วิจารณ์ พานิช
๑๕ เมย. ๔๙
อ่านแล้ว ซึ้งมากครับ
แต่น่าแปลกนะคะว่า เราจะเห็นคนที่อยากเป็นต้นไม้ใหญ่สูงเด่นมีจำนวนมากกว่ามาก
ยิ่งถ้าเปรียบเทียบโดยใช้คุณทักษิณเป็นต้นไม้ใหญ่ต้นนั้นแล้ว เราจะเห็นต้นไม้ดีๆ (อย่างน้อยก็เคยดี)มีค่าหลายๆต้น (ที่ไม่น่าเชื่อว่า"เงิน"จะซื้อได้) ไปเป็นเสาค้ำยันพันผูกกับต้นไม้ใหญ่ที่โดนฟ้าผ่าไปแล้วนี้อย่างไม่ยอมเลิกลา ดูเหมือนฟ้าผ่าจะทำได้เพียงให้ต้นไม้พักฟื้น แต่รากเน่าๆยังฝังลึกหรือเกิน
ต้องขออภัยสำหรับการระบายอารมณ์ค่ะ เนื่องจากรู้สึกคับข้องใจที่เราโดนมัดมือชกให้ละลายเงินภาษีไปกับการเลือกตั้ง โดยต้นไม้ใหญ่เน่าๆนี้ ไม่รู้ว่าจะต้องเลือกกันอีกกี่รอบ ถึงจะรอบนี้สุดท้าย ก็ต้องได้เจ็บใจพวกวัชชพืชที่มาทำให้ต้นไม้เน่าๆอื่นได้เข้าสภาอีกเหมือนกัน เรียกว่า โมโหทั้งขึ้นทั้งล่องเลยค่ะ
ระบายอารมณ์มาจากหาดใหญ่ สงขลาค่ะ
เป็นความจริงที่คนเราในทุกๆสังคมควรนำสิ่งที่ท่านผู้เขียนเขียนไว้เข้ามาใส่ในใจ และพึงสังวรณ์ไว้เสมอ เพื่อชีวิตที่สงบ-สุข
ขอบคุณอาจารย์มากเลยครับ
อ่านแล้วเป็นประโยชน์มากเลยครับอาจารย์
ได้กลอนนำไปปฏิบัติและเตือนใจด้วยครับ
“จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย ไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นเกิน”