นางเพ็ญนภา เรือนแก้ว
ดิฉันเป็นคุณครูสอนนักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง มีนักเรียนที่รับผิดชอบสอนจำนวน 36 คน นักเรียนทุกคนน่ารักมาก บางครั้งดื้อและซนจนทำให้ดิฉันโมโหมากๆ แต่เมื่อได้จัดวางกฏระเบียบนักเรียน ทุกคนก็ปฏิบัติได้ดี เมื่อถึงดูหนาวที่บนดอยอากาศหนาวเย็นมาก ดิฉันสงสารเด็กๆ ชาวเขา ไม่มีเสื้อกันหนาวสวมใส่ ทุกคนต้องนั่งเรียนด้วยด้วยความเหน็บหนาว เวลาเด็กๆเขียนหนังสือ มองมือน้อยๆ ค่อยๆบรรจงเขียนด้วยความหนาว คิดแล้วช่างน่าสงสาร โถ..ชีวิตช่างเลือกเกิดไม่ได้ ถ้ามองย้อนไปดูเด็กๆที่อยู่ในเมืองหลวง คงมีพ่อแม่ซื้อเสื้อกันหนาวสวมใส่ให้ความอบอุ่น ทำให้เกิดการเรียนรู้ได้เร็วเพราะไม่ต้องมานั่งกังวลกับความหนาว แต่เด็กชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ต้องแข่งขันกับความหนาวอันแสนทรมารในขณะเรียนหนังสือ อยากให้มีใครสักคนหยิบยื่นโอกาสให้กับเด็กๆเหล่านี้บ้าง คงดีไม่น้อย ที่โรงเรียนบ้านขุนห้วยช่องแคบ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก 63160
ความเห็น (8)
โธ่ ชีวิตนะ
น่าสงสารจังเลย เดี๋ยวจะหาอะไรมาบริจาคให้นะคะคนใจบุญจะได้สวยทั้งชาตินี้และชาติหน้า
น้องกระต่าย
ม่วย สปอ.พบพระเองจ้า
แล้วครูเพ็ญหนาวไหมจ๊ะ สงสารครูเหมือนกัน... ว่าง ๆ โทรมาคุยกันบ้างนะจ๊ะ ตอนนี้อยู่โรงเรียนบ้านแม่กลองใหม่ อ.อุ้มผางจ๊ะ อยากคุยด้วยจริง ๆ เด้อ
จันทร์คำ ชุมภู
สู้ต่อนะครับคุณครู เพื่อเด็ก เป็นกำลังใจช่วยนะครับ
โอ้ยยยยยยยยยยยยยย
คึดฮอดหลาย
เด้อ
ดีคับ