ประชุมเครือข่ายห้องสมุดภาคเหนือตอนล่าง

                    วันนี้ ผมได้รับโทรศัพท์เตือนจากดรีม ประชาสัมพันธ์ห้องสมุดว่า อาจารย์อย่าลืมไปประชุม วิชาการเครือข่ายห้องสมุดภาคเหนือตอนล่าง ที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏ พิบูลสงคราม  จริงๆ แล้ว เจ้าน้องพ็อกเก็ตพีซี เตือนผมบี๊บๆ แล้ว แต่ก็ยังช้ากว่า ปชส.ห้องสมุด
                 ผมวางแผนในสมองต่อทันที ว่านัดนิสิตไว้ที่ห้องสมุด คงต้องเปลี่ยน สถานที่ และเจ้าหน้าที่คณะศึกษาศาสตร์ ก็เปลี่ยนกำหนดเวลาการสอบโครงร่างวิทยานิพนธ์ เลื่อนไปเป็น บ่ายสาม และวันนี้คงเป็น เวร หน้าที่ที่ผมจะต้องไปรับเด็กๆ สองคน ซึ่งเค้ามักจะบ่นเสมอว่า พ่อแม่มารับช้า เลิกเรียนตั้งแต่ บ่ายสาม ไปรับจริง ห้าโมงเย็น เล่นรอจนเพื่อนกลับไปหมดแล้ว ดังนั้นวันนี้คงต้องไปรับเร็ว สักบ่ายสอง ผมจึงต้องสร้างความสะดวกให้กับนิสิต โดยเปลี่ยนที่นัดใหม่เป็น ที่โรงเรียนโรจนวิทย์มาลาเบี่ยง ตอนบ่ายโมงแทน
                 หลังจากส่ง อ.อ้อย แล้วผมก็บึ่งรถไปที่ ทะเลแก้ว ซึ่งเป็นวิทยาเขต ของ มรภ.พิบูลสงคราม  ห้องสมุดของ มรภ. เค้าจะเรียกว่า สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ วันนี้ท่านอธิการ ดร.สว่าง ภู่พัฒน์วิบูลย์ มาเป็นประธานในพิธี ท่านพูดประทับใจผมมากจนอดที่จะปรบมือให้ท่านไม่ได้ คือท่านบอกว่าท่าน เป็นอธิการคนแรกที่ เปิดให้บริการห้องสมุด จนถึงสองทุ่ม และเปิดให้บริการห้องคอมพิวเตอร์จนถึง 4 ทุ่ม และเปิดให้คนนอกที่ไม่ได้เป็นนิสิตเข้ามาใช้ได้ด้วย และท่านบอกว่า หลังจากที่ มรภ.เปิดหอพักใหม่ ซึ่งจะมีนิสิต เข้ามาอยู่ในทะเลแก้วถึง 1500 คน ท่านบอกว่าจะดีใจมากที่ห้องสมุดจะเปิดให้บริการถึงสองทุ่ม เหมือนเดิม

              สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจก็คือ ผมเคยเถียงกับฝ่ายบริหารของคณะ สมัยก่อน ว่าการคิดว่าเปิดห้องแล้วมีผู้มาใช้บริการ ไม่คุ้มกับค่าแอร์ ค่าเจ้าหน้าที่ที่คณะต้องจ่ายไม่คุ้มกัน แล้วผมก็บอกว่า ถ้ามองแค่นี้มันก็ไม่คุ้ม แต่ถ้ามองในแง่ที่ว่าถ้า นิสิตเค้ามาห้องสมุด มาห้องแล็บ หรือมาใช้งานห้องคอมพิวเตอร์ ดีกว่านิสิตจะไปอยู่ตามลานนม ตามพับ ตามบาร์