เมื่อฉันเริ่มที่จะเขียนบันทึกแรก...

รู้จัก gotoknow.org จาก การเชิร์ทหาข้อมูลใน google  เนื่องในวันเด็กแห่งชาติ  เพื่อที่จะนำคำขวัญวันเด็กไปเล่าให้เด็กๆ นักเรียนฟังหน้าเสาธง และได้พบเรื่องเล่าจากพ่อ และคำขวัญวันเด็ก ย้อนอดีต-ปัจจุบัน ของคุณชายขอบ  ทำให้รู้จักเว็บไซต์นี้  จากนั้นได้ติดตามอ่านเรื่องราวต่างๆ
ที่นี่  ได้ความรู้และมิตรภาพมากมายในนี้  ไม่เคยเขียนบันทึก เขียนบันทึกไม่เป็น และไม่คิดอยากเขียนบันทึก  วันนี้หลังจากเลิกเรียน  ได้ไปตอบแทนคุณสถาบัน  โดยการทำประโยชน์เพื่อสถาบันที่ให้ความรู้และประสบการณ์เราบ้าง  โดยการถูลานสมเด็จพระนเรศวร ซึ่งเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของทุกคนในจังหวัดพิษณุโลก  ฉุกคิดได้ว่า ถ้าเราเขียนบันทึกวันละเล็กละน้อยแม้ไม่มีคนอ่าน เราเองนั่นแหละจะเข้ามาอ่านประจำ จะได้เป็นสิ่งเตือนความทรงใจกับเราได้บ้าง  เมื่อกาลเวลาผ่านไป  "ขอบคุณ ผู้ที่ชักชวนให้เขียนบันทึกทุกคน  ขอบคุณแรงบันดาลใจทุกแรง "

[ดอกหญ้า]

ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ ความเชื่อ ศรัทธา  

ถ้าใครได้มีโอกาสได้เข้าไปในมหาวิทยาลัยนเรศวร จะเห็นลานสมเด็จพระนเรศวร  จึงเด่นเป็นสง่า  เป็นศูนย์รวมจิตใจทุกคน   ทุกปีที่ได้มีโอกาสมาเรียนที่นี่ จะชวนเพื่อนๆ มาถูลานสมเด็จ วันนี้ก็เช่นกัน เลิกแต่วันหน่อย จึงได้ชวนเพื่อนๆ ที่สนิทมาถูลาน เพื่อตอบแทนสถาบันบ้างเท่าที่ทำได้  เมื่อถูลานเสร็จ ได้กราบพระองค์ด้วยธูปเก้าดอก แล้วได้มองไปที่พระเนตรของพระองค์  นึกไปถึงวีรกรรมที่พระองค์ทรงเสียสละเพื่อประเทศชาติ  เพื่อให้ไทยได้ขึ้นขึ้นว่าเป็นเอกราช   ย้อนกับมามองดูสถานการณ์บ้านเมืองในปัจจุบัน ทำไมนะคนในสมัยพระองค์ไม่มาเกิดใหม่ในปัจจุบัน  ผู้นำในปัจจุบันหาที่เสียสละได้เพื่อประเทศชาตินั้นยากสิ้นดี  ทำให้เกิดความวุ่นวายในประเทศ  นี่แหละนะคนเราศึกษาเรียนประวัติศาสตร์มาทำไม ถ้าไม่นำมาปฏิบัติ  แค่จำว่าสมัยไหน ใครทำอะไร จะมีประโยชน์อะไร ?

 

[ดอกหญ้า]

ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ ความเชื่อ ศรัทธา  

ถ้าใครได้มีโอกาสได้เข้าไปในมหาวิทยาลัยนเรศวร จะเห็นลานสมเด็จพระนเรศวร  จึงเด่นเป็นสง่า  เป็นศูนย์รวมจิตใจทุกคน   ทุกปีที่ได้มีโอกาสมาเรียนที่นี่ จะชวนเพื่อนๆ มาถูลานสมเด็จ วันนี้ก็เช่นกัน เลิกแต่วันหน่อย จึงได้ชวนเพื่อนๆ ที่สนิทมาถูลาน เพื่อตอบแทนสถาบันบ้างเท่าที่ทำได้  เมื่อถูลานเสร็จ ได้กราบพระองค์ด้วยธูปเก้าดอก แล้วได้มองไปที่พระเนตรของพระองค์  นึกไปถึงวีรกรรมที่พระองค์ทรงเสียสละเพื่อประเทศชาติ  เพื่อให้ไทยได้ขึ้นขึ้นว่าเป็นเอกราช   ย้อนกับมามองดูสถานการณ์บ้านเมืองในปัจจุบัน ทำไมนะคนในสมัยพระองค์ไม่มาเกิดใหม่ในปัจจุบัน  ผู้นำในปัจจุบันหาที่เสียสละได้เพื่อประเทศชาตินั้นยากสิ้นดี  ทำให้เกิดความวุ่นวายในประเทศ  นี่แหละนะคนเราศึกษาเรียนประวัติศาสตร์มาทำไม ถ้าไม่นำมาปฏิบัติ  แค่จำว่าสมัยไหน ใครทำอะไร จะมีประโยชน์อะไร ?

 

บันทึก

ไม่มี "เวทีเสมือน"

เราก็เขียน.."บันทึก"...หาหยิบยื่นให้คนอ่านไม่

เพียงแค่ ณ วันนี้...การเขียนบันทึก...เรา

เปลี่ยน "รูป"...การเขียน

เรามักหลงแก่น...ของการเขียน...ว่าเขียนเพื่ออะไร

เขียนบันทึก...เพื่อบันทึก..?

[Dr.Ka-poom]

บันทึก

ไม่มี "เวทีเสมือน"

เราก็เขียน.."บันทึก"...หาหยิบยื่นให้คนอ่านไม่

เพียงแค่ ณ วันนี้...การเขียนบันทึก...เรา

เปลี่ยน "รูป"...การเขียน

เรามักหลงแก่น...ของการเขียน...ว่าเขียนเพื่ออะไร

เขียนบันทึก...เพื่อบันทึก..?

[ครูดอย]

ณ   วันเวลาผ่านไป  สิ่งที่เก็บเกี่ยวคือความทรงจำ  บันทึกเรื่องราวอันมีค่า(ของตัวเอง) ดีใจนะ  เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กก่อนนอนเห็นพี่เขียนอะไรก็ไม่รู้เกือบทุกคืน แล้วยังบอกให้พี่ๆว่าถ้าเสียมารยาทแอบอ่าน เรารอดตัวเพราะยังอ่านหนังสือไม่ออก ก้เลยนั่งดูพี่เขียนได้  จริงแล้วบันทึก......มันควรเป็นสิ่งที่ถ่ายทอดเพื่อให้ผู้อื่นรับรู้  ใช่ไหม  ดอกหญ้า.....ช่วยตอบด้วยนะ

                            ครูดอย 

[ดอกหญ้า]

 บันทึกไม่ใช่สิ่งที่ถ่ายทอดให้คนอื่นรับรู้ ...บันทึกคือสิ่งที่รวบรวมความทรงจำที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับเราอย่างไร เราจะไม่ลืมเลือน  และเห็นไว้ในความทรงจำตลอด