"ใจ" เมื่อ...เราถูกประเมิน "HA ยาเสพติด"
จากการทำงานด้าน "ยาเสพติด" ที่เรามุ่งมั่นการทำงานโดยมีพี่เบิร์ด "คุณวิมลรัตน์ ไชยปราการ" เป็นเจ้าภาพงานหลัก และมีพี่หน่อยน้อย (คุณสุปราณี ศรีพรหม) และน้องหนิง (คุณสุปราณี รวมธรรม) ร่วมเป็นเจ้าภาพด้วย บากบั่นลุยงานเคียงข้างกันมาตลอด
เมื่อถึงคราวที่เขามาประเมิน HA จากสถาบันธัญญารักษ์ ซึ่งได้รับมอบหมายมาจาก พรพ. ในการประเมิน HA งานยาเสพติดของหน่วยงานทั่วประเทศ เราๆ ทุกคนต่างเตรียมงานโดยปกติ เพื่อรอรับการมาประเมินครั้งนั้น (ประมาณเดือนกันยายน ปี 2548) พี่เบิร์ดดูจะรับหน้าที่หนักในการเป็น "เจ้าภาพ" เตรียมเรื่องเอกสาร เพราะจริงๆ แล้วเราก็มีการทำมาตลอด แต่เพื่อให้ได้ตามรูปแบบของการทำ HA เราจำเป็นต้องทำตามแบบฟอร์มที่เขาต้องการ
ก่อนถึงวันมาประเมินเราก็ได้รับข่าวที่ไม่ดีมากนัก จากทาง จ. เชียงราย "พ่อ-แม่" พี่เบิร์ดส่งข่าวมาว่า "แบงค์(น้องชายพี่เบิร์ด) ประสบอุบัติเหตุ" อาการสาหัส ในขณะนั้นเราทุกคนวางงานไว้ก่อน เพื่อดูแลพี่เบิร์ดก่อน ถึงแม้ว่าตอนนั้นพี่เบิร์ดจะดูเข้มแข็ง แต่เราก็ไม่เพิกเฉย ที่จะอยู่เคียงข้างกัน พี่เบิร์ดกังวลเรื่องงานเพราะเนื่องจากตนเป็นเจ้าภาพงาน "ยาเสพติด" ที่ต้องอยู่ดูแลด้วยความรับผิดชอบ แต่เราทุกคนบอกพี่เบิร์ดว่า ให้วาง"งาน" ไว้เราจะรับช่วงต่อเอง ไม่ต้องกังวลกับเรื่องที่เขามาประเมิน เราทุกคนจะช่วยกัน...วันนั้นทั้งวันเราดูแลพี่เบิร์ด จนพี่เบิร์ดเดินทางกลับบ้าน
วันถัดมา อาจารย์กานต์ (จากสถาบันธัญญารักษ์) ตัวแทนผู้ประเมินมาประเมินงานเรา เราๆ ทุกคนรวมพลังเป็น "เจ้าภาพ" ทำหน้าที่นำเสนอ "งาน" ที่เราทำ เป็นการร่วมแรงร่วมใจกันอีกครั้ง สิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้น เครือข่ายเราจากเจ้าหน้าที่ต่างๆ และน้องๆ เครือข่าย friend's corner มาร่วมด้วยช่วยกัน โดยที่เราไม่ได้นัดหมายหากแต่เพียงส่งข่าวให้ทราบ แต่ทุกคนมาร่วมนำเสนองานที่เราช่วยกันทำ...
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นเรามองว่าความสำเร็จ คือ ไม่ใช่การได้รับการประเมินผ่านหรือไม่ผ่าน แต่เป็นการที่เราได้มองเห็น "ใจ" กันและกันในทีม"คน"ทำงาน พอพี่เบิร์ดทราบข่าว "ความปิติ" ที่ก่อเกิดพลังใจอย่างยิ่ง ความทุกข์จากการทราบข่าวความเจ็บป่วยของน้องชายแปรเปลี่ยนเป็นพลังอย่างไม่น่าเชื่อ (จากการบอกเล่าจากพี่เบิร์ด) นี่เหมือนเป็นบททดสอบชีวิตการทำงานอีกหนึ่งข้อที่เราร่วมกันผ่านมาได้
ความเห็น (1)
ในระยะเวลานั้นพวกเราทุกคนเหนื่อย...กังวล...แต่ไม่ท้อเพราะเมื่อเรามองสบตากัน..เราเห็นกันและกันอยู่ในแววตาเสมอ..
เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นทั้งยุ่งยาก...เจ็บปวดและคาดไม่ถึงแต่ " The show must go on " ซึ่งถึงแม้จะเปลี่ยนมือโดยมีกะปุ๋มเข้ารับหน้าที่แทนในวินาทีสุดท้าย...แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี( มาก ) เพราะเราได้รับการติดต่อมาจากธัญญารักษ์ว่า " เรา " ผ่านการรับรองจากธัญญารักษ์ แล้ว คงเหลือเพียงการรับรองจาก พรพ.เท่านั้น..
" พลังของการทำงานเป็นทีมและความรักซึ่งกันและกัน " ส่งผลให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีและอยากบอกว่า..ในวันนั้นถึงแม้พี่จะอยู่ก็คงทำได้ไม่ดีไปกว่าที่พวกเราทุกๆคนได้ร่วมมือ...ร่วมแรง...ร่วมใจกันจนฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหมดไปได้หรอก...ขอบคุณจริงๆจากหัวใจ..