คำว่ารัก รักเธอ มันตรึงจิต
คำว่ามิตร ชิดใกล้ ไม่อับเฉา
คำว่าเหงา แม้เป็น เพียงเงาเงา
คำว่าเรา จบสิ้น พอกันที
คนคนนี้ รักใคร นั้นรักมาก
คนคนนี้ ไม่อยาก ให้เธอหนี
คนคนนี้ แม้เธอ ไม่ใยดี
คนคนนี้ ภักดี กว่าใครใคร
ลวงว่ารัก ไม่ซื่อ มันแสนเจ็บ
ลวงมาเหน็บ หนาวใจ มันใหญ่หลวง
ลวงเธอลวง ให้รัก มันหนักทรวง
ลวงว่าห่วง ลวงคำคน มันคนลวง!!!
LLWD ;16-5-52
.................................>>>
ไปเอาโค๊ดได้แล้วค่ะ
ลงให้แล้วอันล่าสุดนะคะ
จะรอ...รายการต่อๆไปนะจ๊ะ
รักกัน
รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว
โทรเลขถึงครู่เดียว พูดได้
ชั่งกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา
โทรศัพท์เสียงให้ แหบแห้ง บ่ถึง
โคงโลกนิติ "จำแลง"
ไม่ทราบนามผู้แต่ง
ยินเขาว่าคำว่าจบ พูดเบาๆก็เจ็บ
อยากจะเข็ดสาปส่งสักร้อยหน
แต่ทำไม่คนเราจึงจำทน
ฟังหลายหนคำว่า จบ ที่เจ็บนาน
พี่อ้อยเล็ก
ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมเยียนกันครับ มีความสุขทุกวันนะ
คำคนลวง ควงคนรำ ให้ช้ำจิต
ไม่ได้คิด มิตรได้ไข้ ให้สุดห่วง
ดอกขี้เหล็ก เด็กขี้หลอก บอกคำลวง
ผู้ใหญ่ท้วง มีอำนาจ มิอาจนำ
ขอบพระคุณที่มาร่วมแจมความรู้สึกค่ะ ตอบช้าไม่ว่ากันนะคะ คุณครู..
ขอบคุณคุณก้ามกุ้งที่ให้เกียรติมาเยือนค่ะ
ขอบพระคุณท่านรองมากค่ะ ที่มาร่วมแต่งกลอนน่ารักๆกัน ท่านเล่นคำได้สวยมากค่ะ
แต่งกลอนไม่เก่ง แต่ชอบอ่านครับ
ชอบมาก โดยเฉพาะอักษรวิ่งข้างล่างนี้ ให้ความรู้สึกสะใจจริง ๆ ฮ่า ฮ่า
ลวงว่าร ไม่ซื่อ มันแสนเจ็บ
ลวงมาเหน็บ หนาวใจ มันใหญ่หลวง
ลวงเธอลวง ให้รัก มันหนักทรวง
ลวงว่าห่วง ลวงคำ มันคนลวง!!!
เล่นคำได้ดีขนาดนี้ บอกตรงๆว่า เจ้าบทเจ้ากลอนแน่
นับถือ นับถือ
จะเจ็บอยู่ชายทะเล ริมเขา
จะเจ็บอย่างไรเฝ้าทนเอา
จะเจ็บที่เดียวเพราะหนามตำ
จะเจ็บช้ำทำเอาน้ำตานอง
จะเจ็บร้องโอดโอ้ย
ทนไม่ไหวแล้วโว้ยหอยเม่นตำ
อิๆๆๆคลายเศร้าซะหน่อยนะคุณลีลาอย่าถือกันนะ
ขอบคุณค่ะที่เดาว่าต้องเรียบร้อย..มีร้อยก็เรียบมากกวาค่ะ...บางครั้งบางเวลาก็มีบ้าง..ที่อยากนอกอารมณ์เรียบร้อยค่ะ.....
ขอบคุณคุณครูอ้อยเล็กที่ช่วยเเต่งกลอนให้ คิดหัวข้อได้ แต่เขียนไม่ออกน่ะค่ะ อิอิ