ได้รับเมลล์จากเพื่อนกนำมาให้ได้อ่านกีนอีกเหมือนเดิม
ใครที่คิดจะทำ2อย่างนี้ ผู้สันทัดกรณี ให้ พึงสังเกตุ ว่า2สิ่ง
คล้ายกัน แต่แตกต่าง
ถอยรถ ต้องวางเงินดาวน์ ตามแต่ รถ แต่ละบริษัท กำหนด แต่ก็
ไม่น้อยกว่า 15-20% ของราคา รถดีๆก็วางมากหน่อย แต่ อาจนำออกไปขับ
ไปขี่ทันที แล้ว แต่ เรา จะรอฤกษ์ รอยามก็แล้วแต่เรา
ถอยเมีย ต้องวางสินสอดทองหมั้น ราคาก็ ขึ้นกับรูปโฉม Good Win
ของตระกูล ราคาก็ หลักหมื่นยัน หลักล้าน แล้ว แต่ เจ้าของกำหนด
(ก็พ่อตา แม่ยาย แหละ) มันก็ แป๊ะเอี๊ย คล้ายเงิน ดาวน์ แต่ต่างกัน
นำไปขี่ หรือขับ เอ๊ยไปควงคู่ร่วมหมอน ทันทีไม่ได้ ต้องรอฤกษ์ รอยาม
กำหนดเองไม่ได้
ถอยรถ กรณีไม่มีที่จอด อาจจอดทิ้ง จอดขว้าง ตามถนน ได้ หรือ เช่าจอด
สร้างที่จอด ไงๆมันก็ ไม่แพงมากกว่า ตัวรถ เงินดาวน์
ถอยเมีย ก็ ต้องหาที่จอด ต้องเป็น บ้านเดี่ยว ทาว์นเฮ้าส์
คอนโด จะหรู จะหรา แล้ว แต่ฐานะเจ้าของ หรือ เมียเป็น ผู้กำหนด
แล้วกฏเกณฑ์ อย่างไร ก็ สูงกว่าค่า ดาวน์ เอ๊ย สินสอดเป็นแน่ ยกเว้น
พวกตกถังข้าวสาร อาจได้ที่จอดฟรี เอ๊ยที่อยู่ฟรี
ถอยรถ การกำหนดผ่อนชำระ จะมีกำหนด ราคาค่างวดแน่นอน
พร้อมระยะเลาในการผ่อน ชำระยังไงก็ ไม่เกิน60งวด เพราะ
บริษัทคิดถึงความโทรมของรถ กลัว จะไม่ผ่อนต่อ หาก ขาดส่ง
เกิน2เดือนอาจโดนยึด..
ถอยเมีย การผ่อนชำระไม่มีงวดแน่นอน ระยะเวลาตลอดทั้งชีวิต
ยิ่งนาน ยิ่งผ่อนแพง ทั้งๆที่ราคางวดผ่อน เป็นปฎิภาค โดยกลับ กับ
ความสวย ขาดส่ง อย่างไร ก็ ไม่โดนยึด แม้นเจ้าของจะมีความตั้งใจให้
ยึดเพียงใด ก็ ไม่มีใครกล้าอาสาไปยึดให้
ถอยรถ..หากนึกไม่ชอบใจคันเก่า เพราะขับไม่นิ่ม กระโดก
กระเดกเป็นม้าดีดกระโหลก อยากเปลี่ยนเป็น ของยุโรบ หรือ อะไร
ทำได้ดังใจ หากมีกะตังค์ เอาของเก่าไป เทินร์ ที่ไหน ก็รับ
ถอยเมีย...หากไม่ชอบใจเพราะขับไม่ดี ขี่
แล้วไม่เต็มสูบ.ชอบข่มคนขับ..ขยับเป็นกระบาลแยก.ขืนถอยใหม่มีหวัง
บ้านพัง..ครั้งถึงกับชีวิต..แล้ว เต้นท์ไหน...มันก็
ไม่รับเทริน์
เฮ้อ...กรรมของผู้บริโภคชายไทยตาดำๆ..จะไปร้อง
สคบ...ก็ไม่รับร้องเรียน