R2R : Mind R2R "จิตเวช"

          เมื่อวาน 29 มีนาคม 2548 ได้คุยกับน้องหนิงเรื่อง ผู้ป่วย suicide ที่พื้นที่เขตรับผิดชอบแห่งหนึ่งที่เราดูแลว่า..มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น และติดต่อกัน และรายล่าสุดเราไม่ได้รับรายงานจากเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบในพื้นที่ เพราะเหตุผลที่ว่า "ยอดเยอะแล้ว..มันทะลุเป้า ก็เลยไม่รายงาน" เราคนทำงานในเรื่องนี้..จึงมานั่งถกกันในงานว่า "เกิดอะไรขึ้น..เครือข่ายที่เราร่วมสร้างขึ้น และมองว่า work" มีจุดด้อยที่เป็นโอกาสในการพัฒนาตรงไหน สิ่งหนึ่งที่เราได้ "งาน" ที่เราจะต้องทำ คือ ลงพื้นที่...พูดคุยกับคนพื้นที่ เราได้แนวคิดจาก "โครงการไตรภาคีร่วมพัฒนาสุขภาพชุมชน" ที่คุณชายขอบ กำลังดำเนินการที่พื้นที่ จ.พัทลุง มาเป็น Role Model ในการขับเคลื่อนที่ "คน" อาจมองว่าเล็กๆ แต่.."ยิ่งใหญ่มากในความรู้สึก..งานนี้ "น้องหนิงทำหน้าที่เป็นคนขับ-เรือเอง"...โดยมี "เรา" พี่ๆน้องๆ "คนจิตเวช"..ร่วมเดินทางด้วย อย่างไม่มีเงื่อนไขใดใด

 

บันทึกภาพ โดย Dr.Ka-Poom

 

          จากโจทย์และมองเห็นโอกาส..ในการทำงาน..เราเริ่มพูดคุยกระบวนการ..และต่อโทรศัพท์ให้น้องหนิงคุยกับ guru "คุณชายขอบ" ในประเด็นดังกล่าว เพื่อ ลปรร. เน้น "หัวใจ" คนทำงาน อย่างไร้รูปแบบ..หากแต่สมดุล

 

          หลังจากวาง..สายไปแล้ว..น้องหนิงยิ้ม..หากรับรู้ได้ว่า ต้อง "get" อะไรบางอย่าง..ด้วยความรู้สึกที่อิสระไร้กรอบ..เลือกที่จะไม่ถาม เพียงรับรู้ได้ว่า R2R เกิดขึ้นแน่ใน "กลุ่มงาน" เล็กๆ ของเรา  แต่จะคอยอำนวยให้งานของน้อง ลุล่วงได้ด้วยดี และ "น้องหนุ่ย" แฝดผู้พี่กลับมาสานต่อได้อย่างสวยสดงดงาม

 

 

ขอบคุณ "ผู้ให้"..ทุกท่าน..
แค่ใจที่อยากให้..ก็เต็มเปี่ยม
อุปสรรค...ที่เกิด..ไม่ใช่ล้มเหลว
หากแต่เป็น..ความโชคดี..
ที่ก่อให้เรา..เกิดการเรียนรู้

 

 

 

 

 

[Dr.Ka-poom]

"บอกเล่า" ความคืบหน้า ณ วันนี้

ความคืบหน้า ณ วันนี้ของ R2R ที่น้องหนิงและ "เรา"...ร่วมทำ
ลงพื้นที่..ก่อนลงทำ Focus  Group เพื่อก่อเกิดบริบท..อย่างชัดเจน
ชักชวน..นำทีมโดย "หนิง"..พี่เขียวรับปากโดยไว..ตามติดด้วยพี่หน่อยน้อย
...
โดยดิฉันขันอาสา..ดูแล "หน้าที่"...ณ Office ให้เอง
*^__^*