ชื่อ นางสาววันวิสาข์ ถิ่นสอน
เกิดวันที่ 6 พฤษภาคม นานมาแล้ว บรรจุได้ที่อำเภออมก๋อย
จังหวัดเชียงใหม่ โรงเรียนบ้านสบลาน ตำบลยางเปียง อำเภออมก๋อย
จังหวัดเชียงใหม่ ทำงานได้ประมาณ 2 ปีกว่า ซึ่งที่อำเภออมก๋อยนั้น
เด็กนักเรียนเป็นเด็กกะเหรี่ยง
หมู่บ้านที่ไปอยู่ก็เป็นกะเหรียงทั้งหมด
กว่าจะปรับตัวเข้ากับพวกชาวบ้านได้นั้นก็ใช้เวลาพอสมควร
ทั้งด้านภาษาและการรับประทานอาหารซึ่งเขาทานแตกต่างกว่าเรามากค่ะ
แต่เราก็พยายามที่จะปรับตัวให้เข้ากับพวกเขาให้ได้เหมือนกับสุภาษิตไทยที่ว่า
"เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม" ก็อยู่มาได้ตั้ง 2 ปี
ซึ่งหนทางที่เข้าไปยังโรงเรียนนั้นก็เป็นทางธรรมชาติซึ่งข้าพเจ้าก็ไม่เคยไปได้พบเห็นมาก่อน
ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้ไปบรรจุอยู่ที่นั้นข้าพเจ้าคงไม่ได้พบเห็นว่ามีโรงเรียนที่อยู่บนเขาบนดอยแบบนี้
แต่บรรยากาศดีมาก ทิวสวยมาก ซึ่งไม่เคยพบเห็นมาจากที่อื่น
ฤดูหนาวอากาศหนาวเย็นมาก ทิวก็สวยมากเลยค่ะ
เห็นทะเลหมอกด้วยนะค่ะ ขอบอกนะค่ะ
ถ้ามีโอกาสก็จะเข้าไปเที่ยวโรงเรียนบ้านสบลานอีกนะ (คิดถึงเสมอค่ะ)
และต่อจากนั้นข้าพเจ้าก็ได้ย้ายเข้ามาโรงเรียนเทศบาลวัดบุญญาวาส
อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ซึ่งเป็นโรงเรียนที่อยู่ในเมือง
ซึ่งแตกต่างจากที่อำเภออมก๋อยมากเลย
ข้าพเจ้าตัดสินใจมาเรียนต่อป.โท นั้น
ข้าพเจ้าคิดว่าจะมาพัฒนาตัวเองให้มีความรู้มากขึ้น
เพื่อจะนำไปพัฒนาโรงเรียนของข้าพเจ้าเอง
แต่พอข้าพเจ้าเข้ามาเรียนก็ตื่นเต้นกับเพื่อนๆใหม่ๆ
ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องที่เรียนร่วมกัน
ตอนแรกข้าพเจ้าคิดว่าพวกเราจะเข้ากันได้หรือเปล่า
แต่ระยะเวลาทำให้พวกเราเข้าใจกันสนิทสนมกันมากขึ้น
ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน พี่ปรึกษาน้อง
น้องปรึกษาพี่ในเรื่องของงานที่อาจารย์ได้สั่งให้ทำงานชิ้นต่างๆ นั้น
บางครั้งก็เป็นงานกลุ่มบางครั้งก็เป็นงานเดียว
ทำให้ข้าพเจ้ามีความรับผิดชอบต่องานที่อาจารย์มอบให้มาก
เพื่อนทุกคนที่เรียนด้วยกันก็น่ารักกันทุกคน
ซึ่งให้ความช่วยเหลือกันได้ในทุกเรื่องที่เราไม่เข้าใจ
ข้อความสุดท้าย จริงใจรึเปล่า
คิดถึงคุณครูนะคับ ครูเคยสอนผมมาตั้งแต่ ป.3 ตอนนี้ผมอยู่ ปี 1แล้ว ว่างๆติดต่อหากันบ้างนะคับ ตามเมล์
เราเคยไปแถวนั้นบ่อย เข้าใจถึงความลำบากดี..กว่าจะมาเป็นครูดิ่งทุกวันนี้ได้
ต้องเป็นครูดอยมาก่อน..แต่เราว่าเด็กดอยน่าจะใสซื่อดีนะ..
ติดต่อกลับเพื่อนเก่าด้วยหล่ะ.. อยากเจอเพื่อนเก่าๆที่ยังไม่แก่ครับ..
บอย ทิวสน 6/3
จำเราได้อยู่นะเพื่อน สู้ๆๆๆนะ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป