การพัฒนาทักษะการพูดในรายวิชาทักษะภาษาไทยเพื่ออาชีพ

ชื่อเรื่อง           การพัฒนาทักษะการพูดในรายวิชาทักษะภาษาไทยเพื่ออาชีพ 1 โดยใช้เทคนิคชุดฝึกปฏิบัติการของนักเรียนชั้นปวส. 1

ผู้วิจัย             นางกัลยา  สุขกระจ่าง

ปีการศึกษา      2551

 

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะการพูดของนักเรียนชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงปีที่ 1 สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ ประชากรเป้าหมายคือ นักเรียนชั้นปวส. 1/6 สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ ในรายวิชาทักษะภาษาไทยเพื่ออาชีพ 1 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2551 โรงเรียนหาดใหญ่อำนวยวิทย์ บริหารธุรกิจ จำนวน 8 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้คือ ชุดฝึกปฏิบัติการสร้างสถานการณ์แสดงบทบาทสมมติ แบบประเมินผลการสังเกตการณ์ฝึกพูดก่อนเรียน แบบประเมินชุดฝึกปฏิบัติการจำนวน       4 ชุด เรื่อง การกล่าวแนะนำ การพูดขอบคุณ    การพูดอวยพร  การพูดต้อนรับ และแบบประเมินผลการสังเกตการณ์ฝึกพูดหลังเรียน โดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์การกระจาย ซึ่งมีผลการวิจัยดังนี้

1. คะแนนเฉลี่ยก่อนใช้ชุดฝึกปฏิบัติการมีค่าเท่ากับ 5.625 คะแนน และคะแนนเฉลี่ยหลังใช้ชุดฝึกปฏิบัติการมีค่าเท่ากับ 7.875 คะแนน

2. ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนก่อนใช้ชุดฝึกปฏิบัติการมีค่าเท่ากับ 0.51755 คะแนน ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนหลังใช้ชุดฝึกปฏิบัติการมีค่าเท่ากับ 0.83452 คะแนน นั่นคือคะแนนก่อนใช้ชุดฝึกปฏิบัติการมีการกระจายของคะแนนมากแต่คะแนนหลังใช้ชุดฝึกปฏิบัติการมีการกระจายของคะแนนน้อยกว่า

          3. ค่าสัมประสิทธิ์การกระจายของคะแนนก่อนใช้ชุดฝึกปฏิบัติการมีค่าเท่ากับ 9.20087 และค่าสัมประสิทธิ์การกระจายของคะแนนหลังใช้ชุดฝึกปฏิบัติการมีค่าเท่ากับ 10.59708 แสดงว่าผลการสอนของครูอยู่ในระดับดี

          4. ข้อเสนอแนะ

              4.1 ในการเก็บรวบรวมข้อมูลควรเลือกกลุ่มตัวอย่างให้เหมาะสมผลการวิจัยจึงสามารถวัดทักษะการพูดของนักเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ

              4.2 การวิจัยครั้งต่อไปควรปรับเปลี่ยนกิจกรรมการเรียนการสอนเพื่อให้ผู้เรียนมีศักยภาพสูงสุดและนำไปใช้ประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างเหมาะสม