เรื่องของความสามัคคี

ในป่ามีเสืออยู่ ๑ ตัว กลางทุ่งมีวัวอยู่ ๑๐๐ ตัว เสือเมื่อหิวก็ออกจากป่ามาจับวัวกิน ในขณะที่วัวนั้นต่างตัวต่างหนีเอาตัวรอดใครกำลังดีวิ่งหนีไปก่อน ใครกำลังด้อยอยู่ข้างหลัง เสือจับกิน กินเสร็จแล้วก็เข้าป่าอีกวันหนึ่งหิวก็ออกมาอีก วัว ๙๙ ตัว ก็วิ่งหนีอีก ตัวไหนกำลังหย่อนอยู่ข้างหลัง เสือก็จับกินอีก เป็นอยู่อย่างนี้วันแล้ววันเล่า จนกระทั่งถูกวัวกินไปแล้ว ๙๐ ตัว วัวเพียง ๑๐ ตัวที่เหลือก็ปรึกษาหารือกันใหม่ว่าต่อไปนี้เราจะต่างคนต่างวิ่งหนีอย่างนั้นหรือ ตัวเราก็โตเท่าเสือ อาวุธของเสือมีเขี้ยว มีเล็บ เราก็มีเขา กำลังก็พอๆ กันเหตุใดเราจึงแพ้เสือ เสือกินแทบจะหมด เห็นทีเราจะต้องสูญพันธ์ขืนต่างตัวต่างอยู่แต่ไหนๆเราจะต้องตายอยู่แล้ว แต่ก่อนที่เราจะตายขอให้ได้ใช้กำลังของตัวเองสักครั้งหนึ่งก่อนตาย ต่อไปนี้ถ้าเห็นเสือมาให้เราหันก้นชนกัน หันหัวออกสู้เสือ ในที่สุดปรึกษาหารือกัน ซักซ้อมกันไว้ อีกวันหนึ่งเสือก็ออกจากป่ามามุ่งหวังที่จะกินวัวเหมือนเดิม วัว ๑๐ ตัวที่เห็นเสือมา ปกติตัวไหนดีวิ่งหนีได้วิ่งหนีเอา แต่ตอนนี้พลิกแพลงใหม่ เห็นเสือมา วัวอีกตัวหนึ่งก็วิ่งใส่ วัวอีก ๙ ตัวก็วิ่งล้อมเสือ ขวิดเสือตาย แต่กว่าเสือจะตาย วัวก็หมดไปแล้ว ๙๐ ตัว

                ความสามัคคีเป็นกำลังในการแก้ปัญหา ถ้าเรารวมตัวกันติดก็แก้ปัยหาวิกฤตได้