ทำไมนักเรียนอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้?
หายหน้าหายตาไปหลายวันเลยงวดนี้ ไม่ใช่อะไรหรอก เป็นเพราะว่าเพิ่งเปิดเทอมใหม่ๆ ก็เลยมีงานที่ต้องทำต้องสะสางหลายอย่าง ทำให้ไม่ค่อยมีเวลามานั่งหน้าคอมฯสักเท่าไหร่ วันนี้รู้สึกว่างานเริ่มน้อยลง เลยเจียดเวลามานั่งได้ เทอมที่แล้วผมได้มีโอกาสทำโครงการซ่อมเสริมนักเรียนที่อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ มาเทอมนี้ก็เลยต้องลุยต่อ เป็นสิ่งที่น่าตกใจครับ ตอนผมทำโครงการนี้ใหม่ๆ ผมต้องสำรวจสถิติการอ่านออกเขียนได้ของนักเรียน ผลก็คือเด็กที่อ่านออกเขียนได้จริงๆมีน้อยมาก ที่เหลืออยู่ในเกณฑ์ 3 กลุ่มครับ นั่นคือ กลุ่มที่ 1 นักเรียนที่อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้เลย กลุ่มที่ 2 นักเรียนอ่านเขียนได้แต่อ่านเขียนผิดมาก กลุ่มที่ 3 นักเรียนอ่านเขียนได้แต่อ่านเขียนผิดน้อย ใช้เวลาในการซ่อมเสริม 2 คาบต่อสัปดาห์ครับ เทอมที่แล้วกิจกรรมต่างๆเยอะมาก ทำให้งานที่ผมวางเป้าหมายไว้ยังไม่บรรลุวัตถุประสงค์ เทอมนี้กะว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุด ผมไม่เข้าใจเหมือนกันครับว่าทำไมนักเรียนที่อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้จึงมีเยอะเหลือเกิน ไม่ทราบว่าที่อื่นมีหรือเปล่านะครับ บางคนอาจคิดว่าเกิดจากเหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่ที่ทำให้ครูมีเวลาสอนน้อยลง แต่ในความเป็นจริงแล้ว ปัญหานักเรียนอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้มีมาก่อนเหตุการณ์ความไม่สงบด้วยซ้ำ พอเกิดเหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่ขึ้น ยิ่งทำให้ซ้ำเติมปัญหานักเรียนอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ แล้วสาเหตุที่แท้จริงมันอยู่ที่ไหนล่ะ บางคนอาจคิดว่าเกิดจากครูผู้สอนบางคนที่ทำงานแบบเช้าชามเย็นชาม โดยไม่สนใจว่าเด็กจะได้ความรู้หรือไม่ หรือครูผู้สอนบางคนมัวแต่ทำงานเอกสาร เพราะปัจจุบันการเลื่อนขั้นอยู่ที่เอกสารไม่ได้ขึ้นอยู่ที่นักเรียนว่าจะอ่านเขียนได้หรือไม่ ที่กล่าวมานี้เป็นเพียงแค่ข้อสันนิษฐานเท่านั้นนะครับ แต่สิ่งสำคัญที่สุดครูผู้สอนต้องมีจิตวิญญาณความเป็นครู โดยเฉพาะครูที่สอนในระดับปฐมวัย และประถมศึกษาต้องมีจิตวิญญาณความเป็นครูอย่างยิ่ง เพราะถ้าท่านละเลยแล้ว ปัญหาก็จะตกอยู่ที่ครูมัธยม ถ้าครูมัธยมละเลยอีก ก็ทำให้ผลผลิตที่จะออกไปสู่สังคม ไม่มีคุณภาพ มีอาจารย์ท่านหนึ่งเคยพูดให้ผมฟังว่า “นักเรียนไม่ได้โง่หรอกที่เรียนไม่รู้เรื่อง คนที่โง่คือครูที่ไม่รู้จักหาวิธีสอน"
ความเห็น (7)
อยู่ที่ พ่อ แม่ ผู้ปกครอง ค่ะ
ว่าให้ความสำคัญกับการศึกษาแค่ไหน
ส่วนใหญ่คิดแต่ว่า ส่งไป รร. แล้ว
สอนหนังสือเป็นหน้าที่ครู
ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
ส่วนตัวเอง ไม่เคยให้ลูกเรียนพิเศษเลย ในระดับประถม
เพราะอยากสอนการบ้านลูกเอง ติดตามพัฒนาการได้
และสามารถสอดแทรกความรู้ให้ลูกได้ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน
คนเมืองกรุงที่มีฐานะมักคิดว่าเงินซื้อได้เกอบทุกอย่าง
- เติมเต็มกำลังใจซึ่งกันและกันค่ะ
- คุณครูสู้ สู้
เด็กจะอ่านหนังสือออก อยู่ที่ฝีมือครู เพราะเด็กทุกคนเริ่มเข้ามาเรียนไม่มีใครอ่านออกหรอกครับ (พูดถึงกรณีปกติทั่วไป ไม่รวมที่ผู้ปกครองสอนมาก่อน)
เด็กจะอ่านคล่องเมื่อครูออกแบบการสอนให้ได้ฝึกบ่อยๆ และทางบ้านร่วมด้วยช่วยฝึก
เด็กจะอ่านออกและอ่านคล่องเมื่อเด็กสนใจ อยากอ่าน มีหนังสือให้อ่านมากๆ มีหนังสือดีๆ จูงใจให้เด็กอยากอ่าน ครูเสริมแรงเมื่อเด็กอ่านออกและขยันอ่าน ทางบ้านก็เสริมแรง สนับสนุนหาเวลา มีกฎกติกาให้เด็กมีเวลาเพื่อการอ่านโดยหลุดจากกิจกรรมอื่น หาสถานที่ หาหนังสือน่าอ่านให้อ่าน ฯลฯ
ปัญหาอยู่ตรงไหน??
น่าจะมองเชื่อมโยงเชิงระบบ และร่วมมือ ช่วยกันแก้ไข ไม่โทษกันไปมา
แต่ผมก็ยังเชื่อว่า "เด็กอ่านหนังสือออก อยู่ที่ฝีมือครู" ครับ
ครูส้ม มาเป็นกำลังใจให้ กับคนที่ทำหน้าที่เดียวกันค่ะ "ลูกใครไม่สำคัญ ลูกศิษย์นั้น คือลูกครู"
*ขอบคุณ คุณ pat ที่แวะมาแสดงความคิดเห็น
พ่อ แม่ ผู้ปกครอง ก็มีส่วนเหมือนกันครับ
*ขอบคุณ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
ที่แวะมาให้กำลังใจครับ
*ขอบคุณ ครูอรรณพ ที่แวะมาแสดงความคิดเห็น
ผมก็เชื่อเหมือนท่านครับ "เด็กอ่านหนังสือออก อยู่ที่ฝีมือครู"
*ขอบคุณ ครูส้ม ที่แวะมาให้กำลังใจครับ
คำคมโดนใจจังเลยครับ "ลูกใครไม่สำคัญ ลูกศิษย์นั้นคือลูกครู"
ครูที่ดีคงต้องหานวัตกรรมมาช่วยเด็กๆเหล่านั้นนะคะ
และทุกวันนี้เห็นมีครูดีเยอะมากๆ
เพราะครูหานวัตกรรมกันอย่างหลากหลาย
อาจจะหวังผลหลายอย่าง..อย่างแรกเพื่อเด็ก..สิ่งที่ได้ตามมาคือมีผลงานที่ดี
เห็นครูแล้วเหนื่อยด้วย..สู้..สู้..นะคะ
นายวิชัย น้อยตำแย
ครูครับ สนใจผมได้ไหมครับ มาช่วยผมเองได้ไหม อยู่บ้าน 80/1 ม.3 บ้านภูเหล็กน้อย อ.บ้านไผ่ จ.ขอนแก่นครับ
เข้ามาเฟลบุ๊ค ค้นหา ผมเช่อ ฟลุ๊ค ด้วยนะครับ >>>>>>>>คนพิการหูหนวกครับ<<<<<<<<<<
ทำไมแบบนี้ด้วย อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้เลย เราคิดจำไม่ได้ครับ ตอนนี้อยู่ป.2 ทำไมไม่อ่านเลย เรามันเอ็ดวาดรูป ที่ผ่านมา 11 ปีแล้ว เรียนอยู่ม.6 ครับ ปีหน้า อ่านก่อนค่อยไป อยากไปเรียนเดิมต่อ
อยากอ่าน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!