ต้องควบคู่กันไป ถึงจะรอด
วันนี้ดิฉันได้มีข้อคิดดีมาฝากกันอีกแล้วคะ ซึ่งข้อคิดนี้ดิฉันได้มาจาก ดร.รุจโรจน์ แก้วอุไร รองผู้อำนวยการสำนักหอสมุดฝ่ายวิชาการ หรือ อาจารย์หนึ่ง โดยข้อคิดที่ว่าคือ เก่งดีมีคุณภาพ อาจารย์ได้เข้าให้ข้อคิดนี้ มาเพื่อให้เรานำมาใช้ปฏิบัติงานในองค์กรของเรา ดิฉันขอชี้แจงข้อคิดนี้ให้ฟังนะคะ (ถ้าผิดพลาดประการใด อาจารย์หนึ่ง ช่วยเสริมด้วยนะคะ)
"เก่ง(ความเก่ง)" ในที่นี้หมายถึงผู้ที่รู้ ผู้ที่เก่งกาจทางปัญญา ผู้มีปัญญาที่ดี มีความสามารถ
"คุณภาพ" ในที่หมายถึงเป็นผู้ที่จิตใจงาน มีไมตรีที่ดี (เป็นผู้ที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี) วัดที่ความดี พฤติกรรม
ความรู้ความสามารถคู่คุณภาพ
คนเราจะเก่งเพียงอย่างเดียวไม่ได้ ถ้าขาดมิตรไมตรี ขาดมนุษยสัมพันธ์ การทำงานก็จะไม่มีประสิทธิภาพ สิ่งที่ดิฉันเป็นห่วงคือการทำงานแบบชิงดีชิงเด่นกัน ยากนะคะที่จะประสบผลสำเร็จ
ดิฉันขอยกตัวอย่างการทำงานในองค์กรของดิฉัน การทำงานภายในองค์กรของดิฉันเป็นการทำงานแบบพี่ดูแลน้อง มีอะไรก็ช่วยกัน ไม่เข้าใจหรือทำไม่ได้ก็ปรึกษากัน และดิฉันยังมีผู้บริหารที่ดี การปกครองของผู้บริหารเหมือนแม่ดูแลลูก เพราะผู้บริหารกับบุคลากรอยู่ใกล้ชิดกันเสมอ มีอะไรก็เข้าไปปรึกษาพูดคุยได้ พวกเราทุกคนเหมือนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน บางครั้งก็อาจไม่เข้าใจกัน อาจจะความคิดเห็นที่แตกต่างกันออกไป แต่ทุกอย่างเราก็ทำให้ดีออกมาได้ ที่จริงแล้วการทำงานทุกอย่างก็ต้องมีอุปสรรคเสมอ เหมือนเป็นบทเรียนให้เรียนรู้กันอยู่ตลอด เว้นแต่ว่าปัญหาที่เกิดขึ้นเราจะช่วยกันคิดช่วยกันแก้หรือเปล่าเท่านั้นเอง
ดรีม "คนเขียนข่าว"
ความเห็น (13)
ดรีม คนเขียนข่าว
ขอบคุณ ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม ผู้บริหารก็ต้องมีความเก่ง ความสามารถ ถ้าไม่เก่งจริง ไม่มีความสามารถ ก็คงไม่ได้รับการยอมรับ ให้เป็นผู้บริหารจริงไหมค่ะ
ส่วนตัวนักประชาสัมพันธ์เอง จะรับไปปฏิบัติ ตามที่ ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม บอกให้ดีที่สุด เท่าที่ตัวเองจะทำได้
คนรุ่นใหม่
เห็นด้วยกับความเห็นที่ 1 ที่ว่านักประชาสัมพันธ์ที่ดีควรมีมนุษยสัมพันธ์และเก่ง เก่งในที่นี้หมายถึงพูดคุยเก่ง ถูกกาละเทศะ และที่สำคัญคือต้องมีการวางแผนการประชาสัมพันธ์หน่วยงานที่ดี แต่ทั้งนี้ไม่ใช่มาเขียนบล๊อกชมผู้บริหารเพื่อหวังอะไรไม่รู้ในอนาคตข้างหน้า เราควรทำแต่พองามถ้าผู้บริหารดีก็ควรยกย่องสรรเสริญ แต่ถ้าไม่ดีก็ควรเฉยไว้
และที่บอกว่าคนเราต้องเก่งดี มีคุณภาพควบคู่กันไป คุณดรีมตอบได้มั้ยว่าใครดีใครไม่ดี ความเก่งยังพอวัดได้จากการทดสอบ แต่ความดีล่ะ เอาอะไรมาวัด ต้องเขียนบล๊อกชมผู้บริหาร ต้องเข้าพบผู้บริหารบ่อยๆ ต้องชงกาแฟ เสริฟน้ำให้ผู้บริหารอย่างนั้นเหรอ หรือต้อง ...
แล้วคุณคิดว่าคุณมีคุณสมบัติของนักประชาสัมพันธ์ที่ดีแค่ไหน (จรรยาบรรณของนักประชาสัมพันธ์)
ข้อความนี้ไม่ได้เจตนาไม่ดีต่อท่านผู้บริหารทุกองค์กร
บางคน
เก่ง แต่ไม่เห็นต้องบอกใคร
ดี แต่ไม่จำเป็นต้องพูด
มีคุณภาพ แต่ยังไม่ได้แสดงออก
เป็นคนฉลาดต้องรู้จักเฉลี่ยว ฉันใด จะไม่ตายเพราะซี่โครงไก่ฉันนั้น
- คุณคนรุ่นใหม่ เล่นผิดกติกาหรือปล่าว
- ข้อคิดเห็นไม่สร้างสรรค์เลย
- ควรพิจารณาด้วย
- คุณคนรุ่นใหม่ เล่นผิดกติกาหรือปล่าว
- ข้อคิดเห็นไม่สร้างสรรค์เลย
- ควรพิจารณาด้วย
อยากทราบว่าไม่สร้างสรรค์ตรงไหน
ในส่วนตัวก็มองผู้บริหารดีอยู่แล้ว แต่รู้สึกว่าคุณจะชมผู้บริหารออกนอกหน้าเกินไป อย่างเช่น การปกครองของผู้บริหารเหมือนแม่ดูแลลูก เพราะผู้บริหารกับบุคลากรอยู่ใกล้ชิดกันเสมอ
คนเราดูกันที่ผลของงานไม่ใช่ดูที่การชมหรือการเอาใจผู้บริหารหรอก ถ้ามัวเอาใจผู้บริหาร ชมจนออกนอกหน้า แต่ไม่เอาใจใส่งานที่ทำมันจะมีประโยชน์อะไร
จริงหรือไม่ ลองถามคนอื่นๆดู
เราต้องยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น
ไม่ใช่ว่า ... ใครพูดอะไรมา ไม่ถูกใจ ก็ว่า ผิด เป็นคำพูดไม่ดี ประมาณว่า คิดได้ไงเนี่ย
จริงหรือเปล่า ขอความคิดเห็นจากคนอื่นๆด้วย (ขอเฉพาะคนกลาง อย่าลำเอียง)
เปิดใจน่ะเปิดใจ เพราะโดยส่วนตัวมองผู้บริหารของหอสมุดที่อยู่แล้ว แต่คุณดรีมเขาเขียนเว่อร์ไปนิดประมาณว่า ผู้บริหารเห็นต้องยิ้มแก้มปริ
ทางที่ดี ควรประชาสัมพันธ์ในด้านต่างๆเช่น กิจกรรมของหอสมุด ผลงานของผู้บริหาร เป็นต้น ไม่ใช่มาประชาสัมพันธ์ผู้บริหารโดยการเขียนบล๊อกชมจนออกนอกหน้า
อย่างที่พูด ถ้าผู้บริหารดีเราก็ควรเคารพรัก ชื่นชมแต่อย่าออกนอกหน้า (คนอื่นจะว่าเราได้ว่า หวังตำแหน่งหรือผลตอบแทน) แต่ถ้าผู้บริหารไม่ดีก้ไม่ควรตำหนิ ติเตียน ให้เก็บไว้ในใจ ไม่ต้องประกาศให้คนอื่นรู้
ไม่อย่างนั้นคนทั้งหอสมุดวันๆไม่ต้องทำอะไรเขียนบล๊อกชมผู้บริหาร ชงกาแฟ ซื้อปาท่องโก๋ ขนมปังมาให้ไม่เว้นแต่ละวันกระมัง
จากคนที่ผ่านมา
ดิฉันคิดว่า ผู้บริหารเค้าคงมองออกว่าใครดีไม่ได้ ใครทำงานไม่ทำงาน ใครมีผลงานไม่มีผลงาน และผู้บริหารท่านคงจะมีความคิดในการใช้วิจารณญาณในการตัดสิน
ถ้าคุณพูดแบบนี้ก็เหมือนเป็นการดูถูกผู้บริหารสำนักหอสมุด ว่าตัดสินคนเพียงแค่ การเขียนบล็อกชมผู้บริหาร ชงน้ำชา แกแฟ เสริมอาหาร ซื้อปาท่องโก๋ ขนมปังมาให้ เข้าออกห้องผู้บริหารไม่เว้นแต่ละวัน ถึงจะได้ผลตอบแทน เป็นรางวัล ก็เหมือนผู้บริหารสำนักหอสมุดเป็นคนไม่ดีสิ (ตามที่ดิฉันอ่าน)
ขอให้เอากลับไปคิดนะ เพราะดรีม คนเขียนข่าว จากที่อ่านดูก็ไม่เห็นผิดอะไรนิ และจากดูช่วงเวลาที่เขียนบล็อก ก็เป็นนอกเวลางานของ คนเขียนข่าว ดิฉันชื่นชมคุณดรีม ที่มีข้อคิดมาฝากเสมอ
เป็นแรงใจนะคะสู้ต่อไป
ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคน ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น ณ ที่แห่งนี้
ไม่ว่าจะคิดอย่างไร สิ่งที่เห็นได้ชัดคือ ทุกคนมีความคิดเป็นของตัวเอง (EGO) พื้นที่นี้ให้อิสระ เสรี ภาพ ที่จะแสดงความคิดเห็นของตนอย่างเต็มที่ และ ไม่มีความคิดใดถูกที่สุด หรือ ผิดที่สุด แต่เราว่ากันด้วย เหตุ และ ผล
ด้วยว่า ณ ที่แห่งนี้ NUQAKM มีความมุ่งมั่นว่า จะเป็นพื้นที่เพื่อกระบวนการสื่อสาร เชิง Creative Thinking เพื่อให้เกิดการพัฒนา
ไม่ได้หมายความว่า จะไม่ให้ ขัดแย้ง ความขัดแย้งอย่างสร้างสรรค์ และ ปัญหา เป็นจุดกำเนิดของ "ปัญญา"
แต่ เจตนา และ อารมณ์ ต่างหาก ที่เป็นตัวแปร ให้เกิดความไม่สร้างสรรค์ และบั่นทอน
ด้วยความเคารพทุกความเห็น และขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน ที่ต้องการ การพัฒนาที่สร้างสรรค์
ก็ไม่ได้ว่าว่าผู้บริหารไม่ดีนี่ แต่ว่าคนที่ทำให้ผู้บริหารถูกคนอื่นมองว่าไม่ดีต่างหาก
แต่มีข้อคิดที่อยากจะฝากก็คือ ความดีวัดยาก เพราะบางคนลำเอียงก็ว่าคนนี้ดี แต่เรามาวัดกันที่ผลของงานที่ทำที่ทำดีกว่า