ต้องทำเสียง จิ๊บ..จิ๊บ..จิ๊บ เมื่อจิบชา
เวลาคุณดื่มชาเคยทำเสียงดังจิ๊บๆ มั๊ยคะ? ไม่ใช่ดังซู้ดๆ หรือโฮกๆ
แบบว่าเอาริมฝีปากกระทบกันทำให้เกิดเสียงขึ้นมาน่ะค่ะ
เมื่อก่อนฉันเองก็ไม่เคยทำหรอกค่ะ ถูกอบรมมาว่าเวลามีของกินอยู่ในปากอย่าพูดอย่าส่งเสียง ก็ปฏิบัติตามด้วยดีตลอดมา จนไปทัวร์เมืองจีนนั่นแหละ ถึงได้ทำ
การชิมชาเป็นรายการทัวร์ภาคบังคับของรัฐบาลจีนเมืองเฉิงตูค่ะ เราทั้งหลายจึงต้องไปนั่งหน้าสะลอนในโรงน้ำชา ดูหมวยหน้าหวานชงชาให้ชิม
ชิมหลายอย่างค่ะ จนกระทั่งถึงชาที่ชื่อ “คืนชีพ” ฟังแล้วเหมือนชื่อหนังประเภทสยองขวัญและราคาแพงมาก...ก
เธอบรรยายสรรพคุณว่าช่วยให้มีอายุยืนยาว ขับถ่ายคลอเลสเตอรอลในเม็ดเลือด แก้หลอดเลือดแดงแข็งตัวที่เนื่องมาจากความดันโลหิตสูง ลดไขมันในตับและมีผลเป็นพิเศษในการรักษาตับเป็นไขมัน
เรื่องราคาที่ฉันฟังแล้วตกใจในตอนแรก คงไม่เป็นปัญหาสำหรับผู้ซื้อแต่อย่างใด เพราะว่าอาการทั้งหมดนี้เป็นโรคของคนรวยที่มีอันจะกินมากเกินไปทั้งนั้น
รูปร่างของชาชนิดนี้ เป็นก้อนกลมๆ ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 เซนติเมตรค่ะ ใช้มือม้วนจนได้รูปร่างอย่างที่เห็น ไม่ได้ใช้เครื่องจักร ก็นั่งม้วนกันไปเพราะแรงงานจีนยังถูกกว่าที่ไหนๆในโลกอยู่
วิธีชงก็ใช้แค่ลูกเดียว ใส่ลงในกระชอนเล็กๆที่ใช้ชง ต้มน้ำจนเดือดจัดมากๆ แล้วเทน้ำ ประมาณ 1 ถ้วยตวง ผ่านลูกชาลงไปในกาน้ำชาเลย ไม่มีการแช่การจุ่มใบชาทิ้งไว้ในน้ำร้อน!
เมื่อรินน้ำชาสีเหลืองอ่อนลงในถ้วยชาจีนใบเล็กๆ ขนาดถ้วยตะไลเพื่อแจกเราแล้ว หมวยหน้าหวานก็สาธิตการดื่ม ด้วยการกรีดนิ้วยกถ้วยชาขึ้นมา ใช้ริมฝีปากจิบน้ำชาไปจิบหนึ่ง แล้วขยับริมฝีปากทำเสียงจิ๊บๆๆ ดังๆ แล้วบอกให้เราทำตาม
แหม..จะให้ทำได้ยังไง แม่สอนว่าเป็นสาวเป็นนางเวลาจะกินจะดื่มให้เก็บลิ้นเก็บปาก ขืนทำแบบนั้นก็เสียชื่อสุภาพสตรีไทยซิคะ ฉันจึงจิบแบบสงบเสงี่ยม
แต่เธอคะยั้นคะยอให้ทำปากจิ๊บๆ ตาม บอกว่าต้องทำอย่างนั้น เพราะชานี้เป็น “ชารส” ไม่ใช่ “ชากลิ่น” การจิบแล้วกลืนหรือดื่มผ่านลงคอไปเลยจะไม่รู้รสแท้ๆ ของชา
ตกลงค่ะ ไหนๆ ก็มาถึงที่แล้ว คนไทยเองก็มีคำพังเพยว่าเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม จิ๊บก็จิ๊บค่ะ
โอ้โห! รสชาติต่างกันแฮะ เชื่อเขาเลย ปลายลิ้นรู้ถึงรสสัมผัสที่หวานนิดๆปนขมหน่อยๆ อร่อยดีจัง ยอมรับว่าเป็นชาที่รสดีมาก จิบต่อไปก็เลยทำเสียงดังจิ๊บๆๆ ได้ไม่เคอะเขิน
บทเรียนที่ได้คราวนี้ นำกลับมาใช้กับ “ชารส” ชนิดอื่นๆ ดูแล้วค่ะ เวลาจิบก็ทำปากจิ๊บๆ ๆ แบบนั้นบ้าง ปรากฏว่ารู้สึกถึงรสชาติได้ดีกว่าวิธีจิบแบบธรรมดาที่ทำอยู่
ถ้าใครจะลองทำดูบ้างก็ได้นะคะ จิบแล้วทำเสียงจิ๊บๆ เพื่อตรวจสอบรสของชาที่เราดื่มว่าเป็นอย่างไร แต่ขอแนะนำว่าทำเฉพาะช่วงเริ่มต้นของการดื่มเท่านั้น เมื่อรับรู้รสได้แล้วก็พอ เพราะขืนส่งเสียงจิ๊บๆ ทุกครั้งที่จิบ นอกจากจะเมื่อยปากแล้ว คนที่อยู่ใกล้ๆ จะหาว่าเราไม่มีมารยาทซะนี่!
