รายงานการเข้าร่วม "เสวนาคนเขียน blog"
เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมที่ทางหน่วยประกันได้จัดขึ้นอย่างเป็นทางการ วันนี้ได้ความรู้ ประสบการณ์ ได้รู้จักคนใหม่ๆ และอะไรอีกมากมายที่สำคัญ อันช่วยจุดประกายให้เขียน blog
ซึ่งวันนี้ได้ idea จากท่าน อ.มาลินี ถึง วิธีการเขียนรายงานผลการอบรมสัมมนาเป็นบันทึกเก็บไว้ใน blog ก็เลยเบิกฤกษ์ ด้วยรายงานกิจกรรมวันนี้ซะเลยดีกว่า จะได้เป็นกำลังใจให้ตัวเองต่อไปเรื่อยๆ
ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง เอาเป็นว่า เริ่มจากการร่างข้อคำถามตามสูตรเครื่องมือ AAR ซะเลย (เพิ่งเริ่มรู้จัก AAR ก็วันนี้แหล่ะเรา)
1. สิ่งที่คาดว่าจะได้รับจากการเข้าร่วมเสวนาครั้งนี้?
- ได้พบตัวเป็นๆ และได้ยินเสียงสดๆ ของคนเขียน blog
- สัมผัสบรรยากาศแบบ F2F ว่าจะต่างจาก B2B อย่างไร
- ได้เข้าร่วมกระบวนการ NU QA และ KM อย่างจริงจัง
- ได้เพื่อนใหม่
- ได้นำเสนอตัวเองให้คนอื่นๆ ได้รู้จัก เพื่อคุ้นเคย และสามารถ ลปรร. ได้สนิทขึ้น
- ได้ให้กำลังใจกลุ่มคนที่พยายามสร้างกระบวนการ ลปรร. เหล่านี้ขึ้นมา
- อันนี้สำคัญ ประหยัดค่าอาหารกลางวันไป 1 มื้อ (555...)
2. สิ่งที่เกิดขึ้นจริงคือ?
- ไม่มีสักวินาที ที่อยากจะลุกออกไปจากห้องนี้ และรู้สึกว่าเวลา 09.00-13.00 น. นี่มันสั้นจัง
- ทัศนคติเชิงบวก ทุกอิริยาในทุกจริต ของทุกท่าน ณ ที่นี้ มีความเป็น Positive ที่เราสามารถสัมผัสได้ถึง มิตรภาพ ความอบอุ่น คุ้นเคย ไว้วางใจ และยินดีที่ได้รู้จักทุกๆ คน
- นี่แหล่ะ "มหาวิทยาลัย" แหล่งที่ควรเป็นศูนย์รวมของกลุ่มคนคุณภาพอย่างแท้จริง ที่ช่วยสงเคราะห์ เอื้อเฟื้อเกื้อกูล อย่างไม่สงสัย เป็นกลุ่มคนที่มีทั้งภูมิปัญญาทั้งทางโลก และทางธรรม อีกทั้งทุกอย่างทำอย่างเป็น ธรรมชาติ ไม่ตระเตรียม ไม่เสแสร้ง และมุ่งหมายมั่นจะให้เพื่อให้เกิดการพัฒนาตน เพื่อนมนุษย์ และองค์กร เสมอ เหมาะสม คู่ควรที่จะเป็น แก่น แกน ให้สังคม เพื่อที่จะช่วยให้รากฐานทางการศึกษามีจุดหมาย มั่นคง และเติบโตต่อไป
- เข้าใจคำว่า "ร่วมกรรมกัน" คนที่มีวิถีแห่ง "จริต" ใกล้กัน ก็จะได้พบกันเสมอ "กงกรรมกงเกวียน" และเป็น "กรรมดี" นะ ดีมากด้วย
- รู้สึกมีกำลังใจที่จะอยู่อย่างมีคุณค่า เพราะเห็นทางสร้างคุณค่า ให้ตัวเอง และส่วนรวมได้ชัดเจนขึ้น
- ในโลกนี้มีอะไรอีกมากมายให้สนใจและให้เรียนรู้แต่มันอยู่ กว้าง และไกล บางครั้งก็ไกลเกินจะไปถึง แต่BLOG ช่วยย่นย่อ ให้เห็นโลก(ในด้านดี)ได้ชัดขึ้น และกล้าที่จะเดินไปหาสิ่งดีๆ
3. ทำไมจึงแตกต่างกัน?
- ก่อนนั้นเคยคิดว่า เป็นสัจธรรมของชีวิตนะ ที่ความคาดหวัง มักจะคาดเคลื่อนกับสิ่งที่ได้รับ และมักจะบั่นทอนกำลังใจ แต่วันนี้ กลับคาดหวังไว้มาก แต่กลับ ได้รับมากกว่าที่คาดหวัง
4. สิ่งที่ได้เรียนรู้และวิธีการแตกต่างกันอย่างไร?
- การเห็น การพูด การฟัง การเขียน การวิเคราะห์ การสังเคราะห์ การฝึกฝน ทบทวน และบันทึก ทุกสิ่งล้วนต้องใช้ ความกล้า ที่จะทำ และ ความกระหายที่จะทำทันที ทำให้ดีที่สุด
- Input ต่าง --> Process ต่าง --> Out put ก็ต่าง แต่ทุกสิ่งสามารถพัฒนาให้เป็น Best Practice ที่เหมาะกับตน และองค์กรได้
5. บอกตัวเองว่า บันทึกแล้วนะจ๊ะ วันนี้ชนะตัวขี้เกียจในตัวเองได้ซะที เฮ้อ! โล่งอก พรุ่งนี้ว่ากันใหม่นะจ๊ะ หวังไว้ว่า อยากให้ตัวเองจะเก็บความรู้สึกวันนี้ไว้เตือนตัวเองในวันต่อๆ ไปให้ได้
ความเห็น (8)
ขอบคุณทีมงานทุกท่านที่ทำให้เกิดวันนี้ขึ้นมานะคะ
- นอกจากพูดเก่งแล้วยังเขียนเก่งอีกด้วยครับ
- แถบสูตรตอนท้ายอีกนิด หยอดข้อคิดเห็นให้ตัวเองอีก 1 ข้อคิดเห็น นอกจากเป็นการเพิ่มข้อคิดเห็นให้กับตัวเองแล้ว (ไม่ผิดกติกา) ยังช่วยให้ผู้อ่านเกิดความสนใจว่าใครหนอมาเขียนข้อคิดเห็นเอาไว้ ก็จะเปิดเข้ามาอ่าน (หลงเข้ามาอ่าน)
- ข้อสังเกตคือว่า บันทึกไหนข้อคิดเห็นเป็น 0 ไม่ดึงดูดใจเท่ากับบันทึกที่มีข้อคิดเห็น (1,2,3,4...)
- การเขียนบล็อกไม่ยากอย่างที่คิด (เลียนแบบมาจาก ท่านคณะบดีศึกษาศาสตร์ เจ้าของวลี "การบริหารไม่ยากอย่างที่คิด")
วิบูลย์ วัฒนาธร
ดรีม คนเขียนข่าว
เพิ่งจะเห็น Blog ของพี่แก้มแหน่มนะคะเนี่ย การเขียนมีสีสัน รูปก็น่ารักด้วย ดรีมจะคอยเป็นกำลังใจให้คะ มีอะไรก็มาเล่าสู่กันฟัง เก็บบันทึกรายวันมาฝากกันบ่อยๆนะคะ ดรีมจะคอยติดตาม
ขอขอบพระคุณทุกๆ ข้อคิดเห็น ที่เป็นเสมือนกำลังใจ ช่วยเติมเชื้อไฟให้เรา มีพลังในการทำสิ่งนี้ต่อไป
ขอบพระคุณทุกท่านมากๆค่ะ
- เป็นบันทึกที่อ่านแล้วรู้สึกดีๆ อีกบันทึกหนึ่ง
- ขอให้กำลังใจคุณแหม่มได้เขียนบันทึกประสบการณ์ และเรื่องเล่าดีๆ มาเล่าสู่กันฟังอีกนะครับ
- ยินดีต้อนรับเข้าสู่ชุมชนสำนักงานเลขานุการ
- ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณแหม่มด้วยคนหนึ่งครับ
- ภาษาที่คุณแหม่มใช้เป็นภาษาที่ออกมาจากภายในใจจริง ๆ ครับ