เราเริ่มเปิดกีฬาสีกันไปเมื่อวันพฤหัสที่แล้ว โดยจะมีต่อเนื่องกันไป 12 อาทิตย์ทุกวันพฤหัส โดยมีตารางการแข่งขันสำหรับกีฬา 4 ประเภทคือแชร์บอลหญิง, วอลเล่ย์บอลผสม, ฟุตบอลชาย, ฟุตบอลหญิง จากทั้งสี่ทีมสี คือ สีส้ม, สีฟ้า, สีเขียวและสีชมพู
จากวันนั้นถึงวันนี้ พวกเราแทบทุกคนมีอันจะได้เจอกันที่สนามกีฬาเกือบทุกวัน ไม่เว้นแม้แต่วันหยุด คนที่เคยต้องรีบกลับบ้านไปเฝ้าร้านขายของอย่างพี่ผอบ ก็ยอมสละเวลามาซ้อมวอลเลย์บอลในวันศุกร์ แล้วพอวันเสาร์เราก็ได้เห็นฤทธิ์ของกีฬา ว่าเป็นยาเสพติด เอ๊ย...ยาวิเศษ มีใครหลายๆคนเช่นเดียวกับพี่ผอบที่ไม่เคยออกกำลังกาย ติดใจการซ้อมเล่นกันเป็นทีม มาซ้อมกันต่ออีกโดยเราช่วยกันหมดไม่แยกสีใครเป็นสีใคร (เวลาแข่งค่อยว่ากันอีกที) รวมทั้งไม่แบ่งหญิงชาย เราช่วยกันซ้อม ร่วมกันเล่นได้ไปทั้งนั้น แถมลูกหลานใครเล่นอะไรได้ก็มาแจมได้อีกด้วย สองหนุ่มน้อยของตัวเองมีความสุขมาก ถามทุกวันว่าแม่ไปซ้อมกีฬาไหมวันนี้ ยิ่งกว่านั้น ได้ข่าวว่าเมื่อเย็นวานแม้ฝนฟ้าไม่เป็นใจ ชาวคณะ"ติดกีฬา"ก็ยังอุตส่าห์ไปซ้อมหลังเลิกงานกันตรงลานจอดมอเตอร์ไซค์ซึ่งมีหลังคาอีกด้วย เรียกว่าไม่ให้เว้นสักกะวันเดียว
นอกจากจะได้เห็นชาวพยา-ธิไปเล่นกีฬากันเป็นกลุ่มก้อนเป็นประจำหลังเลิกงานแล้ว เรายังได้รู้จักตัวตนของสมาชิกของเราอีกหลายๆคน ที่เคยเห็นเงียบๆอยู่ในหน่วย บางคนก็ดูเหมือนจะไม่เคยออกกำลังกายเลย แต่แท้จริงแล้วเป็นนักกีฬาตัวยง เล่นวอลเล่ย์ได้ดี เล่นฟุตบอลก็ไม่ย่อย จะเก็บภาพมารายงานให้รู้ว่าใครเป็นใครกันในวันต่อๆไปค่ะ
สงสัยว่ากว่าจะครบ 12 อาทิตย์ พวกเราคง"ติดสนามกีฬา"กันงอมแงมไม่เลิกแน่