ทุกคนล้วนมีค่า แม้คนบ้าก็ไม่เว้น !
สืบเนื่องจากบันทึกเรื่อง วัชพืชคืออะไร? ในสายตาคน ของคุณชายขอบ โดนใจผมจนต้องไปเสนอความเห็นต่อท้าย เขียนแล้วก็อยากให้แพร่หลาย ได้แลกเปลี่ยนกันได้กว้างขวางขึ้นจึงขอนำมาออกอากาศต่อที่นี่อีกครั้งครับ ...
ขอยืนยันความเชื่อเดิมที่ฝังหัวผมอยู่เรื่อยมาว่า ...
There is no man on the road
from whom you can’t learn something of value.
ขยายความว่า ..
ไม่มีใครหรอกครับที่เราไม่สามารถเรียนรู้สิ่งมีค่าจากเขาได้ ..
ทุกคนมีค่าต่อเราเสมอ คนดี
คนมีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ไม่ต้องอธิบาย
รู้ๆกันอยู่ แต่อีกกลุ่มหนึ่งเช่น อันธพาล คนพิการ
หรือแม้กระทั่งคนวิกลจริต เมื่อสัมผัสแล้วเราได้อะไรจากเขาล่ะ
เยอะแยะเลยครับ เขาคือสื่อการเรียนรู้ชั้นยอด
ให้เราเรียนรู้การมีเมตตากรุณา
เรียนรู้การอดกลั้นอดทน และหลายพฤติกรรมของเขาทำให้เราย้อนดูตัว
ได้ทบทวน ได้เปลี่ยนแปลง ลองคิดดูสิ ถ้าท่านกำลังเครียด
หน้านิ่วคิ้วขมวดเพราะรถติดอยู่กลางถนนนานมาก และมีคนบ้าเดินผ่านมาพร้อมรอยยิ้มเต็มหน้า
คนปกติอย่างท่านจะไม่เรียนรู้อะไรเลยหรือ?
ความเห็น (10)
บางทีนะคนที่เราไม่ค่อยสบอารมณ์ เรายังเรียนรู้ได้เลยจากเขา เช่นเรียนรู้ว่า "อย่างนั้นเราไม่ชอบ หากเราทำ ใคร ๆ ก็คงไม่ชอบ เราจึงไม่ทำ"
เห็นด้วยกับคุณ Handy ค่ะ
เป็นคนหนึ่งเหมือนกันที่พยายามมองอะไรให้ทะลุ "เปลือก" และเชื่อว่า
เรา "ได้" อะไรเสมอหากรู้จักมองแล้วคิด
เช่นเดียวกับทุกๆบันทึก ใน GotoKnow ซึ่งบางครั้งเราผ่านเลยไป เพราะไม่คิดว่ามี "อะไร" แต่พอคลิกเข้าไปทีไร ก็ต้องพบ "ไม่อะไรก็อะไร" เสมอค่ะ เราจึงต้องเป็นโรค "ติดบล็อก" กันไงคะ กลัวอยู่เนี่ยว่าจะเป็นโรค "ติด Bloggers" สงสัยจะแย่กว่า พอวันไหนไม่เห็นจะเกิดความสงสัย ว่า เอ๊ะ ป่านนี้ ทำไมยังไม่เห็นมา
Dr.Ka-poom
คุณขายขอบ .. พันนั้นแหละ ตรงเป๊ะเลยกับที่คิดและพูดไปหลายที่แล้วแต่ไม่ได้เขียน .. เรียนรู้ที่จะไม่เป็นอย่างเขาเพราะเห็นโทษภัยที่เขากำลังได้รับอยู่ .. เราจึงฉลาด หรือ ไม่โง่ ไปทำเข้าอีก
คุณโอ๋-อโณ .. ใช่แล้ว
พูดอีกก็ถูกอีก บรรดา Tacit K. ทั้งหลายในผู้คน ก็ถูก
"เปลือก" นี่แหละปิดบังเอาไว้
เลยพลาดโอกาสได้คนเก่งจริงรู้จริงมาทำงานจริงๆกันมากแล้ว
เปลือกจริงๆไม่หนาเท่าไหร่หรอก
แต่คนที่สวมหัวโขนจนติดใจไม่ยอมถอด
มักจะสร้างเปลือกเพิ่มในความคิดของตนจนเป็นเกราะหุ้มของมีค่าจนมองหาเท่าไรก็ไม่เจอ
ร้ายจริงๆ เปลือกชื่อ "อวิชชา"เนี่ย
โรค"ติด Bloggers"
ยังไม่เป็นอีกหรือ .. วิเคราะห์จากอาการผมว่าผมเป็นแล้วนะ
เพราะตอน Scan ผ่านบันทึกล่าสุดทั้งหลาย เดิมเคยดูชื่อบันทึกเป็นหลัก
พักหลังนี่ กวาดตารอบแรกหาชื่อ Bloggers ก่อนเลย
รอบสองถึงดูชื่อบันทึกที่สนใจ
และก็มั่นใจว่างานนี้ผมต้องมีเพื่อนอีกเป็นแน่แท้
วรชัย หลักคำ
ในบันทึกบล็อกต่างๆนี่แหละจะทำให้เรารู้ตัวตนของกันและกันแท้จริง ตอนแรกจะเห็นเปลือกก่อน แต่นานไปก็จะเห็นตัวจริง เพราะฉนั้นเขาจึงคบกันนานๆไงครับ
บางคนเห็นชื่อไม่น่าสนใจแต่เขาอาจจะมีอะไรที่น่าสนใจก็ได้ อย่าเพิ่งมองผ่านนะครับ
โบราณว่า เห็นว่าดำขี่หลี่อย่าฟ้าวขี่เฮือกายเด้อ บาดห่าเฮือติดซายสิบ่อมีไผยู้เด้
ทุกคนล้วนมีค่าแม้นคนบ้าก็ไม่เว้น
ข้อความนี้เห็นด้วยกับคุณ handyman ค่ะ เพราะได้พูดกับชาวบ้านคนหนึ่ง ข้างๆ โรงเรียนที่สอนอยู่ เขาท่องกลอนให้ฟัง รู้สึก ซึ้งใจมาก จึงได้นำมาบอกต่อ ดังนี้
If you touch me, Soft and gentle.
Look at me Smile me.
Listen to my talk, Before you talk.
I will grow, Veally grow.
เพียงสัมผัสอบอุ่นคุณให้ฉัน เพียงสายตายิ้มกันให้ฉันเห็น
ฟังฉันพูดก่อนคุณพูดนะเนื้อเย็น ฉันจะเป็นชีวิตที่งอกงาน
"มอง โลก แง่ ดี ... จัก มี ความ สุข"
มอง ธรรมชาติสรรพสิ่งอิงเหตุผล
โลก หมุนวนวกเวียนเปลี่ยนแปรผัน
แง่ คิดมีหลายทางอาจต่างกัน
ดี ฤๅชั่วรู้ทันตามเป็นจริง
จัก อภัยในความคิดผิดแผกบ้าง
มี จิตใจเป็นกลางสงบนิ่ง
ความ เห็นต่างอย่างไรไม่ประวิง
สุข ใจยิ่งมองโลกแต่แง่ดีงาม๚
.......................................................
เพิ่งมีโอกาสเข้ามาเยี่ยม....ขอชื่นชมด้วยความชื่นใจ
ยังไม่มีเวลาเขียนอะไรมาร่วม...ขอนำคำกลอนเก่าที่เคยโพสต์ใน pantip มาฝากก็แล้วกัน
นางสาวสมสิน ขันตี
ดิฉันเห็นด้วยกับอาจารย์ ที่ว่าทุกคนมีค่า แม้คนบ้ายังไม่เว้น เพราะว่าอย่างน้อยคนบ้าเขาก็มีชีวิต มีจิตใจที่บริสุทธิ์ บางโอกาสเขาอาจทำให้คนปกติทั่ว ๆ ไป สามารถยิ้มได้และต่อสู้กับปัญหาต่าง ๆ
ขออภัยครับทิ้งไว้นาน ไม่ได้ผ่านมาดู
ขอบคุณทุกท่าน ทุกความเห็นครับ