เก็บดอกไม้ริมทาง...สู่บ้านผู้หว่าน..(2)

ดอกไม้ดอกที่สอง "ทุกชีวิต..มีคุณค่า"

   หลังจาก "ลุงแท๊กซี่" ขับรถจากไป พี่เม่ยก็ได้เข้าไปหาหลานสาวคนดีถึงห้องพัก สอบถามความเป็นอยู่แล้วได้ทราบข่าวว่า "อาซ้อ(พี่สะใภ้)" มาเที่ยวกรุงเทพฯอยู่พอดี ขณะนี้อยู่ที่ "สยามพารากอน" กำลังจะเข้าไปชม "สยาม โอเชี่ยนเวิลด์"

   ได้การ! เราสองคนจับแท๊กซี่ตรงดิ่งไปที่สยามพารากอนทันที เพื่อไปรวมกลุ่มกันเข้าชมโลกใต้ทะเลในกรุงเทพฯ (แน่นอน...งานนี้พี่เม่ยได้เที่ยวฟรี..เถ้าแก่เนี้ยจ่าย!.) คนเที่ยวเยอะมากค่ะ อาจจะเป็นเพราะช่วงหยุดสงกรานต์ด้วย และตามธรรมเนียมของ "พี่เม่ยเข้ากรุง" ก็ต้องถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานเพื่อนำกลับไปโอ้อวดคนที่บ้านกันสักหน่อย...

 

 

   ระหว่างเดินชมปลาหลากหลายชนิดด้วยความชื่นมื่น ก็ได้เห็นเด็กๆกำลังมุงดูตู้กระจกขนาดใหญ่ แล้วหัวเราะชอบอกชอบใจกันอยู่ พี่เม่ยจึงเดินเข้าไปดูด้วยความอยากรู้ว่าเขาทำอะไรกัน ก็ได้เห็นแมวน้ำคู่หนึ่ง ขนาดตัวยาวประมาณเด็ก 7-8 ขวบได้ กำลังแหวกว่ายไปมาโชว์การหมุนตัว อยู่ในตู้ที่ค่อนข้าง "แคบ"

   เหลือบไปเห็นป้ายติดอยู่ข้างตู้ อ่านแต่ไกลเห็นเขียนว่า "เรื่องของแมวน้ำสองตัว" เล่าเรื่องราวของแมวน้ำที่ได้มา ตัวหนึ่งได้รับบาดเจ็บและติดมากับตาข่ายของชาวประมง ไม่มีใครรู้สาเหตุของการบาดเจ็บ แต่คาดว่าจะถูกตีโดยอาวุธ  แมวน้ำถูกนำมารับการดูแลฟื้นฟูจากอะควาเรี่ยมท้องถิ่น หลังจากนั้นก็ได้ตัวที่สองตามมา การส่งต่อแมวน้ำมีปัญหาหลายๆอย่างด้วยกฏหมายนำเข้าสัตว์ของแต่ละประเทศ สุดท้ายเจ้าแมวน้ำทั้งสองตัวก็ได้มาอยู่ที่นี่ (ถ้าเข้าใจไม่ผิดพลาด เหมือนจะบอกด้วยว่าอาจจะต้องถูกย้ายไปที่อื่นอีก)

 ทุกชีวิตมี...คุณค่า.. น่าสงสารแมวน้ำทั้งสอง ที่ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใครแม้แต่น้อยนิด แต่กลับถูกทำร้ายโดยผู้ที่ได้ชื่อว่า มีโอกาสมากกว่า จนทำให้ชีวิตของมันทั้งสองต้องผกผันมาอยู่ในตู้ที่แคบๆ แทนที่จะเป็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาล แต่ก็ยังถือเป็นโชคที่ได้รับการดูแลจากผู้ที่ได้ชื่อว่า มีโอกาสมากกว่า ด้วยเช่นกัน 

กลุ่มของเราเดินเที่ยวกันจนทั่วเพื่อให้คุ้มค่ากับการที่ต้องจ่ายค่าเข้าชมถึงคนละ 450 บาท สำหรับพี่เม่ยแล้ว คิดว่าเป็นกำไรมหาศาล เพราะนอกจากจะ "เที่ยวฟรี.." แล้ว ยังได้ดอกไม้ริมทางดอกที่สองของการเดินทางครั้งนี้แถมมาอีกด้วย

 ดอกไม้ดอกที่สองนี้ทั้งสวยงาม ทั้งสดใส และปรารถนาจะมอบให้กับคนทั้งโลก...จริงๆ