เด็กๆไม่เล็กอย่างที่คิด(ภาค2)
เด็กๆที่ต้องกินยา ARVกลุ่ม PI จะน่าสงสารมากๆเพราะเม็ดยามีขนาดใหญ่ทำให้มีปัญหาเรื่องกลืนยาลำบาก(คอเด็กเล็กกว่าผู้ใหญ่) บางคนยาติดคอ กลืนไม่เข้าต้องอาเจียนออกมา บางคนเครียดมากจนมีไข้และต้องAdmit เพื่อฝึกกลืนยา เช้าวันจันทร์ที่ผ่านมา(แผนกOPDเด็ก) เด็กๆที่น่ารักอายุ 8-10 ขวบจำนวน5-6 คนจากศูนย์แห่งหนึ่งมารับยาตามนัด เมื่อป้าหน่อยถามว่าวันนี้เป็นยังไงกันบ้าง สาวน้อย9ขวบ เริ่มเปิดประเด็น"ป้าหน่อยฟางนะ กว่าจะหยิบยากินได้มองยาอยู่นั่นแหละ" เด็กหญิงที่ถูกพาดพิงอายจนต้องก้มหน้า เพื่อไม่ให้เด็กรู้สึกผิดที่กินยาไม่เก่งเหมือนเพื่อนดิฉันจึงพูดขึ้นว่า"ก็ยามันเม็ดใหญ่ฟางเลยต้องขอมองเพื่อทำใจก่อนใช่ไหมลูก" น้องฟางพยักหน้า ดิฉันถามเด็กๆว่า"ใครกินยาเม็ดใหญ่อย่างฟางบ้าง" หนู(เด็ก3-4 คนยกมือและพูดพร้อมกัน)"ตอนแรกที่คุณหมอให้น้องแพรวกินยาเม็ดใหญ่น้องแพรวเป็นไงบ้าง"อ๊วกเลย ร้องไห้ด้วย"แล้วตอนนี้ล่ะเด็กหญิงหุ่นดี(ตัวผอม)บอกเพื่อนว่า"เดี๋ยวนี้กินยาสบายมากเลยมันต้องกินน้ำก่อนเพื่อให้คอลื่น" แล้วหนูล่ะ ดิฉันถามหนุ่มน้อย "ผมกินกับน้ำหวานเพราะยามันขม" น้องกวางกินยายังไงลูก"หนูหลับตาเอายาใส่ปากดื่มน้ำเยอะๆ" ดิฉันหันมาถามน้องฟางว่าน้องฟางจะกินยาแบบไหนดีล่ะ สาวน้อยตอบว่า"อยากผสมน้ำหวาน" จากการสอบถามทางศูนย์ได้รับคำตอบว่าตอนนี้เด็กไม่มีปัญหาเรื่องกินยาแล้ว อยากจะทราบว่าวิธีการนี้จะเรียกว่าเป็น KM ได้หรือไม่ค่ะ
ป้าหน่อย
ความเห็น (4)
ถูกต้องนะคะ.......ยินดีด้วยกับผลสำเร็จในการดูแลเด็กอีกเรื่องหนึ่งของป้าหน่อย
ทุกคนเก่งจังเลยค่ะ สู้ๆๆ สู้ตาย เป็นกำลังใจให้ทั้งเด็กและป้าหน่อยคะ
ได้ทั้งKM และ MK เลยค่ะ หน่อยช่วยรวบรวมและหาประเด็นที่คิดว่าเป็นบทเรียนเขียนถ่ายทอดให้ผู้อื่นได้เรียนรู้ด้วยก็จะยิ่งเป็นกุศลค่ะ