สิ่งดีๆ ที่ได้จาก "ข้อคิดเห็น" ในบันทึก
มีบันทึกเป็นของตัวเองครั้งแรก เมื่อวันที่ 23 กพ.
2549 แล้วก็เขียนบันทึกมาเรื่อยๆ
เพราะเกิดอาการ
"ติดลม" ซะแล้ว (ตอนนี้จะดึงลงยังไงก็ไม่ยอม )
มีสิ่งหนึ่งที่ถือได้ว่าเป็นกำลังใจในการเขียน
คือ "ข้อคิดเห็น"
จะเป็นข้อคิดเห็นแบบไหนชอบหมดเลยค่ะ เพราะแสดงว่า
"มีคนอ่าน"
บันทึกของเรา เหมือนมีเพื่อนฟังเราพูด
ถึงแม้จะเคยบอกว่า "...เขียนให้ตัวเองอ่าน..."
แต่ถ้าเขียนแล้วมีคนอื่นอ่านด้วย
ย่อมรู้สึกสนุกกว่าเป็นไหนๆ.. (จริงมั๊ยคะ...คุณผู้ชม)
มีอะไร
"ดีๆ"
อย่างหนึ่งที่ได้รับจากข้อคิดเห็น คือการที่มี
ยามภาษาอย่าง
คุณโอ๋-อโณ และ พี่เม่ย คอยตรวจสอบ "คำผิด"
ทั้งหลายให้ ซึ่งมีทั้งที่ พิมพ์ผิด
โดยไม่ตั้งใจและที่ สะกดผิด
โดยที่ไม่ทราบว่าผิด (เขียนแบบนี้มาตั้งนาน..เพิ่งรู้ตัว)
ตอนนี้ตัวเองเลยเป็นคนที่ละเอียดรอบคอบขึ้น (เล็กน้อย)
ก่อนตีพิมพ์ต้องอ่านแล้วอ่านอีกหลายรอบ
(แต่บางครั้งยังพบว่าผิด..จนได้)
ส่วนเรื่องของการสะกดคำก็อาศัยผู้ช่วยค่ะ
- ภาษาไทย : ระบบเครือข่ายพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน
- ภาษาอังกฤษ
: พจนานานุกรมอังกฤษไทยและไทยอังกฤษ
ของศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ
: หรือ Highlight Dictionary
ที่คุณโอ๋-อโณ
เคยแนะนำ
แต่ถึงยังไง ...ยังยินดีให้คุณยามภาษาทั้งสองคอยเป็น ผู้ตรวจสอบ เหมือนเดิมนะคะ เพราะ "เรารัก..................ยาม"
ความเห็น (4)
"ยาม"ก็รักคนที่อนุญาตให้แก้ไขค่ะ รู้ว่าคนเราผิดกันได้ (รวมทั้งยามๆทั้งหลายด้วย) แต่หากพวกเราร่วมด้วยช่วยกันดู และช่วยกันเรียนรู้สิ่งที่ถูกต้อง โดยเฉพาะภาษาไทยของเรา จะช่วยให้เราได้ภูมิใจว่าเรามีเอกลักษณ์ และเด็กๆรุ่นต่อๆไปก็ใช้แบบถูกต้องด้วย ถึงแม้คำบางคำอาจเปลี่ยนไปได้ตามกาล เวลา ก็ขอให้เปลี่ยนแบบมีสติ มีเหตุผลสมควรเปลี่ยน ไม่ใช่พูด เขียน ผิดกันจนเป็นปกติไป
เขียนไปเขียนมา เหมือนเป็น "แม่แก่" ยังไงไม่รู้...ยังนะคะ ยังไม่แก่ และ Young at heart
-ขจิต ฝอยทอง( khajit's blog)
- ขอรักยาม...ด้วยคนสิครับ