เมื่อ2 วันที่ผ่านมาได้มีโอกาสเข้าร่วมการสัมมนาการทำแบบการรับรองผลการทำกิจกรรมของมหาวิทยาลัยเริ่มเข้าใจแนวโน้มของโลกทุนนิยมมากขึ้นว่าเขาต้องการอะไรและต้องการกำหนดทิศทางการทำงานด้านกิจกรรมนักศึกษาซึ่งบางครั้งต้องทำงานเพื่อพัฒนานักศึกษาให้เป็นคนเก่ง ดี มีความสุขสอดรับกับแนวการผลิตในโลกของทุนนนิยมมากขึ้น
วันนี้เพื่อนจากมอ.ภูเก็ตก็มาเยี่ยมดูงาน เจอปัญหาเดียวคือนักศึกษาไม่ค่อยให้ความสำคัญกับกิจกรรมแล้วร่วมพูดคุยกันสักพักแล้วก็ลาจากกัน
ผมก็เจอปัญหาคล้ายๆกันครับ แต่ยังดีที่ได้นักศึกษาที่ทำงานจริงๆ มาอยู่ข้างกาย
เรา(หมายถึงผมกับนักศึกษา)มักจะปรึกษาปัญหากันอยู่เสมอ ว่าทำยังไงให้รุ่นน้อง หรือเพื่อนๆของพวกเค้ามาทำกิจกรรมก้นเยอะๆ
คำตอบหนึ่งที่ผมให้กับพวกเค้าก็คือ เราต้องทำงาน ทำกิจกรรมของเราให้เต็มที่ ทำมันด้วยหัวใจ ทำมันด้วยความสนุกสนาน แล้วคนอื่นเค้าก็อยากเข้ามาร่วมเอง......