การที่จะเข้าไปสู่ความจริง
เราควรที่จะต้องทำงานเชิงรุก
จะทำงานเชิงรุกได้
เราต้องลุกจากเก้าอี้เสียก่อน
ไม่มีเต่าตัวไหน
เดินโดยไม่เอาหัวออกจากกระดองหรอกนะครับ
โอกาสอยู่ที่การเรียนรู้
โจทย์ชีวิต โจทย์สังคม โจทย์ประเทศเปลี่ยนไป
ถ้าคนชนบทยังขืนงุ่มง่ามอยู่กับวิธีการเก่า ๆ
ไม่เรียนรู้วิธีที่จะทำงานแบบประณีต
วิธีหารายได้จากการยกระดับกิจการงานอาชีพ
โอกาสที่จะลืมตาอ้าปากคงยากมาก
หัวใจอยู่ที่ทำให้สังคมเกษตรเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้
ถ้าคนเราสนใจใคร่รู้ใคร่เรียน
จะส่งเสริมเติมพลังอะไรลงไปก็จะเห็นผล
อนาคตของคนชนบท
วิกฤติการณ์ทางสังคมกำลังสอนบทเรียนชาวบ้านอย่างหนัก
คนชนบทเริ่มทยอยทิ้งถิ่น
ที่อยู่ไม่ได้เพราะไม่มีความรู้พอที่จะอยู่ในท้องถิ่น
ถ้าจะกอบกู้อนาคตของคนชนบทอย่างเป็นรูปธรรม
คนชนบทจำเป็นที่จะต้องได้เรียนวิชา
ที่จะอยู่ได้อยู่ดีในชนบท
วิชาที่จะให้คนชนบทเรียนอยู่ที่ไหน
เนื้อหาเป็นอย่างไร จะไปเรียนกับใคร
ใครจะเป็นคนสอน
โจทย์ข้อนี้ เราก็ควรเอามา ขบ คิด เช่นกัน
เราอยู่กับความรู้อะไร ? เราอยู่กับความคิดอะไร ?
เรากำลังทำอะไร ?
ไม่มีงานพัฒนาใด ที่ไม่อาศัยความรู้
ใช่ไหมครับ
ไม่มีความเห็น