เช้าวันนี้ ดิฉันต้องไปร่วมงานวันแม่ ที่โรงเรียนของเจ้า"พลอย" เจ้าเถาน้อยใบสุดท้ายของก๊วนธนารุณ ขณะที่นั่งรอพิธีการที่ทางโรงเรียนจัดตามกำหนดการอย่างยาวเหยียด ดิฉัน ซึ่งปลีกตัวออกมานั่งอยู่นอกวง จึงค่าเวลาด้วยการหยิบหนังสือมาอ่าน
สักประเดี๋ยวก็ถูกสะกิดจากคนข้างเคียง พร้อมเสียงพูดที่กระทบอารมณ์อย่างจังว่า "แม่ต้องออกจากโลกส่วนตัวของแม่ ออกไปดูโลกที่อยู่รอบตัวบ้าง รู้หรือไม่ว่า ที่บอร์ดหน้าโรงเรียน มีนิทรรศการ แสดงผลงานดีเด่นของนักเรียน และหนึ่งในนั้น ก็มีเรียงความ เรื่องแม่ในดวงใจ ผลงานของเจ้าพลอย และได้รางวัลที่ 1 ด้วย "
เป็นความจริงหรือนี่ เทปบันทึกความจำในสมองของดิฉัน เริ่มกรอไปถึงเหตุการณ์หลายวันก่อน ที่เจ้าพลอย เดินมาบอกว่า " แม่! อยากดูเรียงความที่พลอยเขียนเรื่องแม่มั้ย ไปดูซิ อยู่ในเครื่องคอมฯ งัย" วันนั้น ดิฉันก็เออ เออ เหรอหราไปอย่างไม่ใส่ใจนัก และรับปากส่งๆ ไปว่า จ๊ะ จ๊ะ เดี๋ยวแม่ทำงานเสร็จจะไปดูนะ ตราบวันนั้นจนวันนี้ ดิฉันก็ยังไม่ได้ใส่ใจ
ดิฉันอ่านเรียงความของลูกไปมาอยู่หลายรอบ ด้วยความรู้สึกว่า นี่ลูกเขียนหรือนี่ เขียนได้ถึงขนาดนี้เหรอเนี่ย ทำไมดิฉัน จึงไม่เคยรู้เลยว่าลูกมีความสามารถในการเขียน ในการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดได้ถึงเพียงนี้ ลูกพลอยเป็นเด็กเรียนปานกลาง ไม่ได้อยู่ห้องคิงส์ หรือห้องควีน เป็นคนที่มักประเมินตนเองต่ำว่าไม่เก่งเท่าพี่ๆ และมักกลบเกลื่อนความรู้สึกดีๆ ด้วยอารมณ์เฉยเมยเสมอ
แท้จริงแล้ว ดิฉันเองต่างหากที่ประเมินลูกตัวเองต่ำเกินไป แถมไม่ใส่ใจ และเฉยเมยต่อเขาจริงๆ สมควรแล้วต่อคำตำหนิ
วันแม่ปีนี้ ความรักของลูก ที่ถ่ายทอดออกมาเป็นเรียงความ สร้างพลังใจแก่ดิฉันอย่างมหาศาล วันนี้จึงขออนุญาตบันทึกเรื่องส่วนตัวมากๆ ด้วยการนำเรียงความของลูก เก็บไว้ใน Blog นี้ เพื่อที่ว่า วันใด ที่ดิฉันเหนื่อยหน่ายหมดกำลังใจ ถ้อยคำที่มีค่าจากใจของลูก จะช่วยขับเคลื่อนให้ชีวิตของดิฉันดำเนินไปอย่างถูกวิถี
แม่ในดวงใจเด็กหญิง ธรณ์ธันย์ ธนารุณ ม.๒.๓ เลขที่๓๐
รักแม่นะ แค่พลอยไม่กล้าบอกเท่านั้นเอง...
อ่านแล้วดีใจนะแม่ แต่ก็เสียใจง่ะ...
เผ่นๆๆๆ~~~
โดยเฉพาะถ้าใครได้พูดคุยกับน้องพลอยหรือแม้แต่ได้ยินเสียงทางโทรศัพท์ เมื่อได้อ่านเรียงความเรื่องนี้ก็คงจะต้องแปลกใจ (เล็กน้อยถึงมาก) เพราะความรู้สึกที่น้องได้ถ่ายทอดออกมาดูจะบริสุทธิ์และอ่อนโยน ซึ่งแตกต่างจากเสียงห้าวเล็กๆ ของน้องเหลือเกิน
และสิ่งนี้เป็นสิ่งที่สนับสนุนคำกล่าวที่ว่า "ลูกคือผลบุญที่พ่อ-แม่สร้างไว้" จริงๆ ค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกยินดีและซาบซึ้งกับทั้งสองแม่ลูกด้วยจริง ๆ ค่ะ
พลอย มีความคิดและเขียนได้ตรงตามความรู้สึกของฉันมากในสิ่งที่อยากเขียนให้แม่ในปีนี้ ฉันดีใจที่มีคนรู้สึกเช่นเดียวกันและเคยทำในสิ่งที่ผิดต่อแม่แต่ทั้งๆที่รู้ว่านั่นคือการทำเพื่อเราทั้งหมดขอบคุณจริงๆ ขอบคุณมาก