ถ้าเป็นเด็กสมาธิสั้น (ADD/ADHD) จะต้องมีอาการซน ยุกยิก หรือเหม่อ ในช่วงก่อน 6ปีแรก
ในช่วงแรกอาจสังเกตได้ยากเพราะเด็กในวัยอนุบาลส่วนใหญ่จะซนและวิ่งไปมา แต่เมื่อเด็กเริ่มเข้าสู่ระดับชั้นประถมเด็กจะควบพฤติกรรมของตนเองได้มากขึ้น เด็กปกติจะสามารถทำตามกฎเกณฑ์ของสังคมได้ดีขึ้นเรื่อยๆ
แต่ถ้าเป็นเด็กบกพร่องการเรียนรู้ (LD) ไม่จำเป็นต้องมีอาการยุกยิก หรือเหม่อ แต่จะสังเกตได้ว่าเด็กอาจมีปัญหาเรื่องการเรียน ภาษาไทย คณิตศาสตร์ การอ่าน การเขียน และ มีการเคลื่อนไหวงุ่มง่าม เมื่อเข้าสูระดับอนุบาลตอนปลายหรือชั้นประถมจะหลีกเลี่ยงการเขียน เช่นจดงานช้า สะกดไม่ค่อยได้ เรียนรู้ช้า เป็นต้น จากนั้นเริ่มยุกยิกในชั้นเรียน เหม่อ ทั้งนี้เนื่องจากขาดแรงจูงใจเพราะตนเรียนไม่รู้เรื่องอาการคล้ายสมาธิสั้นจึงเกิดขึ้นและมีแนวโน้มสมาธิสั้นมากขึ้น ซึ่งตรงข้ามกบสมาธิสั้นที่เห็นอาการก่อนอายุ 6 ปี