นิราศสงขลา ตอน เกือบได้ไปเที่ยว (วันที่ ๓
ในสงขลา)
วันนี้หม่ามี้ว่าจะพาพวกเราไปเที่ยวที่หาดสมิหลา แต่แล้วฝนก็ตกพรำลงมา
ทำให้เราไม่ได้ไปเที่ยว นั่งดูฝนย้อยหยดแล้วหยดเล่าก็ไม่ยอมหยุดสักที
จึงต้องนั่งคุยกันภายในบ้าน ตกเย็นฝนหยุดจึงชวนคุณหญิงน้อยไปไหว้ย่า
ย่าได้พูดสอนผมหลายเรื่องโดยเฉพาะเรื่องการประหยัดอดออม
การรู้จักใช้จ่ายทรัพย์ ความขยันอดทนในการทำงาน ฯลฯ
นานพอสมควรที่ผมนั่งฟัง
เรื่องคำสอนของผู้หลักผู้ใหญ่ที่ไม่มีวาระแอบแฝง
นานเพียงใดผมรับได้เสมอ
เพราะนั้นคือขุมทรัพย์อันยิ่งใหญ่ที่ย่ามอบให้ผม เมื่อลากลับมาถึงบ้าน
วันนี้อยากกินอะไรที่เป็นน้ำ จึงวิ่งหาเกาเหลา ร้านโน้นก็ปิด
ร้านนี้ก็ปิด แต่ก็หาจนได้แม้จะนานและไกล
เมื่อกลับมาบ้านจึงร่วมกันทานข้าวและแยกย้ายกันเข้านอน
นิราศสงขลา ตอน เตรียมตัวกลับ (วันที่ ๔
ในสงขลา)
วันนี้หม่ามี้ต้องไปรับย่าไปงานทำบุญว่าง จำไม่ได้ว่าวัดไหน
ส่วนผมต้องไปซื้อตัวเพื่อเตรียมตัวกลับ
เย็นของวันนั้นเองผมจึงเดินทางกลับ ถึงสายใต้เวลา ๗ โมงเช้า ด้วยรถ
๙๙๙ จากนั้นจึงถ่อสังขารมาจนถึงที่พัก ทำภารกิจในสิ่งที่คิดไว้
และวันนี้คือวันที่ ๒๓ – ๔ – ๔๙ สิ่งที่ต้องการทำก็สำเร็จลง
แม้สิ่งที่ทำไปแล้วนี้จะไม่สมบูรณ์ ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ
เพราะไม่มีอะไรสมบูรณ์ที่สุด
ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่สรรพสัตว์ทั้งหลาย
24.37 น.
นม.
ไม่มีความเห็น