"ไร่สตรอเบอร์รี่" แหล่งท่องเที่ยวเป้าหมายที่อยู่ในใจมาหลายวัน ... วันนี้ (23 มกราคม 2552) ว่างพอดี เนื่องจากนักศึกษาที่สอนไปทำการทดลองสอนและศึกษาสังเกตตามโรงเรียนต่าง ๆ
การเลือกเดินทางร้อยกิโล มีสาเหตุจากความเบื่อหน่ายการเมืองภายในที่มี 2 L คือ Lock กับ Lobby
ผมเลือกเส้นทางวนรอบจากหางดง - สะเมิง - แม่ริม - เมืองเชียงใหม่
ออกเดินทางหลังเพลไปแล้ว ประมาณว่า นั่งดูข่าวให้จบเสียก่อน จึงตลุยเดี่ยวอีกคราหนึ่ง
ภาพที่ 1 ... ป้ายแสดงแหล่งท่องเที่ยวตำบลบ้านปง อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ ... แอบดูไร่ข้าง ๆ เขาขาย ตารางวาละ 15,000 บาท แพงมหาโหด
เส้นทางวนรอบนี้ เป็นที่นิยมสำหรับนักท่องเที่ยวอย่างมาก โดยเฉพาะฝรั่งต่างประเทศ ซึ่งเช่ารถเครื่องจากในเมืองแล้วขี่ในเส้นทางสายนี้
ผมใช้เส้นทางนี้ทุกปี ไม่ท่องเที่ยว ก็สัมมนาตามโรงแรม หรือ รีสอร์ทที่อยู่สองข้างทาง
ระหว่างมีแต่ "ป้ายขายที่ดิน" การตั้งใหม่ของรีสอร์ทหรือที่พักชั่วคราว รวมถึงการดับไปของรีสอร์ทที่เคยมีอยู่แล้วไม่สามารถประคับประคองตนเองอยู่ได้ ต้องขายทิ้งก็เยอะ
ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ "ตั้งอยู่และดับไป" ตลอดทุก ๆ ปี
ก่อนถึงกฤษดาดอยอันเลื่องชื่อของเชียงใหม่ ด้านซ้ายมือจะมีภูเขาอยู่ลูกหนึ่งที่มีรถบรรทุกดินวิ่งเข้าออกอย่างขวักไขว่ บนภูเขานั้นมีการระเบิดหิน และดิน เอามาขายที่พื้นราบ ภูเขาหายไปทั้งลูก เป็นแบบนี้มาสิบ ๆ ไป ไม่ทราบใครไปให้สัมปทานทำลายทรัพยากรได้ขนาดนั้น มีคนร้องไปที ก็หยุดที พอเรื่องเงียบไป ก็กลับมาระเบิดใหม่ ประเทศจะได้เจริญกว่านี้แน่ ถ้าภูเขานี้ไม่มีอีกต่อไป
ภาพที่ 2 ... ทางโค้งหักศอกระหว่างทางการไปอำเภอสะเมิง ถือเป็นแบบฝึกหัดย่อย ๆ สำหรับคนที่หวังจะไปเที่ยวที่ดอยอ่างขางในอนาคต
ภาพที่ 3 ... ขี่รถมา 30 กิโลเมตร ก็มาถึงป้ายบอกทางเข้าตัวอำเภอสะเมิงอันเป็นรอยต่อระหว่างอำเภอหางดงและอำเภอสะเมิง
ภาพที่ 4 ... ถนนตรงไปสู่อำเภอสะเมิง ทิวทัศน์เป็นภูเขาภูดอยสูง ด้านขวามือและซ้ายมือ คือ สถานีทดลองเกษตรปางดะ แห่งอำเภอสะเมิง ทดลองปลูกพื้นเมืองหนาวสารพัด
ภาพที่ 5 ... ตรงมาสุดถนนในตัวอำเภอสะเมิงจะพบป้ายบอกทางมากมาย แต่มีแค่เลี้ยวซ้าย กะ เลี้ยวขวา เท่านั้นครับ ... แอบเห็นทางไปอำเภอปายจากที่นี่ด้วยครับ
ภาพที่ 6 ... ป้ายไป "อำเภอปาย" ตัวใหญ่ ๆ ให้เลี้ยวขวามันจะไปทางป่าสนวัดจันทร์ที่คุณเอกเคยพาเที่ยวในบันทึกครับ ห่างจากตรงจุดนี้ 170 กิโลเมตร รถยนต์ไม่ควรเอาไปทางนี้ครับ เพราะคงไปไม่ถึง พังเสียก่อน
ผมเลือกเลี้ยวซ้ายเพื่อเป้าหมายคือ "ไร่สตรอเบอร์รี่วงค์วาน" ที่ผมเคยมาเมื่อปีที่แล้ว
ภาพที่ 7 ... ถึงแล้วครับ "ไร่สตรอเบอร์รี่วงค์วาน" มีป้ายแนะนำผู้ที่อยากเก็บสตรอเบอร์รี่แบบสด ๆ ว่า เก็บเสร็จแล้วให้นำออกมาชั่งกิโลข้างนอก ห้ามรับประทานก่อน
ภาพที่ 8 ... ลูกนี้ยังไม่แดงมากครับ สุกไม่เต็มที่
ภาพที่ 9 ... ลูกนี้สิ ทานได้แล้วครับ ลูกโตมาก
ภาพที่ 10 ... นี่คือ ดอกของต้นสตรอเบอร์รี่ ครับ ... เคยเห็นหรือเปล่าเอ่ย
ภาพที่ 11 ... ไร่สตรอเบอร์รี่วงค์วานมีประมาณ 4 - 5 ไร่ ครับ ...
ภาพที่ 12 ... อีกมุมหนึ่ง สุดลูกหูลูกตา
ภาพที่ 13 ... สะพานไม้ข้ามไปสู่ไร่สตรอเบอร์รี่ด้านหลัง ครับ
ภาพที่ 14 ... วิถีชีวิตของเจ้าของไร่ที่มีลำเหมืองผ่านระหว่างกลาง หม้อ ชาม จาน ไลปอนเอฟ ฯลฯ
ภาพที่ 15 ... อย่าคิดว่าเป็นรองเท้าบูตสำหรับเจ้าของไร่และคนงานนะครับ แต่นี่สำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการเก็บผลสตรอเบอร์รี่ เพราะระหว่างร่องอาจจะมีน้ำขังได้ครับ มันจะเลอะ
ภาพที่ 16 ... หมวกสานไม้ไผ่สำหรับนักท่องเที่ยวเพื่อกันความร้อน
ภาพที่ 17 ... นอกจากไร่สตรอเบอร์รี่แล้ว ยังมีต้นหอมใหญ่จำหน่ายด้วยครับ กิโลละ 20 บาท
ภาพที่ 18 ... ผลิตภัณฑ์แปรรูปจากผลสตรอเบอร์รี่ เช่น น้ำสตรอเบอร์รี่, สตอรเบอร์รี่แช่อิ่ม, ไวน์สตรอเบอร์รี่, สาโท ฯลฯ
ภาพที่ 19 ... อีกมุมด้านหลังไร่สตรอเบอร์รี่
ภาพที่ 20 ... ข้าวดอยตากแดด (ใครทราบที่มาที่ไปแจ้งด้วยนะครับ)
ภาพที่ 21 ... วิถีชีวิตก็อยู่กันอย่างพอเพียง
ภาพที่ 22 ... ไร่ด้านหลัง
ภาพที่ 23 ... น้อง ๆ นักท่องเที่ยว แต่งตัวเปิ๊ดสะก๊าด ไปเก็บผลสตรอเบอร์รี่กัน เป็นห่วงว่าขาจะไหม้เสียก่อน เป็นห่วงมาก ๆ ครับ :)
ภาพที่ 24 ... เอ้า !!! ยิ้มหน่อยครับ ... สาวน้อย ลูกสาวคุณป้าเจ้าของไร่มาช่วยแม่ดำเนินกิจการต่าง ๆ สอบถามได้ความว่า เรียนอยู่ กศน.ของอำเภอสะเมิง อีก 2 ปีจะจบ ม.ปลาย ผมเลยบอกว่า แบบนี้ต้องเรียนเกษตรดีที่ซู้ด แต่ป้าเจ้าของไร่ดูเหมือนจะไม่อยากให้ลูกเรียนต่อ อยากให้อยู่ช่วยงานที่ไร่มากกว่า ครับ เสียดายโอกาสแทนเท่านั้นเอง
ภาพที่ 25 ... กลับทางอำเภอแม่ริม จะผ่านจุดชมวิวทิวทัศน์ป่าสะเมิง ครับ
ภาพที่ 26 ... แดดเข้าหน้ากล้องมากครับ หามุมลำบาก เลยเอาศาลาริมทางมาบังแสงเล่น
ภาพที่ 27 ... ตบท้ายที่นักท่องเที่ยวฝรั่งขี่รถ FINO มาจอดแล้วกด กด กด ผมก็กดบ้าง อิ อิ
การเลือกขี่รถข้ามอำเภอมาที่ไร่สตรอเบอร์รี่มานี่ ... เหมือนมาสำรวจวิถีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงของชาวบ้านต่าง ๆ โดยเฉพาะไร่สตรอเบอร์รี่ ... ผมก็ได้นั่งคุยกับป้าเจ้าของไร่แบบเป็นกันเอง ป้าไม่ทราบหรอกว่า ไฉนผมจึงว่างงานมาเที่ยวได้ ทำงานอะไรก็ไม่ได้บอก คุยไปเรื่อย ๆ ได้ความรู้มาหลายเรื่อง ครับ
ปีนี้อำเภอสะเมิงจะจัดงานวันสตรอเบอร์รี่ วันที่ 13 - 15 กุมภาพันธุ์ครับ ท่านใดว่าง ๆ อยากเชิญชวนมาชิมสตรอเบอรี่ผลใหญ่ ๆ ครับ
ผมได้อะไรจากการเดินทางวันนี้บ้าง
ขอบคุณที่ติดตามการเดินทางของผมในบันทึกนี้ครับ
หวังว่า คงได้รับความรู้สึกดี ๆ กลับไปนะครับ
บุญรักษาทุกท่านครับ
น่าไปเที่ยวจัง
^___^
สตอร์เบอร์รี่ ก้อน่ากิน
สวัสดีครับ
อยากไปเหมือนกันครับ
ไว้โอกาสหน้าจะไปสะเมิง
คราวก่อนไปแถวๆ แม่ริม
ขอบคุณครับ คุณ นิ'บล :)
เดินเก็บเองสด ๆ ชั่งกิโล ๆ ละ 200 บาทนะครับ
อย่าไปคิดว่าแพงเชียวล่ะ เพราะว่า กว่าจะปลูกงามขนาดนี้ สงสารชาวไร่เขานะครับ :)
ขอบคุณท่านอาจารย์ ธ.วั ช ชั ย ครับ :)
เชิญท่านเลยจากแม่ริมเข้าสะเมิง ครับ
ขอบคุณ น้อง morisawa ที่แวะมาเยี่ยม ครับ :)
สวัสดีค่ะอาจารย์ Wasawat Deemarn
ขอบคุณน้องคุณครู เทียนน้อย มากครับสำหรับความรู้เรื่อง "ข้าวดอยตากแดด" :) ... สตรอเบอร์รี่ลูกโตมากกกกก :)
ทางไปปายจาก สะเมิง..เส้นทางเส้นนี้เข้าใจว่า ไปทาง อ.แม่เเจ่ม ทะลุไปวัดจันทร์..เส้นทางน่าจะยังออฟโรดอยู่..
ใช่เลยครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :) ...
พูดคุยกับป้าเจ้าของไร่สตรอเบอรี่เหมือนกันครับ
ป้าว่า "ทางราดยางสลับกับดินแดง รถเครื่องสบาย แต่รถยนต์อันตรายครับ"
170 กิโลเมตร ... ผมจะลองไปให้ได้สักวันหนึ่งครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ท้าทายใช่หยอก แต่ข้อมูลคงต้องถามคุณเอกแล้วล่ะครับ เกี่ยวกับทางแถววัดจันทร์ :)
ขอบคุณครับ
สตรอเบอร์รี่ของโปรดค่ะ
ตอนไปเที่ยวเชียงรายหอบกลับ นว.เป็นลังเลยค่ะ
นึกถึงแล้วน้ำลายสอ..อิอิ
หุ หุ ... ขอบคุณครับ คุณครูจุฑารัตน์ NU 11 :) ... ลูกโต๊ โต ครับ
ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ "ตั้งอยู่และดับไป" ตลอดทุก ๆ ปี
คงต้องกลับไปทบทวนอีกที...ขอบคุณครับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ 2 L ครับ ท่าน ทหารอากาศขนาดยักษ์ :)
ตารางวาละ 4,500 นี่ก็ OK นะครับ เพราะไม่ไกลตัวอำเภอเมืองมากนัก อิ อิ แต่ "ตั้งอยู่และดับไป" เป็นเรื่องจริงน่ะครับ
ปลูกบ้านพักตากอากาศร้อนมาก - ฝนตกหนัก - หนาวดึ๋ง
WORK ครับ :)
ตัดสินใจเมื่อไหร่ ... บ้านก็อยู่ใกล้ผมอ่ะดิ .. แย่แล้ว !!!
น่าเที่ยวดีครับ... ไม่แน่ใจว่าเค้าปลูกกันช่วงเดือนไหนถึงเดือนอะไร?
สวัสดีครับ คุณ พ่อน้องเอ็กซ์ :)
เค้าเริ่มปลูกรุ่นแรกเดือนกันยายน ... ผลผลิตรุ่นแรกจะออกประมาณพฤศจิกายน ครับ
รุ่นที่สอง ธันวาคม ... ออกปลายมกราคม นี่แหละครับ
ส่วนปีนี้ เทศกาลสตรอเบอรี่ 13 - 15 กุมภาพันธ์ นะครับ
เรียนเชิญ ครับ :)
ครับผม คุณ ทหารอากาศขนาดยักษ์ อิ อิ
ขอบคุณครับที่อาจจะไม่อยู่ใกล้ผมครับ :)
มาชม
ไร่กว้าง ทางไกล ไต่ดอย เด็กน้อย สตรอเบอร์รี่ ค่ะ
....
ภาพงามๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ ทั้งมุมใกล้และไกล ชอบ
.... ไม่ชอบกินผล แต่ชอบดอกค่ะ ... :) สุขใจได้ชม ขอบคุณค่ะ ...
ขอให้มีความสุขกับดอกต้นสตรอเบอร์รี่ครับ คุณ poo :)
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณ หนุ่ยนักอ่าน :)
ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ
แสดงว่าถ้าไปเที่ยวช่วงปลายมากราคมก็น่าจะทัน ใช่ไหมคะ เดี๋ยวต้องแอบไปเช็ควันลาหุหุ
ขอบคุณ คุณ °o.O ปลายฟ้า O.o° ที่แวะมาเยี่ยมบันทึกนี้ ครับ :)
ถูกต้องครับ คุณครู ทรายชล ... ทันแน่นอนครับ :)
อ๊ากกกกก..... บ้านเก่าผมมมมมม
ที่ว่าเป็นบ้านเพราะผมมาทำงานที่นี่เมื่อปี 2518-2523 ชาวบ้านรู้จักผมดีครับ ผลงานก็ยังอยู่คือกลุ่มเครดิตยูเนี่ยน ลองถามดูนะครับ
เจ้าสตรอเบอรรี่ก็เพื่อนเป็นคนนำเข้าไปปลูกที่บ้านหาดส้มป่อยก่อน แล้วขยายออกไปจนเต็มสะเมิงแล้ว เพื่อนผมสมัยทำงานด้วยกันสมัยโน้นก็มีบ้านบนหนองหล่ม เป็น มรว. ก็ยังมาปลูกสตรอเบอรรีอยู่เลย
ขอบคุณที่กล่าวถึงบ้านเก่า คิดถึงมาก สะเมิงเหนือ สะเมิงใต้ แม่สาบ ยั้งเมิน บ่อแก้ว
เส้นทางไปปาย ผ่านบ่อแก้ว ผ่านวัดจันทร์ครับ ผมก็ไปลุยมาแล้ว ยังเป็นลูกรังอยู่ครับ ใครชอบโหดๆละก็สนุกมาก
ผมยังเขียนถึงสะเมิงอยู่ที่
http://gotoknow.org/blog/dongluang/81472
http://gotoknow.org/blog/dongluang/95287
http://lanpanya.com/bangsai/archives/221
มาเที่ยวสะเมิง...อิ่มอ๊กอิ่มใจ๋ เลยเจ้า
ขอบคุณอาจารย์มากนะคะที่มีภาพสวยๆมาให้ชม
เห็นป้าย...ปาย...แล้วนึกถึงวันวานค่ะ อิอิ
สวัสดีครับ คุณครู อรวรรณ ;)
ความสุขถูกเก็บไว้ในใจนะครับ ... ไม่ว่าจะนานแค่ไหน แต่ใจยังคงระลึกถึงอยู่เสมอ
มีความสุขมาก ๆ ครับ :)
เครดิตยูเนี่ยน สเมิง อยู่แถวไหนคะ พอดีต้องไปเก็บข้อมูล แต่ไม่รู้ทางไปอ่าค่ะ
รบกวนเมลล์มาบอกได้มั้ยคะ ขอบคุณค่ะ
เมล์บอกหรือครับ ??? ส่งไปที่ไหนอ่ะ 555
เข้าใจไม่ผิด อยู่ด้านขวามือก่อนถึงสามแยกในตัวอำเภอครับ ;)
เส้นทางไปอำเภอสะเมิง ท่านขับรถมุ่งหน้าสู่อำเภอฝาง โดยใช้เส้นทางผ่านอำเภอแม่ริม พอถึงแม่ริมจะมีป้ายยินดีต้อนรับสู่อำเภอสะเมิงให้ท่านเลี้ยวซ้ายโดยใช้เส้นทางผ่านน้ำตกแม่สา
และปางช้างแม่สา ระยะทางประมาณ 35 กิโลเมตรเส้นทางขึ้นเขาลงเขาตามธรรมชาติ ระหว่างทางมีจุดชมวิว360องศา ท่านยืนชมวิวทิวทัศน์ได้อย่างสวยงาม จากศาลาชมวิวไปอีกประมาณเล็กน้อยจะมีสามแยกให้ท่านเลี้ยวขวาตามป้ายบอกทางจากนั้น
ประมาณอีก 5-6 กิโลเมตร ก็จะถึงอำเภอสะเมิง ระหว่างทางจะมีสัญลักษณ์บอกทางมายัง
ไร่สตอเบอรี่ตลอดทาง ถ้ามาไม่ถูกจริงๆสามารถโทรหาเราได้ที่เบอร์โทรศัพท์ 085-7120901
ที่ไร่มีเต้นให้เช่าด้วย มีร้านกาแฟ ร้านก๋วยเตี๋ยวด้วยนะ
ได้ยินมาว่างานสตอเบอรี่มีวันที่ 12-14 กุมภาพันธ์ ไม่รู้จริงป่าวนะ
ขอบคุณเจ้า น้องดาว ;)...
ไปมาแล้วไม่ประทับจัยค่ะ สตอเบอร์รี่ไม่ค่อยมีหรอกค่ะ เจ้าของไร่เค้าเก็บหมดแล้ว ไม่แนะนำหัยไปเทว
ขอบคุณครับ คุณ lisa ;)
เรามาช่วยกันอนุรักษ์การใช้ภาษาไทยกันนะครับ
น่าไปเที่ยวจัง ไปเก็บสตอเบอรี่^^
เชิญนะครับ คุณ Bungoen muangsiri ;)...
ช่วงระยะเวลานี้พอดี
น่าเที่ยงจุงเบย
เชิญครับ คุณไอซ์ ;)...
สวัสดีค่ะ คุณ Wasawat
โชคดีจังที่ได้เข้ามาอ่าน เลยได้ความรู้ เยอะแยะเลย ขอบคุณก่อนค่ะ เพราะตั้งใจจะมาเที่ยวเส้นทางนี้พอดีปลายปีนี้
คิดว่า จะใช้เวลาอยู่สักอาทิตย์นึงค่ะ กินนอนแถวๆนี้เลย..
ไม่ใช่คนแถวนี้ ต้องศึกษาข้อมูลไว้ก่อน เชื่อเหลือเกินว่า
ชาวบ้านคนเมืองนี้ มีมิตรไมตรีที่ดีอย่างแน่นอน
ยินดีครับ คุณ mattanee ;)...
ขอให้มีความสุขสำหรับการท่องเที่ยวนี้ครับ