มีเรื่องจะเล่าให้ฟังนะ
เพื่อนคนหนึ่งรู้จักกันตอนไปอบรม
เค้าเรียนปริญญาเอก และผลงานของเค้าจะต้องไปเสนอผลงานที่
ต่างประเทศ ขณะที่เค้ากำลังแสดงผลงานอันเยี่ยมยอดของเขา
คำถามหนึ่งได้ผุดออกมาจากปากของคณะกรรมการ 3 ใน 5 คน
เป็นคำถามที่ทำให้เขาไม่สามารถที่จะตอบได้อย่างชัดถ้อยชัดคำ
ซอร์ฟแวร์ที่คุณใช้มีซีเรียลนัมเบอร์อะไรเหรอ
อึ้งครับ เพื่อนผมอึ้งเลย จะให้ตอบอย่างไรล่ะ
ในเมื่อซอร์ฟแวร์ที่ใช้มันเป็น
ซีเรียลพันธ์ทิพย์ ฉบับ
ประเทศไทย
งานครั้งนั้น
เพื่อนผมคนนี้เลยต้องตีผลงานกลับมา ข้อหา ผลงานดีเกินเหตุ
นั่นคือ งานที่ได้ออกมามันดูสวย (รูปที่ออกมา) เลยถูกทักไง
และแล้ว งานที่ได้ไปเสนอคราวนั้นเลยได้แค่เป็น conference
แล้ว
เพื่อนผมคนนี้เลยต้องไปเริ่มต้นทำผลงานชิ้นใหม่
และต้องทิ้งผลงานชิ้นเดิม
เสียเวลาอีกเยอะเลย เพื่อนผมคนนี้เลยลาขาดเลยครับ
เวอร์ชั่นพันธ์ทิพย์เนี่ย
เค้าเลยใช้ฟรีแวร์ตลอด
เค้าบอกว่าผลงานมันได้แค่นี้เพราะว่าใช้แต่ฟรีแวร์
ถ้าอยากให้ผลงานมันดี
ก็ควรจะลงทุนซื้อโปรแกรมราคาเป็นล้านให้ผมสิ
แต่บางครั้งมันก็เป็นต้นทุนที่สูงเหมือนกัน
บางบริษัทไม่ยอมลงทุนในส่วนนี้ด้วยซ้ำ
เค้าบอกว่าให้ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในบริษัทให้ดีที่สุด
แต่โปรแกรมเหล่านี้ก็มี
ข้อจำกัดของมัน
ถ้าอยากให้มีประสิทธิภาพดีขึ้นก็ต้องยอมลงทุน
บางครั้งบริษัทใหญ่นี่ละตัวดี
บอกพนักงานว่าให้ใช้ excel , access สิ
ลงทุนซื้อมาแล้วใช้ให้คุ้ม แทนที่จะหา SPSS มาให้ใช้
พนักงานจะได้ทำงาน
สะดวกขึ้นและเร็วขึ้น ลงทุนอีกไม่เท่าไหร่ แล้วจะได้ผลงานดี
ประหยัดเวลาที่
ต้องมาจ้างพนักงานเหล่านี้แพงๆ
จะได้มีเวลาไปทำอย่างอื่นอีก
น่าเห็นใจคนเหล่านี้จริงๆ
(เห็นใจใครหว่า)