ข้าพเจ้าเป็นคนรักสุนัขมากๆ ในชีวิตเคยเลี้ยงสุนัขอยู่หลายตัว หลายพันธุ์ แต่เนื่องจากบ้านอยู่ใกล้ถนน สุนัขที่เลี้ยงจึงอายุไม่ยืนเท่าที่ควร ปัจจุบัน เลี้ยงอยู่ 2 พันธุ์ คือ พุดเดิ้ล และ ปั๊ก
เจ้าพุดเดิ้ลมีชื่อว่า BIO ส่วนเจ้าปั๊ค มีชื่อว่า ฮองเฮา ซึ่งเลี้ยงมาเกือบ 2 ปีแล้ว และข้าพเจ้าได้นำไปทุกที่ แม้กระทั่งมาเรียนระดับมหาบัณฑิตยังต้องนำมาด้วย...
เทคนิคการเลี้ยงคือ...
1. ให้กินอาหารเม็ด + อาหารกระป๋อง วันละ 2 มื้อ (เช้า , เย็น)
2. ฉีดยาตามเวลาที่สัตว์แพทย์กำหนด
3. อาบน้ำอาทิตย์ละ 2 ครั้ง
4. พาวิ่งเล่นบ้างตามโอกาส
5. ให้ความรัก ฝึก และพูดคุยด้วย
แต่...ข้าพเจ้ามีเวลากับมันไม่มากเท่าไรนักจึงไม่สามารถฝึกให้เจ้า 2 ตัวนี้ให้ฉลาดมากนัก
แต่มันก็ทำให้มีความรู้สึกว่า "เราไม่ได้อยู่คนเดียว เรายังมีความสำคัญต่อมันทั้ง 2 ตัว เสมอ..."
น่าเลี้ยงมั่งจังเลย...
โดยส่วนตัวไม่ได้เลี้ยง เพราะครอบครัวของเรา (มีกัน2คน) ไม่ค่อยจะอยู่บ้านเป็นเวลา กลัวมันอดตาย แต่ที่บ้านลุงกะป้าเลี้ยงเยอะประมาณ 10 ตัว แต่ละตัวมีชื่อหมด มีทั้งที่เป็นเด็กดี ดื้อ ถ้ามันจะประจบเรามันก็จะเอามือ(ขาหน้า)ด้านขวานะส่วนมากจะเป็นด้านขวา สงสัยมันไม่ถนัดด้านซ้าย ยกขึ้นมาเพื่อจับมือกับเรา ถ้าไม่จับด้วยก็จะเอามือมาสะกิดจนกว่าเราจะสนใจมัน ช่วงเวลาประจบโดยส่วนใหญ่จะเป็นเวลาประมาณ ทุ่ม-สองทุ่ม ทานข้าวเย็นเสร็จแล้วที่บ้านจะมานั่งคุยกัน ทั้งคนและหมาก็เลยได้อยู่พร้อมหน้า
อบอุ่นค่ะ คนก็ไม่มีปัญหา หมาก็มีความสุข
มีหมาเป็นเพื่อน ดีกว่า มีเพื่อนหมาๆ
เย็นวันนี้เปิดอ่านบันทึกก็พบความรู้สึกที่ดี เรื่องความรักที่มีต่อสัตว์ สัญชาติญาณของความรัก ความเอื้ออาทร ผู้ที่มีทุกอย่างที่กล่าวมา ถึงจะพูดกันรู้เรื่องนะคะ