หย่อนใจ

หายไปนานเลย....บนดอยอ่างขางเน็ตเสีย...มาเล่าให้ฟังจากเดือนที่แล้วละกัน

เดือนมีนาคม49 วันที่11 ต้อนรับการมาของวิทยากรอภิสิทธิ์ เพื่อนเรานั่นเอง ลงจากรถไฟก็มาที่ห้องเรดาร์ทันที ก็เขาจะมาบรรยายการถ่ายโอนข้อมูลเรดาร์และเรื่องคอนฟิกต่างๆที่เขาชำนาญนั่นแหละ...แบบว่าไฟแรงมาหากาแฟกินแล้วก็ทำงานเลย เรียกเรามาเข้าห้องเรดาร์ เราเลยไม่ต้องอบรมกะอาจารย์ดร.สมชาย ใบม่วงเลย ได้ข่าวทีหลังว่า วิชาการมั่กมาก อาจารย์เขาทักเราด้วยนิ "ว่าไงเรา..สราวุธ " โอ้ ไม่เจอกันตั้งนานยังจำชื่อเราได้อีก วันนั้นที่ศน.เขาเลี้ยงข้าวกลางวัน พอดีได้เจอสมศักดิ์ (ตุ๊กแก) ก็นัดแนะกันว่าเย็นนี้เอาไง ถามหาจ่าธงชัยอีกคน ...กินข้าวเสร็จก็ขึ้นห้องเรดาร์อีก ว่ากันไปจนหกโมงกว่า ติดต่อกะใครไม่ได้ โทรศัพท์เราแบตหมด ของไอ้สิทธิ์ กิ๊กโทรมากวนมั๊ง เห็นมันดูเบอร์แล้วก็ปิด เพื่อนๆ กะเมียเราก็หิ้วท้องคอย ค่ำนั้นกว่าจะได้กินข้าวก็2ทุ่มเห็นจะได้ (มันจะละเอียดไปไม๊เนี่ย) สิทธิ์ก็ยังเป็นเหมือนเดิมแม้ว่าจะมีลูกเมียเป็นของตัวเองเเล้ว กินอาหารพร้อมร่ำสุรา คุยกันได้พอหอมปากหอมคอ ร้านปิด เราก็พาแม่บ้านกลับบ้าน ส่วน3หนุม3มุมก็ไปส่งสิทธิ์ที่โรงแรมที่หนึ่ง(คนละที่กะที่พักว่างั้นเถอะ) ยังไงไม่รู้ ตอนเช้าเจอกันบอกว่าถึงที่พักตี2เกือบ3 สงสัยมันเดินไป..

วันที่25 ได้ต้อนรับเพื่อนอีกครั้ง คราวนี้มาไกลจากมหาชัย ท่านวันชัยนั่นเอง ตั้งใจมาสร้างหลักปักฐานที่ลำพูน เรื่องลูกก็ต้องมาหาที่เรียน อากาศมันร้อนก็โทรนัดแนะกันว่าจะไปน้ำตก เอาที่ใกล้สุดก็เป็นห้วยแก้ว เราออกไปธุระหาญาติ ตามมาสมทบทีหลังก็เกือบ5โมง ก็เป็นเวลาอาหารเย็นพอดี โซ๊ยเสร็จเราก็เป็นหัวหน้าเด็กพาเล่นน้ำ งานนี้มีครบ ผม จ่าธง ตุ๊กแก เด็กๆ ก็มีลูกผม ลูกจ่า ลูกตุ๊กแก1 และก็ลูกอ๊อด2 พากันเดินท่องน้ำตกกันสักพัก ค่ำแล้วก็ไปต่อกันที่ร้านครัวสมศักดิ์กันอีก เราขอตัวไปเข้าเวร ...รุ่งขึ้นก็นัดแนะกันไปทะเลเชียงใหม่ "ห้วยตึงเฒ่า" คือห้วยที่มีต้นตึงหรือต้นสักที่อายุมากๆ อยู่ เห็นยอดพ้นน้ำมาแค่2ต้น คราวนี้เด็กๆได้เล่นน้ำกันหนุกหนานหลังจากที่ไปสอบเข้าม.1 กันมา เราเองก็ได้คุยกับเพื่อนอ๊อดน้อยมากเพราะเป็นหัวหน้าเด็ก พาเล่นน้ำ มาคุยกันตอนจะมาลากันที่บ้านนี่เอง

ดีใจที่มีโอกาสได้ต้อนรับเพื่อนๆ

มากับท่านวันชัยมีรูปถ่ายเป็นหลักฐานด้วยแต่ท่านอภิสิทธิ์ไม่มีรูป