คำควบกล้ำ
คำควบกล้ำ คือ คำที่มีพยัญชนะต้นสองตัวเรียงกัน ประสมสระเดียวกัน และอ่านออกเสียงพยัญชนะต้นทั้งสองตัวพร้อมกัน พยัญชนะตัวควบมี 3 ตัว คือ ร ล ว
1. คำควบแท้
คือ คำที่มีพยัญชนะ 2 ตัวเรียงกัน พยัญชนะตัวหลังเป็น ร ล ว ประสมสระเดียวกัน เวลาอ่านจะออกเสียงพยัญชนะ ทั้ง 2 ตัว พร้อมกัน แบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ
1.1 พยัญชนะตัวหน้า คือ ตัว ก ข ค ต ป พ ควบกับตัว ร เช่น ร กรอบ ขรุขระ ครู เตรียม ปรับปรุง แพรวพราว
1.2 พยัญชนะตัวหน้า คือ ตัว ก ข ค ป ผ พ ควบกับตัว ล เช่น ล กลอง ขลุ่ย คลาน ปลอมแปลก ปรับปรุง แพรวพราว
1.3 พยัญชนะตัวหน้า คือ ตัว ก ข ค ควบกับตัว ว เช่น
กวาง ขวาน ควาย
2. คำควบไม่แท้
คือ คำที่พยัญชนะต้นควบกับตัว ร แต่ออกเสียงพยัญชนะตัวหน้าเพียงตัวเดียว หรือออกเสียงเปลี่ยนไปเป็นเสียงพยัญชนะตัวอื่นแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ
2.1 พยัญชนะตัวหน้าเป็น จ ซ ศ ส ควบกับตัว ร จะออกเป็นเสียงพยัญชนะตัวหน้าเท่านั้น ไม่ออกเสียง ร ควบ เช่น
จร จริง อ่านว่า จิง
ซร ไซร้ อ่านว่า ไซ้
ศร เศร้า อ่านว่า เส้า
สร สร้อย อ่านว่า ส้อย
2.2 พยัญชนะตัวหน้าเป็นตัว ท ควบกับตัว ร จะออกเสียงเป็น ซ เช่น
ทร ทราบ อ่านว่า ซาบ
ทร ไทร อ่านว่า ไซ
ทร อินทรี อ่านว่า อิน – ซี
ทร พุทรา อ่านว่า พุด – ซา
ลักษณะก้ำกึ่ง เอาแน่นอนอะไรไม่ได้
สวัสดิการสังคม