เราคงเคยสังเกตว่า..สาเหตุที่มนุษย์รวมตัวกันเพี่ือจัดตั้งกลุ่ม และนำพาตนเองไปเป็นสมาชิกกลุุ่มนั้ย เกิดจากปัจจัยหลาย ๆ ประการเช่น ปัจจัยทางด้านจิตวิทยา สังคม เศรษฐกิจ ฯลฯ
เช่นเดียวกับการจัดตั้งกลุ่มพัฒนาอาชีพต่างๆ ในชุมชน จากการที่พวกเราชาว กศน.เข้าไปร่วมทำงานกับกลุ่มเหล่านี้พบว่า1) จัดตั้งกลุ่มเพื่อประโยชน์ทางเศรฐกิจ เพื่อร่วมคิดร่วมทำ ..หลายหัว ดีกว่าหัวเดียว 2) จัดตั้งกลุ่ม เพื่อที่จะรับผลประโยชน์จากองค์กรใด องค์กรหนึ่ง เมื่อได้สิ่งที่ต้องการ กลุ่มก็จะสลาย ทันที ซึ่งก็ไม่สามารถไปตัดสินได้ว่า ใครผิด ใครถูก แต่มีอยู่จุดหนึ่งที่เราเฝ้าติดตามผลและศึกษาเชิงลึกเกี่ยวกับการขับเคลื่อนของกลุ่ม พัฒนาอาชีพ พบว่ากลุ่มพัฒนาอาชีพที่เข้มแข็ง มีการทำงานอย่างต่อเนื่องนั้นมีลักษณะดังนี้
- มีการสื่อสาร ในการดำเนินกิจกรรมกลุ่ม มีการสื่อสาร ทำความเข้าใจต่อกิจกรรมกลุ่มโดยสมาชิกในกลุ่มจะเจ้าใจสถานการณ์กลุ่มร่วมกัน ทำให้เกิดการร่วมทุกข์ร่วมสุข
- การมีส่วนร่วม ในการดำเนินงานกลุ่ม ตั้งแต่เริ่มแรก จะมีการร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมวางแผน ร่วมทำและร่วมตรวจสอบ อย่างน้อยที่สุด ในกลุ่มแกนนำของกลุ่ม
- ความเป็นประชาธิปไตย คือมีการเปิดโอกาสให้สมาชิกได้มีส่วนร่วม และแสดงความคิดเห็น ยอมรับความคิดเห็นของสมาชิกกลุ่ม ใช้มติเสียงข้างมากเป็นเกณฑ์การตัดสินการดำเนินงานของกลุ่ม
- การสร้างแรงจูงใจ มีการแบ่งปันผลประโยชน์อย่างเป็นธรรมและตรงต่อเวลา รวมทั้งการสร้างจุดมุ่งหมายร่วมกัน
- การจัดโครงสร้างองค์กร ทุกกลุ่มมีการจัดระบบความรับผิดชอบ ของแต่ละงานอย่าง ชัดเจน มีเจ้าภาพในทุกกิจกรรมของกลุ่ม มีมิติของการก้าวไปสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ มีการไปศึกษาดูงาน การเชิญวิทยากรภายนอกมาให้ความรู้ และบางกลุ่มก็เข้มแข็งขนกระทั่งใช้เงินกองกลางของกลุ่มจ้างผู้เชี่ยวชาญเฉพาะเรื่องมาให้ความรู้ในการพัฒนาสินค้าของกลุ่ม
นี่คือความรู้ดี ๆ ที่เราสามารถเรียนรู้ได้จากชุมชน ใครมีประสบการณ์ดี ๆ จามชาวบ้านเขียนมาเล่ากันบ้าง