต่อการเข้าถึง

สิ่งที่สมาขิกได้
1.โปรแกรม Update เว็บที่ง่ายดาย มีระบบ Back End เข้ามาช่วยบริหารเนื้อหาของเว็บ สมาชิก อย่างง่ายดาย
2. สมาชิกได้เผยแพร่ข้อมูลของตัวเองต่อสาธารณะชน โดยไม่มีอุปสรรค์ เรื่องทางเทคนิคให้ หงุดหงิดเสียอารมณ์
3. เพิ่มช่องทางให้คนรู้จักเว็บ ของสมาชิกมากขึ้น

สิ่งที่ผู้สร้างระบบได้
1. ข้อมูลมหาศาล
2. ตอบโจย์เรื่องการเป็นศูนย์ข้อมูล Online ได้ดีเนื่องจากเนื้อหา บางส่วนนั้น สมาชิกเป็นคนทำให้ เราเพียงแต่สร้างเครื่องมือ รับข้อมูลเท่านั้น เหนื่อยน้อยกว่าที่ต้องมานั้นรวมเนื้อหาเองทั้งหมด…
3. ความแม่นยำของข้อมูล

คิดเล่นๆ - จากรูปที่ 1 เป็นการสำรวจเครือข่าย NGOs ภาคอีสานจากทีมเสียงฅนอีสาน คิดเล่น ๆ ว่า ถ้า เครือข่ายทั้งหมด มีเว็บ และหันมาใช้ระบบ Content Manager System ที่เป็นของศูนย์ข้อมูล ศูนย์ข้อมูลจะมีข้อมูลทั้งหมด 14 ชุดความรู้ และเป็นความรู้ที่ Update เสมอๆ จากเครือข่ายเอง … มันจะวิเศษแค่ไหน? แล้วถ้าทำเครือข่ายได้ระดับประเทศละ.. มันจะสนุกแค่ไหน….?

สรุป - เป็นชุดคิดหยาบๆ จากประสบการณ์การทำงานเรื่อง ICT ของผม ดังตัวอย่างที่ผม ยกมาข้างต้นนั้นผมว่ามันสามารถใช้งานได้จริง ผมเชื่อย่างนั้น การที่ผมยกตัวอย่างเรื่อง Address book ว่าถ้ามันอยู่บนเว็บ แล้วสามารถสืบค้นได้ ง่ายๆ ผมว่าจะเป็นประโยชน์มากๆ ฉนั้นสิ่งที่ ผสพ. ต้องคิดก็คิดจะทำอย่างไร? ให้ระบบมันสามารถอยู่ตรงนั้นได้ และทำอย่างไร ที่จะ ให้องค์กร ที่เข้ามาใช้ข้อมูลนั้น สามารถ อุดหนุน ผสพ. ได้ด้วย เพื่อความอยู่รอด (หมายเหตุ ผมไม่ได้พูดถึงเรื่องการตลาด แต่ผมกำลังพูดถึงเรื่องจริง ที่คนทำงานที่ต้องอยู่ ต้องกิน)

ปล. บทความนี้นำมาจาก thaingo ซึ่งแนวคิดเรื่อง data center ของ NGOs กับ โปรแกรม Blog gotoknow นี้เป็ฯอะไรที่คล้าย ๆ กันมาก จึงนำมาโพสไว้เพื่อนจะได้ให้ชาวเครือข่ายชุมชนการสร้างความรู้ได้แลกเปลี่ยนกันครับ ...

[naigod]

ผมเห็นว่าเวทีนี้ก็เป็นเวทีหนึ่งที่สามารถตอบโจทย์ของ ดอกธูปได้นะครับ เพียงแต่เพื่อนๆ เข้ามาบันทึกเท่านั้นแหละครับ คลังความรู้และข้อมูลข่าวสารก็จะเกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างมากมาย..ให้กับสังคมทุกวงการเลยครับ

[naigod]

ผมเห็นว่าเวทีนี้ก็เป็นเวทีหนึ่งที่สามารถตอบโจทย์ของ ดอกธูปได้นะครับ เพียงแต่เพื่อนๆ เข้ามาบันทึกเท่านั้นแหละครับ คลังความรู้และข้อมูลข่าวสารก็จะเกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างมากมาย..ให้กับสังคมทุกวงการเลยครับ