แสงตะวัน...
สาดส่องทาทาบ...
สายลม...พัดหวิว...เอื่อย...เอื่อย
น้ำค้างบนยอดหญ้า...ชุ่มชื้น
รุ่งเช้า...วันใหม่...
ลืมตา...ตอบรับแสงใหม่ของวัน
พลางยิ้ม...น้อยน้อยให้กับตนเอง
พร้อมเปิดรับ...แสงสว่างนั้น
เมื่อวันใด...แรก...เริ่มเมื่อลืมตา หากเราได้ยิ้มให้กับตนเอง วันนั้นจะทำให้เรารู้สึกเบิกบานยิ่งนัก และพร้อมที่จะเผชิญกับทุกสิ่งทุกอย่าง แม้จะเจอกับเหตุการณ์ที่อาจทำให้รู้สึกถึงความขุ่นมัวได้...แต่ด้วย"จิต"ที่เตรียมพร้อม ก็ย่อมก่อเกิดการเผชิญกับทุกสิ่งที่มากระทบตนเอง...แล้วเราจะเตือนตนได้อย่างไรเล่าว่าตื่นมา...จะต้อง"ยิ้ม"สักนิด...นั่นก็อาจเป็นสิ่งที่เราอาจต้องใช้กุศโลบาย...หาด้วยตนเอง เพื่อเตือน"ตน"
อีกด้านของแสงสว่างอาจจะมืดบอด...
อยู่
หาก... ไร้ปราณีที่จะหันเหแสงมาให้
ความสว่างไหน ๆ ก็ไม่เพียงพอ... เสมอ
เหมือน... แสงสว่างใน "จิต" และ "ใจ"
ที่คอยแผ่ซ่านให้กัน
หากเมื่อไหร่ได้เลือก
ที่จะหันเหไป
อีกด้านหนึ่งจะต้องบอดมืด...ต่อไป
ต่อไป...จนกว่าจะได้หันมาหากัน...
ท่าน JJ
แสงสว่างที่สาดมาที่ว่างแห่ง"ชีวิต"
ทำให้มองเห็นชีวิต...ได้อย่างเด่นชัด
จึงหวังและวาด.."แสง"ดังกล่าว
จะเร่งสกิด"ชีวิต"...ลุกขึ้นสู้สู่..สังคม
คุณ"ชายขอบ"
แสงสว่างในที่มืด...
หากน้อมนำ "จิต" ที่โอนอ่อน...
อาจทำให้มองเห็น...ความสว่าง
ในที่มืด...
คุณ"สมลักษณ์"
แหม!..มาเจอตั้งแต่ครั้งแรกยิ้มๆ...พร้อมหัวเราะนิดๆ
อาจารย์ยังคงมาตามมาด...อันมุ่งมั่นของอาจารย์
สังเกต..ตัวเลข...สถิติ...วิเคราะห์...เสนอ
ขอบคุณนะคะ...ที่สำหรับข้อมูล
ไม่ได้สังเกตเลยคะ...พอบอกก็แวะเวียนไปดูแล้ว