มรดกล้ำค่าจากพ่อ
ใครๆต่างมีพ่อ…ไม่ว่าใครจึงต้องกำพร้าพ่อกันทุกคน ไม่ช้าก็เร็ว เมื่อปลายเดือนมีนาคมปีนี้ เพื่อนๆได้บอกว่าข้าพเจ้าโชคดีที่เพิ่งสูญเสียพ่อวัย ๙๐ ปี ในขณะที่ข้าพเจ้ามีอายุมากถึง ๖๔ ปีแล้ว ซึ่งนับเป็นการ “ กำพร้าพ่อ ” ในเวลาตามควรแก่กาลของการสิ้นสภาพสังขารตามวัฎจักรแห่งธรรมชาติ
พ่อสิ้นลมอย่างสงบด้วยอาการเส้นโลหิตแตกในสมอง หลังจากล้มป่วยเพียง ๑๑ วัน โดยหมอให้นอนดูอาการในห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลเอกชน เพียง ๓ วัน แล้วอนุญาตให้ย้ายมาบริบาลท่ามกลางการดูแลของลูกๆอย่างใกล้ชิดในคลีนิคของลูกสาวที่เป็นหมออีก ๘ วัน เท่ากับเป็นการเปิดโอกาสครั้งสุดท้ายที่พวกเราได้สนองพระคุณท่านอย่างเต็มที่
ในระหว่างนั้น พ่อรู้สติตลอดเวลา และมีพลังจิตแก่กล้าในการพยุงตัวนั่งเพื่อลุกเข้าห้องน้ำด้วยตนเอง แต่เมื่อผู้พยาบาลไม่ยอมตามใจ เพราะเกรงจะเกิดอุบัติเหตุ พ่อจึงได้ยอมรับสภาพอย่างเข้าใจ รวมถึงการสงบกายใจนอนพนมมือฟังเทปสวดมนต์และการบรรยายธรรมจากพระสุปฏิปันโนที่ลูกๆเปิดให้ฟังแก้เหงา ก่อนจะละทิ้งกายจากไปอย่างนุ่มนวล เสมือนแสงเทียนค่อยริบหรี่มอดดับลง เมื่อสิ้นปลายใส้เทียน..
ไม่มีสายระโยงระยางของกระบวนการทางแพทย์ที่จะยื้อยุดฉุดรั้งไว้ ไม่มีเสียงระงมร่ำไห้ฟูมฟายจากผู้ใกล้ชิดที่ล้อมรอบตัวพ่อ ด้วยเพราะพวกเราทุกคนพร้อมใจที่จะ “ ปล่อยวาง ” เพื่อให้จิตของพ่อที่ได้ฝึกมาแล้วอย่างเข้มแข็งและยาวนานในวิถีพุทธธรรมแห่งหลัก” ไตรลักษณ์ “ ก้าวไปสู่การปฎิสนธิในภูมิภพใหม่ตามบุญญาบารมีที่ได้ตั้งปณิธานไว้ โดยไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังแต่อย่างใด เปรียบดั่งเปลวเทียนสว่างไสวระยับตา เมื่อยามจุดเทียนเล่มใหม่...
พ่อและแม่สถิตย์อยู่ในใจใฝ่ฝันถึง
เฝ้าคำนึงทุกคืนวันไม่หักหาย
ต่อให้สิ้นจากดินฟ้าชีวาวาย
ลูกไม่คลายรักแท้แน่แก่ใจ
หลังการตายของพ่อ ข้าพเจ้าในฐานะลูกคนโต ต้องเป็นผู้จัดการมรดกตามพินัยกรรมที่พ่อเขียนสั่งไว้ด้วยลายมือสวยงามเมื่อพ่ออายุ ๘๔ ปี มีทรัพย์ภายนอกที่เป็นตัวเงินในบัญชีธนาคารและที่ดินที่พ่อได้แบ่งสรรอย่างสมเหตุสมผลและยุติธรรม
ข้าพเจ้ามองผ่านสิ่งเหล่านั้นไปด้วยความรู้สึกที่คงไม่แตกต่างจากทายาททั่วไปที่สมควรสำนึกว่า หากขาดความรอบคอบไม่ระมัดระวังในการบริหารทรัพย์ตกทอดนี้ให้งอกเงยสืบต่อไป วันใดวันหนึ่งข้างหน้า ทรัพย์ที่ได้มาโดยไม่ได้ลงทุนลงแรงเอง ย่อมละลายหมดไปได้ในที่สุด
ในการจัดทำหนังสืออนุสรณ์งานศพของพ่อ ข้าพเจ้ารำลึกได้ว่ายังมีมรดกที่เป็นทรัพย์ภายในอันล้ำค่ายิ่งกว่าทรัพย์ภายนอกข้างต้นอีกจำนวนหนึ่งที่พ่อมอบให้ข้าพเจ้าตั้งแต่ลืมตาเกิดมาจนจำความได้ คือการอบรมสั่งสอนทั้งทางโลกและทางธรรม ในรูปแบบคำพูดคำเขียน และประพฤติให้เห็นเป็นตัวอย่างเป็นกิจวัตรติดตาตรึงใจยากที่จะลืมเลือน
พ่อได้หยิบยื่นทรัพย์นี้ให้ โดยเริ่มจากบอกเล่าเรื่องง่ายๆ ไปถึงเรื่องซับซ้อน เรียบเรียงร้อยถ้อยคำกระชับชัดเจน เป็นรูปธรรมจากประสบการณ์อันยาวนานของพ่อ ในหลากหลายแนวทาง เช่น...
.. วิถีปฏิบัติในการดำรงชีวิตแบบพอเพียงบนพื้นฐานของคุณธรรมและความเพียร
.. การรักษาระเบียบวินัยอย่างสม่ำเสมอ
.. การหมั่นพัฒนาตนเองเพื่อประโยชน์แก่ตนและสังคม
.. การปลูกฝังหนทางปฏิบัติสู่การพ้นทุกข์ในแนวพุทธอริยมรรคอย่างเป็นขั้นตอน
ทรัพย์ภายในที่พ่อมอบไว้ให้เหล่านี้ ข้าพเจ้าไม่หวงที่จะเก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัว เพราะเป็นทรัพย์ที่ “ ยิ่งให้ยิ่งได้ ” ไม่มีวันหมดสิ้น ..
ดังนั้น ตั้งแต่พ่ออายุ ๘๐ ปีเป็นต้นมา ข้าพเจ้าจึงเคี่ยวเข็ญให้พ่อเขียนประสบการณ์และแนวคิดทุกด้านที่พ่อเห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ในการถ่ายทอดสู่คนรุ่นหลัง
พ่อได้อุตสาหะบันทึกวันละเล็กละน้อย รวบรวมให้ข้าพเจ้าจัดพิมพ์หนังสือที่ระลึกครบอายุ ๘๐ ปี ๘๑ ปี และ ๘๒ ปีของพ่อ สำหรับแจกลูกหลานอย่างต่อเนื่อง เป็นที่ชื่นชมของผู้รับมาก ...
แต่น่าเสียดายที่ในปีถัดต่อมา พ่อหยุดเขียนโดยบอกข้าพเจ้าอย่างถ่อมตัวว่า “หมดภูมิแล้ว ” ข้าพเจ้าจึงถือโอกาสนำทรัพย์ภายในสุดรักเหล่านี้พิมพ์รวมเล่มในหนังสืออนุสรณ์งานศพของพ่อเมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา
ทุกบททุกตอนปรากฏเป็นเนื้อหาสาระหนาถึงกว่า ๒๐๐ หน้า ซึ่งแขกเหรื่อเป็นจำนวนมากทั้งที่รู้จักและไม่รู้จักพ่อ ได้มีน้ำใจตอบรับกลับมาว่า ดีใจที่ได้รับแบ่งปันมรดกทางใจนี้..
สำหรับข้าพเจ้านั้น พ่อได้เคยเขียนโอวาท “ เตือนสติ ”เฉพาะตัวอันสะท้อนหลักฆราวาสธรรมเป็นของขวัญในโอกาสครบอายุ ๖๐ ปีของข้าพเจ้า...
“ พ่อมีลูกคนแรก เป็นผู้หญิง ร่างน้อยน่าเอ็นดู แต่ให้ชื่อว่า “ ใหญ่ ” วันข้างหน้าจะได้เป็นใหญ่ มีคนนับหน้าถือตา เลยตั้งชื่อจริงว่า “ นงนาท ” คือนางผู้เป็นใหญ่
* เมื่อเป็นใหญ่แล้ว ต้องมีสติกำกับอยู่ตลอดเวลา จะได้ไม่เผลอว่า เป็นใหญ่แล้วจมไม่ลง
* ผู้เป็นใหญ่ที่แท้จริง ต้องอ่อนน้อมถ่อมตน เพราะของแท้ย่อมตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
* ผู้เป็นใหญ่ย่อมพูดน้อย พูดแต่เรื่องมีสาระ
* ผู้เป็นใหญ่ย่อมกล่าวอ่อนหวานต่อผู้มีทุกข์ เขาจะได้เป็นสุขชื่นใจ
* ผู้เป็นใหญ่ย่อมดำรงในหลักพรหมวิหาร
* ผู้เป็นใหญ่ย่อมแสวงหาความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรม และประจักษ์แจ้งในไตรลักษณ์ว่า...
ทุกสิ่งในโลกย่อม อนิจจัง ไม่เที่ยงแท้แน่นอน ทุกสิ่งย่อมทุกขัง เป็นทุกข์มากบ้าง น้อยบ้าง
ทุกสิ่งย่อมเป็นอนัตตา แม้แต่ร่างกายก็ไม่ใช่ตัวตนของเรา มันเป็นตัวตนของสัตว์โลก แต่...
เราคือ จิต เข้าไปอาศัยอยู่ และยึดถือเป็นตัวตนของเรา
พระพุทธเจ้าสอนให้ปล่อยวาง เพื่อให้เกิดความว่าง มีความสุข …..”
ลูกเขียนบันทึกนี้ ในวันพ่อแห่งชาติในปีที่พ่อจากลูกไปแล้ว เพื่อขอน้อมรำลึกถึงพระคุณอันใหญ่หลวงของพ่อที่รักและเคารพบูชา..ผู้เป็นพรหมของบุตรตลอดชั่วนิจนิรันดิ์...(๕ ธันวาคม ๒๕๕๑)
.........................................................................................................................................................................
น้องกานดา
ขอบคุณค่ะที่ได้นำบทความ ที่พ่อเขียนเกี่ยวกับการรักษาสุขภาพ ไปเผยแพร่ใน blog ของเธอ..ที่ ๒ บันทึกนี้ โปรดคลิ๊กที่ :
http://gotoknow.org/blog/kanda02/386188
http://gotoknow.org/blog/kanda11/422227
.....................................................................................................................................................................
น้องบุษยมาศ
ขอบคุณค่ะที่ได้นำบันทึกนี้ไปถอดบทเรียนในพื้นที่ Happy Ba..แลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างมีความสุข
http://www.gotoknow.org/posts/540166
น้องกานดาแสนมณี
ขอบคุณค่ะที่ได้นำบันทึกนี้ไปถอดบทเรรียน ในพื้นที่ Happy Ba
http://www.gotoknow.org/posts/540106
...................................................................................................................................................................
ภาพจาก internet
........................................................................................................................................................................
http://www.gotoknow.org/journals/entries/115700
ความเห็น (39)
- เชื่อว่า
- ยิ่งให้ ยิ่งได้ครับ
- เอาเด็กน้อย
- ที่ไปทำโครงการมาฝาก
อ่านแล้วคิดถึงป๋าค่ะ
ป๋าบอกว่าไม่มีอะไรให้
นอกจาก การศึกษา
...
มรดกล้ำค่า ประมาณค่ามิได้
...
ขอบคุณค่ะ
พี่ใหญ่คะ
มาอ่านบันทึกนี้แล้ว ซาบซึ้งมากๆ ค่ะ บทเรียนที่พี่ใหญ่ได้รับจากคุณพ่อ และนำมาถ่ายทอดในบันทึกนี้ ยังเป็นการส่งต่อความรู้สึกที่ดีของคุณพ่อและพี่ใหญ่ให้ผู้อ่านได้รับทราบ
ต้องขอขอบคุณพี่ใหญ่ด้วยนะคะ
ขอบพระคุณมากๆ ค่ะ :)
พี่ใหญ่คะ น่ารักจังเลยค่ะ
...ความรักและคิดถึงพ่อยังอุ่นๆเช่นเดิมค่ะ..
ขอบคุณค่ะ
อ่านด้วยความซาบซึ้งในพระคุณของคุณพ่อ
ที่มอบสมบัติภายในให้ลูกๆ
และน้องครูต้อยคนนี้พลอยได้รับเมตตานี้ด้วย
ขอบคุณพี่ใหญ่ที่แบ่งปัน
ทำให้นึกถึงคุณพ่อที่จากไปนาน แต่ยังรู้สึกอบอุ่นไอรักจากอกพ่อ
และสุขใจทุกครั้งที่นึกถึงท่านค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- ร่วมรำลึกถึงพระคุณพ่อค่ะ
- พ่อไก่ตอนนี้ ฝากไว้ในความดุแลของแพทย์ที่รพ.ค่ะ
สวัสดีค่ะ...ท่าน 
นงนาท สนธิสุวรรณ
ขอบพระคุณท่านมากค่ะกับบันทึกที่ลึกซึ้งทุกคำ
ขออนุญาตร่วมระลึกถึงพระคุณพ่อด้วยนะคะ
:ซึ้งมากค่ะ
เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ^^~
ขอร่วมรำลึกถึงคุณพ่อผู้เป็นหลักชัย มีมรดกล้ำค่ายิ่งใหญ่ มอบให้ไว้ลูกหลาน แบ่งปัน ไว้เป็นทานบารมี ให้ทุกคนรำลึกนึกถึง เหมือนท่านอยู่คู่ฟ้าดิน
ขอบคุณ พี่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ที่ถ่ายทอดเรื่องราวที่ซาบซึ้ง.. ประทับใจ.. ชื่นชมค่ะ.. 
กราบสวัสดีป้าใหญ่ค่ะ
ป้าใหญ่อายุเท่า คุณยายน้องพอ เลยค่ะ
อ่านจบแล้ว ประทับใจทุกข้อความ ทั้งข้อความที่ป้าใหญ่มีต่อ คุณพ่อ และ คุณพ่อ มีต่อป้าใหญ่ ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับทุกถ้อยคำ
สวัสดี ครับ พี่ใหญ่
อ่านแล้ว....เข้าถึงหัวใจของพี่ใหญ่จริง ๆ ครับ
ขอแสดงความเสียใจ...ต่อการจากไปของท่านด้วย นะครับ
...
พี่ใหญ่รู้มั้ยครับ..ความอบอวลและหอมหวานในชีวิตของพ่อที่พี่ใหญ่ บรรจงเรียงร้อยถ้อยคำ สู่บันทึกฉบับนี้ อ่านแล้วยิ่งใหญ่ครับ ...บันทึกแบบนี้สมควรได้รับการยกย่องทั้งถ้อยคำและการกระทำ
...พี่ใหญ่เป็น...บุคคลที่น่ากอดอีกท่านหนึ่ง...ของสังคมแห่งนี้
ด้วยความเคารพ ครับ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่มาแบ่งปันค่ะ
สวัสดีค่ะ
ประทับใจมากค่ะ โดยเฉพาะตรงที่ท่านให้คุณพ่อได้บันทึก กานดาไม่ได้จดหรือบันทึกไว้เลยค่ะ จึงมีคำเตือนและฝากให้ทุกคนทำการบันทึกของปู่ย่าตายายและพ่อแม่ ความรู้ภูมิปัญญาของท่านมีมากมายขอให้บันทึกไว้ให้ลูกหลานได้ทราบ ทำตอนที่ท่านยังอยู่ ท่านจะได้อ่านได้ทราบท่านจะมีความสุข ที่ลูกหลานตั้งใจทำซึ่งเป็นที่ระลึกอย่างดีจากท่าน กานดาไม่ได้ทำเพราะท่านไปแบบกระทันหัน เมื่อ5มีค.52 แต่ก็ได้ทำบุญให้ท่านอย่างตั้งใจในการเผยแพร่ น้ำมันมะพร้าวและหนังสือ ต้นไม้แห่งชีวิต มหัศจรรย์น้ำมันมะพร้าว ค่ะ
- ข้อความที่ร้อยเรียงมาให้อ่านเป็นสิ่งที่มีประโยชน์มาก สำหรับตัวหนู เพราะพ่อหนูยังอยู่และอยากให้อยู่ตลอดไป
- อ่านแล้วคิดตามมันได้อะไรหลายๆอย่าง ทำให้หนูรักพ่อและแม่หนูมากขึ้นๆๆๆๆๆๆๆ
- และจะดูแลทั้งด้านจิตใจและร่างกายของท่านทั้งสองให้ดีที่สุด
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
- มาร่วมรำลึกถึงพระคุณของพ่อค่ะ
- ขอขอบพระคุณกับคำสอนของคุณพ่อที่ท่านได้มอบให้เป็นมรดก ไม่มีวันเลือนหาย ยิ่งให้ยิ่งได้มาจริง ๆค่ะ
กราบสวัสดีค่ะ คุณยายใหญ่
มาตามอ่านบันทึกทรงคุณค่า หลังจากที่คุณยาย แก้ไขอีกรอบค่ะ
กราบขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
พี่ใหญ่ ..คำที่พ่อสอนทุกคำ กินใจ ซาบซี้ง ขออนุญาตนำมาเป็นข้อคิดเตือนใจยามไร้พ่อเช่นนี้ค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ท่านจะเป็นมรดกทางใจของเราตราบเท่านาน
สวัสดีค่ะ
มาร่วมรำลึกถึงคุณพ่อด้วยคนค่ะ
ท่านเป็นแบบอย่างที่ดี น่าภูมิใจแทนค่ะ
สวัสดีค่ะ..
- หนูมาร่วมรำลึกถึงพระคุณพ่อด้วยค่ะ
- ขอบพระคุณสำหรับคำสอนของพ่อมรดกล้ำค่าที่เรียงร้อยอย่างงดงามค่ะ
- ..^___^..
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ เป็นการดำรงชีวิตที่ไม่ประมาทและรู้เท่าทันชีวิตจริงๆ
มรดกที่พ่อมอบให้มีค่ายิ่ง
ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาร่วมระลึกถึงพระคุณของพ่อด้วยค่ะ "มรดกล้ำค่าจากพ่อ"เป็นสิ่งที่ดีงามตลอดไปค่ะ
- มีความสุขกับการทำความดีต่อไปนะค่ะ
ค่ะพี่นงนาท คุณหทัยภรณ์ก็บอกไว้ในเรื่องนี้เหมือนกัน...ว่า กฏของไตรลักษณ์ สรรพสิ่งในโลกล้วนเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป ไม่มีสิ่งใดจะคงสภาพเดิมไว้ได้ตลอด จะต้องมีการเปลี่ยนแปลง ให้เห็นถึงความไม่เที่ยง แม้ในที่สุดก็ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่ของเรา..แต่สำหรับทุกคนที่เรารักแม้จะจากไปก็ยังอยู่ในใจเราเสมอค่ะ...
สวัสดีค่ะ คุณ พี่ใหญ่
" ทรัพย์ภายในที่พ่อมอบไว้ให้เหล่านี้ ข้าพเจ้าไม่หวงที่จะเก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัว เพราะเป็นทรัพย์ที่ “ ยิ่งให้ยิ่งได้ ” ไม่มีวันหมดสิ้น .."
- ขอบคุณที่แบ่งปันทรัพย์ภายในที่ยิ่งใหญ่นี้ค่ะ...เพราะยิ่งให้ก็ยิ่งได้จริงๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
ขอไว้อาลัยคุณพ่อด้วยคนนะคะ...พ่อยังอยู่กับเราเสมอค่ะพี่ใหญ่...
จะช้าจะเร็ว...ก็คงต้องมีวันนี้...พ่อยังคงมองดูเราอยู่นะคะ รักพ่อค่ะ
คุณพ่อคงชื่นชมและภาคภูมิใจในลูกสาวคนโตของท่านมาก ขอแสดงความชื่นชมด้วยความเคารพมา ณ ที่นี้ค่ะ
- สวัสดีครับป้าใหญ่
- ได้ข้อคิด ข้อปฏิบัติ ข้อเตือนใจ
- ได้ความรัก ได้สติ
- ได้ "ปล่อยวาง"
- ขอบพระคุณอย่างสูงครับผม
งดงามจังเลยครับ
เพราะมีพื้นฐานวิธีคิดและวิถีปฏิบัติตนอย่างนี้นี่เอง
พี่ใหญ่เลยดูใหญ่จริง
ขอบคุณที่นำสิ่งดี ๆ มาให้อ่าน และทำให้จิตใจสงบขึ้นเยอะ ทุกสิ่งเป็นอนัตตา มีเกิดย่อมมีดับ นี่แหละคือสัจจธรรม...
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ^ ^
ขอบพระคุณพี่ใหญ่มากครับ
ขออนุญาตนำไปรวบรวมไว้ ที่นี่ ครับ
และขอสอบถามเชิงลืกเพื่อถอดเป็นบทเรียนนะครับ พี่ใหญ่คิดว่า เพราะอะไรที่ทำให้พี่สามารถมองการสูญเสียครั้งสำคัญครั้งนี้ ออกมาเป็นเรื่องราวดีๆ เชิงบวกเช่นนี้
ขอบพระคุณครับพี่ใหญ่
- ประสบการณ์และความเข้าใจใน พุทธวิถี
เป็นมรดกที่นับค่าไม่ได้จริงๆครับพี่ใหญ่ ขออนุญาตคัดลอกไปไว้เตือนตนด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
พลังรัก พลังศรัทธา เป็นพลังที่มีคุณค่าจริงๆ พี่ใหญ่เป็นแบบอย่างได้ครับ
มีรักมาฝาก..มีดอกไม้มามอบให้..เจ้าค่ะ
ประทับใจมากจริงๆ บรรยายไม่ถูกค่ะพี่
โชคดีเหลือเกินที่ได้มาอ่านบันทึกนี้ เพราะมีบันทึกดีๆ ที่พลาดอ่านไปไม่น้อย
ขอบคุณพี่มากค่ะ
"ผู้เป็นพรหมของบุตรตลอดกาล" สั้น ๆ แต่จุใจความดีครับ เก็บรายละเอียดได้ดี เหมาะแล้วครับที่คุณพ่อได้ตั้งชื่อว่า "ใหญ่" ดีใจครับที่ปฏิบัติต่อคุณพ่อส่งจิดไปสู่ที่สงบ ฟังเนื้อหาเป็นธรรมะสอนใจได้ดีมาก ขอนำไปปฏิบัติน่ะครับ "ขอบคุณ"
ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆ ขออนุณาติแชร์ต่อค่ะ
ยงธนะ สีตลพฤกษ์
สาธุ ครับ ท่านเป็นมีบุญ ที่่มีบิดามีภูมิธรรมเช่นนี้ นั่นแสดงว่าท่านเองก็ต้องมีภูมิธรรม ที่สอดคล้องด้ยวจึงได้มาปฏฺิสนธฺิ ในฐานะบุตรีท่านครับ ขออนุโมทนาสาธุ และขอเป็นกำลังในให้ท่าน เจริญธรรมยิ่งๆขึ้น สมกับที่ท่านได้เกิดในสายโลหิตท่านครับ
* สวัสดีค่ะ...ขอบคุณมากค่ะสำหรับดอกไม้ที่มอบแก่บันทึกรำลึกถึงพระคุณคำสอนของพ่อทั้งทางโลกธรรม และโลกุตรธรรม
* น้องดร.ขจิต...ขอบคุณภาพเด็กน้อยน่ารักได้รับของเล่นจากผู้ใหญ่ใจดี...สุขใจผู้ให้ผู้รับค่ะ...
* น้อง boo...ยินดีมากค่ะที่มาร่วมคิดถึงพระคุณพ่อผู้ประเสริฐ...ลูกกตัญญูย่อมรู้สึกเช่นนี้ทุกคนนะคะ
* น้องมะปราง ...พี่มาอ่านอีกครั้งหนึ่งเพื่อใส่คำว่า "วันพ่อแห่ง ชาติ " รู้สึกเหมือนเพิ่งเขียนใหม่ๆ..ความรักและคิดถึงพ่อยังอุ่นๆเช่นเดิม
* น้อง Krutoiting ..รู้สึกเหมือนท่านอยู่ใกล้ตลอดเวลาค่ะ..
* น้องไก่~กัญญา ..พี่ขอฝากเยี่ยมคุณพ่อของน้องไก่ และกราบอวยพรให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรง เป็นเนื้อนาบุญของลูกหลานนานๆนะคะ..
* น้องครูอี๊ด ...คุณพ่อของน้องครูท่านคงได้รับรู้ที่ครูอิ๊ดได้แสดงความรู้สึกดีๆเช่นนี้แล้วนะคะ..
* น้องPoCky~ ...มาเป็นกำลังในวันเทศกาลว้นพ่อแห่งชาตินะคะ..
* ท่านผอ.ประจักษ์ ...คุณพ่อและคุณค่าของทรัพย์ภายในที่ท่านได้มอบไว้เป็นมรดกค่ะ..
* น้องมีนานันท์ ...มาร่วมรำลึกถึงคุณพ่อด้วยกันและยินดีที่เห็นคุณค่าค่ะ
* น้องครูใหม่บ้านน้ำจุน ...ขอบคุณที่เห็นประโยชน์ของการแบ่งปันมรดกนี้ค่ะ...
* น้องแสงแห่งความดี ..พี่ใหญ่ซาบซึ้งมากที่มีความรู้สึกเข้าถึงจิตใจลูกที่รักและคิดถึง พ่อ..เสมือนพ่อยังอยู่ใกล้กาย.. พี่ใหญ่ยังอยากบอกอะไรที่ลึกๆอีกมากมายค่ะ..
* น้องพิชชา ...ยินดีมากค่ะที่มาร่วมรำลึกถึงคุณพ่อนะคะ..
* น้องกานดา ..ดีใจมากค่ะเห็นคุณค่าของมรดกที่เป็นทรัพย์ภายใน ..
....พี่ได้อ่านสาระประโยชน์ดีๆเรื่องน้ำมันมะพร้าว และนำมาใช้เอง ได้ผลมหัศจรรย์จริงๆค่ะ จึงเผยแพร่ต่อๆไปด้วย ขอบคุณมากๆนะคะ..
* น้องขนิษฐา มาเจริญ ...ดีใจค่ะที่เป็นแรงบันดาลใจให้ "..หนูรักพ่อและแม่หนูมากขึ้น และจะดูแลทั้งด้านจิตใจและร่างกายของท่านทั้งสองให้ดีที่สุด "
* น้องครูคิม ..เราหัวอกเดียวกันเลยนะคะ และได้มาแบ่งปันสิ่งดีๆที่พ่อของเราให้ไว้เป็นมรดกทางใจค่ะ..
* น้องครูใหม่บ้านน้ำจุน ...มาเยี่ยมอีกครั้งหนึ่งนะคะ...ดีใจที่เป็นประโยชน์ค่ะ..
* น้อง payorm ..พ่ออยู่ในใจของเราเสมอ พร้อมสิ่งดีๆที่ท่านมอบให้ค่ะ
* น้องณัฐรดา...อบอุ่นใจเสมอเมื่อรำลึกถึงพ่อนะคะ
* น้องครูตุ๊กแก..เหมือนพ่ออยู่ใกล้ๆตลอดเวลาค่ะ
* น้องมณีวรรณ...เดือนนี้กว่า ๖ ปีที่พ่อจากพี่ใหญ่ไป..คิดถึงทุกวันค่ะ.
* น้องบุษรา... พี่ใหญ่ยิ่งแก่ตัวลง..สิ่งที่พ่อสอนไว้ เห็นชัดเจนจริงๆค่ะ โดยเฉพาะการทำตนให้อยู่ง่าย กินง่ายไม่เรื่องมาก..
* น้องครูอ้อยเล็ก ...มาเห็นพ้องต้องกันในหลักพุทธธรรมแห่งไตรลักษณ์..ยิ่งบ้านเมืองยามนี้แล้ว ผู้คนบางคนดูเหมือนจะลืมเลือนกันไป..
* น้องปริมปราง...ทรัพย์นี้ใช้ไม่หมด..แจกต่อไม่หวงแหน..เมื่อ วานเพิ่งครบรอบ ๒ ปีที่ท่านจากลูกไปแต่กาย..แต่ใจใกล้ชิดไม่ห่างกันเลยค่ะ..
* น้องเทียนน้อยคะ :
เราต่างเกำพร้าพ่อแต่เพียงกาย
ใจไม่วายอาลัยรักภักดีเสมอ
มาอธิษฐานร่วมกันให้ได้เจอ
พี่และเธอได้พบพ่อทุกคืนวัน
* น้องเกด ...พี่ภาคภูมิใจที่เกิดมามี พ่อ-แม่ เป็นที่สุดของความโชคดีแห่งมนุษยสมบัติ จนไม่คิดอยากมีอะไรที่ดีไปกว่านี้แล้ว..ยังเหลือแต่อริยทรัพย์ภายใน ที่ต้องเร่งหมั่นเพียรฝึกจนกว่าชีวิตจะหาไม่ค่ะ..
* หลานครูฐานิศวร์ ..ลูกคนโตอย่างป้าใหญ่ที่ใกล้ชิดพ่อมาก ได้รับการถ่ายทอดสิ่งดีๆมามากมาย..และมีความผูกพันที่ต้องส่งมอบมรดกมีค่า เหล่านี้ต่อไปยังหลานๆค่ะ
* น้องผศ.ดร.วิรัตน์ ...เป็นบันทึกที่กลั่นจากหัวใจที่เปี่ยมด้วยความรักรำลึกถึงพ่อที่จากลูกไปแต่กาย..
* น้องสุวิษา ...พระคุณคำสอนของพ่อทั้งทางโลกธรรม และโลกุตรธรรม..และดีใจมากค่ะที่เห็นประโยชน์ร่วมกันค่ะ
* น้อง Pal2Know...สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากที่เข้ามาเยี่ยมอ่าน และนำไปรวบรวมไว้ ที่นี่
* คำถาม : " เพราะอะไรที่ทำให้พี่สามารถมองการสูญเสียครั้งสำคัญครั้งนี้ ออกมาเป็นเรื่องราวดีๆ เชิงบวกเช่นนี้"
คำตอบ : ประสบการณ์ และความเข้าใจใน พุทธวิถี ที่สะท้อนการรู้เท่าทันของความจริงในเรื่อง การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ทำให้เราดำรงตนในความไม่ประมาทขาดสติ ย่อมเตรียมพร้อมทั้ง กาย วาจา ใจ ที่จะเผชิญความไม่เที่ยงแห่งวัฏสังสารอยู่ตลอดเวลา และเก็บเกี่ยวคุณค่าของความเป็นปัจจุบันให้ดีที่สุด...
* น้องครูวุฒิ...ยินดีมากค่ะที่เห็นคุณค่าของบันทึกนี้.. พี่ใหญ่เป็นตัวตนทุกวันนี้ เพราะได้รับมรดกนี้มาสร้างชีวิตอย่างมีความสุขมากๆค่ะ
* คุณยายธี...ขอบคุณภาพดอกไม้สีชมพูหวานและความรักที่นำมามอบให้ รักและคิดถึง คุณยายธี มากเช่นกันค่ะ
* น้องnui...ดีใจมากค่ะที่ชอบบันทึกนี้ เพราะการได้เล่าเรื่องของพ่อ-แม่ พี่ใหญ่มีความสุขมากๆ
* น้องวีระ...ขอบคุณมากที่ได้สะท้อนความเห็นตรงกับแก่นของบันทึกนี้ และยินดีมากที่จะนำไปเป็นแนวปฏิบัติต่อไปค่ะ
* น้อง SUNATE....ขอบคุณมากที่เห็นประโยชน์จากเรื่องเล่า และขอนำไปเผยแพร่ต่อไป ยินดีค่ะ
* อาจารย์ยงธนะ....ขอบคุณมากที่กรุณาให้ความเห็นที่เป็นธรรมมงคลแก่ชีวิตเช่นนี้ค่ะ