เพียงจะเริ่มแต่ยังไม่เป็นเรื่อง
อาจเป็นอีกสิ่งที่จะเรียนรู้ กับการเขียนบันทึกผ่านสิ่งที่ต้องยอมรับกับตัวเองว่ายังไม่รู้จักนัก ที่มีชื่อเสียงเรียงนามว่า "บล็อก" แต่บอกกับตัวเองแล้วว่าเราจักเรียนรู้
แล้วจะเริ่มต้นอย่างไร..?
อยากบอกว่าเข้ามาเมียงมองอยู่หลายหน แต่ก็ไม่กล้า ปล่อยเวลาผ่านพ้นไปเพราะความไม่กล้านั้น ถ้าถามว่า ทำไมถึงไม่กล้า ตอบได้ง่ายๆว่า กลัวถูกหาว่าโง่ มาแอบอ่านของคนที่ลงไว้ในบล็อกต่างๆ ยิ่งกลัว กลัวในความไม่เท่าเทียม ในความด้อยค่าไร้การศึกษาของตัวเรา ยอมรับว่าเราไม่ค่อยจะมีความรู้เรื่องอินเตอร์เนตนัก อาจจะถูกความกลัวของงานเขียนของทุกท่านในนี้ ที่ยิ่งอ่านยิ่งต้องนับถือในมุมที่มองในเรื่องต่างๆ
จะสมัครอยู่หลายครั้ง แล้วก็ยั้งใจไว้ อีกทั้งยังมีเรื่องของงานที่ต้องรับผิดชอบมากมาย ทำให้ไม่ได้สมัคร ค้างความคิดอยู่อย่างนั้น
จนวันที่ 13 เมษายน(วันนี้) ไม่มีภาระใดต้องเร่งรีบ มีโอกาสได้พักผ่อน ได้ทบทวนถึงสิ่งที่ค้างคา และได้มีโอกาสมาเปิดอินเตอร์เนตอ่านบทความต่างๆ
แล้วจึงบอกตัวเองว่า เราน่าที่จะเริ่มต้นได้แล้ว กลัวทำไมถ้าเราจะโง่ หรือจะผิด ถ้าจะเกิดความผิดพลาด ก็ขอให้เกิดจากการลงมือทำ ดั่งนั้นเราจึงเริ่มต้นด้วยการกดปุ่ม สมัครสมาชิก
แล้วจึงมีบันทึกของคนที่ยังเข้าใจน้อยคนนี้เกิดขึ้น...
ความเห็น (10)
ด้วยความที่ยังสับสนแต่ข้อเขียนก็ได้รับการ"ตีพิมพ์"จนได้ ด้วยความที่ยังมีข้อสงสัย แต่ก็ไม่ทราบจะถามใคร
จึงอยากจักขอให้ ผู้ที่ผ่านมาอ่านช่วยเมตตา ผมควรทำสิ่งใด หรือไม่ควรทำสิ่งใดในนี้ วานบอกด้วยครับ
ตามเมล์หรือในข้อคิดเห็นก็ได้ครับ ขอบคุณลาวงหน้าครับ..
ด้วยความที่ยังสับสนแต่ข้อเขียนก็ได้รับการ"ตีพิมพ์"จนได้ ด้วยความที่ยังมีข้อสงสัย แต่ก็ไม่ทราบจะถามใคร
จึงอยากจักขอให้ ผู้ที่ผ่านมาอ่านช่วยเมตตา ผมควรทำสิ่งใด หรือไม่ควรทำสิ่งใดในนี้ วานบอกด้วยครับ
ตามเมล์หรือในข้อคิดเห็นก็ได้ครับ ขอบคุณลาวงหน้าครับ..
Dr.Ka-poom
ยิ้มๆ..เลยคะ..
หากมาด้วยใจ..และใจที่อยากมา..
มาเถอะคะ...สังคมนี้..ไม่มีใครเก่งกว่าใคร
หากมีใจ..มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้
และบันทึก..สิ่งที่อยากเก็บ...เก็บไว้เป็นบันทึก..
ดีใจ..นี่แหละคะ คือ ความสำเร็จ..สำหรับก้าวใหม่
ของความเป็น "คนไทย"...ที่มองเห็นสิ่งที่ควรมองเห็น
และมี "ใจ"..ที่อยากทำ
กำลังใจ สำหรับผู้เริ่ม
เริ่มที่จะ ถ่ายทอด ประสบการณ์ ตรง จริง
เพื่อเป็น การแลก แนวคิด ตัวอย่าง
เลียนแบบ เรียนแบบอย่าง
นำไป ปรับ ปรุง เสริม
"ความเป็นตันตน ให้ดีกว่า เมื่อวาน"
อิอิ มีคนรู้สึกแบบเดียวกับเราด้วย กลัวเหมือนกันค่ะ
แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ เข้ามาเถอะค่ะ มา ลปรร.กัน
ไม่มีใคร ผิด หรือ ถูก เสมอไปหรอกค่ะ
ขอบคุณครับสำหรับแรงใจ...อบอุ่นเกินที่จะคาดคิดครับ
อยากบอกว่า "ปิติ"ในหัวใจมากๆครับ
เราช่วยกันเสมอนะครับ..เราคนตราดเหมือนกัน จึงขอเชิญท่านเข้าชุมชน เครือข่ายการจัดการความรู้คนเมืองตราด ด้วยนะครับพวกเราจะคอยชี้แนะ
ไม่มีใครในโลกนี้ .. ที่เราไม่อาจเรียนรู้สิ่งมีค่าจากเขาได้ !เขียนเถอะครับ ประโยชน์มาก
1. อย่างน้อยก็ได้ระบายสิ่งที่อยู่ในใจออกมา
2. ได้ฝึกฝนทักษะทางภาษาและการสื่อสาร
3. ผู้อ่านจะได้ประโยชน์เสมอไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
การบันทึกจึงเป็นการทำประโยชน์ ทั้งต่อตนเองและผู้อื่นไปพร้อมๆกัน ขอเป็นกองเชียร์คอยให้กำลังใจอีกคนครับ