การปิดเทอม ทำให้พ่อ กับแม่ มันแกวว่าง ก็เลยพามันแกวไปอยู่ร้อยเอ็ดเพื่อไปเยี่ยม คุณปู่ คุณย่า ถึงแม้ว่า มันแกวพึ่งจะไปสองวัน แต่คุณตา คุณยาย ก็คิดถึงมันแกวมากๆ
วันนี้ มันแกวโทรกลับบ้าน คุณตารับโทรศัพท์
คุณตา: เมื่อใหร่มันแกวจะกลับบ้าน เพราะตาคิดถึงแล้วนะ
มันแกว: ตาไม่ต้องคิดถึงมันแกวนะ โอ๋ โอ๋ อย่าร้องให้นะ
นกแก้ว (คุณแม่ของมันแกว): เปิดเทอมก็กลับแล้วละพ่อ อีกไม่นานหรอก
หลังจากวางโทรศัพท์ คุณตาก็ร้องให้ เพราะคำพูดมันแกวที่บอกไม่ให้ตาร้องให้ เพราะความคิดถึงหลาน และเพราะทั้งหมดนั้น มันคือคำพูดของคุณตาที่เคยปลอบมันแกว
(รายงานจาก น้า แอ้ปเปิ้ล)
สรุปวันนี้ที่บ้าน ก็ เหงาหงอยกันทั้งบ้าน เพราะมันแกวไม่อยู่บ้าน ความร่าเริงของบ้านหายไปหมดเลย ไม่มีเสียงเจื้อยแจ้วของมันแกว ก็เลยไม่มีเสียงบ่นของคุณยาย อิทธิพลของหลานสาววตัวน้อยๆ มีผลต่อคนทั้งบ้านเหลือเกิน
....ซาบซึ้ง เกือบน้ำตาไหลตามนะคะ เพราะเคยมีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน....
....เชื่อว่าหลายๆ ครอบครัวก็คจะเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมา พลังของเด็กน้อยผู้ใสซื่อ ไม่รู้ทำไมเข้ามาทำลายกำแพงจิตใจของคนหลายๆ คนได้ อาจจะเป็นเพราะความบริสุทธ์ที่เด็กหยิบยื่นคืนมา หรืออาจจะเป็นความรักที่หยิบยื่นให้กับเด็ก....
...เข้าใจว่า ใจบริสุทธ์ที่มอบให้กันและกัน เป็นสิ่งมีค่าที่ซื้อหาไม่ได้ คงต้องใช้ใจ ใช้ใจ เท่านั้น มั้งคะ ที่พอจะทำให้เรารู้สึกมีคุณค่าไปกับสิ่งที่เกิดขึ้น....^_^!!
อ่านแล้วคิดถึง "มันแกว"
ยิ้มๆๆ.."มันแกว"..ชอบนุ่งกางเกง..เอวต่ำ..
แล้ว "คุณลุงเด่น"ชอบแซวหลานสาวคนสวย
ให้ป้าๆ..น้า..ๆ..ต้องอดอมยิ้มไม่ได้...และต้องปล่อยก๊าก..(ฮา!)
....ซาบซึ้ง เกือบน้ำตาไหลตามนะคะ เพราะเคยมีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน....
....เชื่อว่าหลายๆ ครอบครัวก็คจะเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมา พลังของเด็กน้อยผู้ใสซื่อ ไม่รู้ทำไมเข้ามาทำลายกำแพงจิตใจของคนหลายๆ คนได้ อาจจะเป็นเพราะความบริสุทธ์ที่เด็กหยิบยื่นคืนมา หรืออาจจะเป็นความรักที่หยิบยื่นให้กับเด็ก....
...เข้าใจว่า ใจบริสุทธ์ที่มอบให้กันและกัน เป็นสิ่งมีค่าที่ซื้อหาไม่ได้ คงต้องใช้ใจ ใช้ใจ เท่านั้น มั้งคะ ที่พอจะทำให้เรารู้สึกมีคุณค่าไปกับสิ่งที่เกิดขึ้น....^_^!!
มันแกวคนไหนอ่ะครับ คนที่อุ้มเด็กป่าวอ่ะ
คุณมะขวิดคะ
อย่าแกล้ง สิ ก็รู้ รู้ กันอยู่อ่ะ