นายเคน ดาเหลา
เกิดที่จังหวัดอุบลราชธานี
เป็นศิลปินหมอลำอาวุโสชั้นครูระดับแนวหน้าของภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่มีลีลาการลำและน้ำเสียงที่เป็นแบบฉบับของตัวเอง ด้วยการใช้ปฎิภาณไหวพริบโต้ตอบ ทำให้มีชื่อเสียงขึ้นอย่างรวดเร็ว กลอนลำของท่านสมบูรณ์แบบด้วยทำนองแบบอุบลราชธานีที่เรียกว่า “วาดอุบล” ซึ่งมีลีลาการลำการใช้สำนวณกลอนที่เฉียบคมลึกซึ้งน่าประทับใจ เป็นต้นแบบของการลำแม่บท ๓๒ ท่าของอีสาน ทั้งลำทางสั้น ลำทางยาว ลำเต้ยแบบต่างๆ รวมถึงสำนวนผญาแบบอีสานที่มีคารมคมคายไพเราะน่าฟัง มีมุขตลกและคติสอนใจ ได้บันทึกแผ่นเสียงออกเผยแพร่ จนได้รับการขนานนามว่า “ราชาแผ่นเสียงทองคำ” ได้รับเชิญเป็นวิทยากรเผยแพร่ความรู้ด้านหมอลำทั้งในประเทศและต่างประเทศ ได้อุทิศตนด้วยการใช้ความรู้ ความเชี่ยวชาญด้านการแสดงสร้างประโยชน์ให้แก่ส่วนรวมและสังคมมาโดยตลอด
คำประกาศเกียรติคุณ
นายเคน ดาหลา หรือที่รู้จักกันดีในหมู่คนอีสานว่า หมอลำเคน ฮุด เกิดเมื่อวันที่ ๓ เมษายน พุทธศักราช ๒๔๗๓ ที่จังหวัดอุบลราชธานี เป็นศิลปินหมอลำอาวุโสของภาคอีสาน มีลีลาการลำและศิลปะการใช้น้ำเสียงเป็นที่ประทับใจคนฟังได้อย่างดียิ่งเป็นผู้มีปฏิภาณเป็นเลิศในเชิงกลอนลำสด มีคารมคมคาย ทั้งลำทางสั้น ลำทางยาว ลำเต้ยและลำเบ็ดเตล็ดอื่นๆ รวมถึงสำนวนผญาแบบอีสาน สำนวนกลอนนอกจากจะเฉียบคมลึกถึงใจผู้ฟังแล้วยังประกอบไปด้วยสาระที่น่าสนใจอย่างยิ่ง ในบรรดาศิลปินหมอลำอาวุโสของภาคอีสานเป็นหมอลำชั้นครูและเป็นต้นแบบของการแต่งกลอนลำและลำแม่บทที่เรียกว่า “ลำแม่บท ๓๒ ท่า" ได้สมบูรณ์แบบที่สุด เป็นศิลปินผู้ได้รับการยอมรับในวงการหมอลำทั้งในประเทศไทยและประเทศเพื่อนบ้าน อีกทั้งยังได้ไปเผยแพร่ศิลปะแขนงนี้ในต่างประเทศและเป็นศิลปินผู้อุทิศตนเพื่อสังคมด้วยดีตลอดมา
นายเคน ดาหลา จึงได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง (หมอลำ) ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๓๔
การศึกษา
ประถมศึกษาปีที่๔ โรงเรียนบ้านหนองเต่า
รางวัล & เกียรติคุณ
ปีที่ได้รับ ชื่อรางวัล หน่วยงานที่มอบ
๒๕๓๑ ผู้มีผลงานดีเด่นด้านวัฒนธรรมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ
๒๕๓๔ รางวัล ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง(หมอลำ) สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ
๒๕๓๕ พระราชทานโล่และเข็มเชิดชูเกียรติ
อย่าว่ากันนะครับ internet เป็นหยังบ่อฮู้ครับ 3 อาทิต์แล้ว
กลอนลำแตงสังหารสาว เคน ดาเหลา
โอย....ฮื้อ.......อื้อ......กรรมต้องจ่องใส่เวร.... .....เข็นฮ้าย..ช่างนำมา...ผะหลาอ้าย....แม่นบ่มี... อือ....เอ่ย....ละหน่า..
.. เอ้อ....หละเหมิดที่ลำทางสั่นสิลำขวงลำหล่อง เขาว่าชายจองหองหาสี่ควายสี่ม้าเขานั้นผัดว่ามา ฟังเบิ่งอีกก่อนน่าสิลำต่อกลอนสอง หญิงจองหองยังมี...ส่วนเขาคนกล้า..หญิงนี่เป็นหญิงบ้ า... ตัณหามัวมืดหลิงหละดูหญิงผู้นั่นดูหน้าหากท่าขำ. คือหมอลำนี่ตี้แล้วมองดูรูปส่วน... เผิ่นนั่นไปหดสวนไปแต่ยามมื้อเช้าไปแท้แต่ผู้เดียว.. . ของอยู่ในสวนหั่นหลายอันแต่ของปลูก ผักกาดหัวผักบั่วพร้อมหมากแตงซ้างกะเหล่ามี.. พอดีหมากแตงซ้างกำลัง จีจูมจ่อ หน่วยพอท่อด้ามพร้ากะมีแล้วอยู่สวน สาวจองหองเพิ่นผัดไปเที่ยวซ้วนตักน้ำรดหดหมากแตง แยงไปแยงมา..กะเลยพ้อ. บักกอลอ.หมากแตงอ่อน เพิ่นนั่นคิดออนซอนเห็นหมากแตงหน่วยนั่นเลยลำเต้ยใส่ หมากแตง ควมเพิ่นเต้ยเพิ่นผัดว่าเด้...
...เจ้านี่แม่นข่อหล่อ เจ้าผู้บักกอลอ มาคือค้อนตอกสิ่ว คอกิ่วๆ ละปลายโป้ๆสังมาโก้กว่าสู่อัน นั่นละน่านวนน่า...หละนานวนน่า นี่บักกึงลึงอยากดึงเด่ บักกึงลึงอยากดึงเด้........