เมื่อลูกสาวตัวน้อย..อยากเป็นนักเขียน

โลกของเด็ก...จากจินตนาการที่ไม่มีข้อจำกัด

น้องพลอย (ลูกสาวคนเก่ง) อายุ 5 ขวบ  3 เดือน อยากเขียนนิทานเองบ้าง นิทานเรื่องนี้เธอตั้งชื่อว่า       "บ้านของหมูใจดีกับกระต่ายขี้เซา"

....
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีครอบครัวหมูอยู่ในป่า
พ่อแม่ลูกหมูช่วยกันสร้างบ้าน พ่อหมูเอาอิฐมาให้ลูกหมูช่วยทำบ้าน แม่หมูช่วยทาสีบ้าน
ลูกหมูบอกว่าให้แม่ทาสีหลังคาบ้านเป็นสีฟ้า พ่อบอกว่าให้ทาตัวบ้านเป็นสีส้ม แล้วลูกหมูก็ช่วยตกแต่งห้องนอนของตัวเองกับห้องนั่งเล่น
พ่อหมูก็ซื้อของใช้มาแต่งในห้องครัวและห้องนอนของพ่อกับแม่ แม่หมูแต่งห้องน้ำในห้องนอนลูกหมูกับห้องน้ำของพ่อแม่
พ่อหมูชื่อว่า "อู๊ด อู๊ด" แม่หมูชื่อ "อี๊ด อี๊ด" ลูกหมูชื่อ "ก้อนหิน" (เพราะลูกหมูเป็นผู้ชาย)
แม่หมูมีลูกอีกคนหนึ่งเป็นผู้หญิงชื่อ "ดอกไม้"
วันหนึ่งพ่อหมูแม่หมูพาก้อนหินกับดอกไม้ไปเที่ยวที่สวนสัตว์
ก้อนหินเจอเสือดาวตัวใหญ่แล้วก้อนหินก็ถามพ่ออู๊ดอู๊ดว่า
.."พ่อครับ นั่นตัวอะไรครับ...."
พ่อหมูตอบ ..." เค้าเรียกว่าเสือดาวนะลูก "
ดอกไม้ก็เจองูเขียวตัวหนึ่ง แล้วงูเขียวก็บอกว่า
.."สวัสดีจ๊ะ ฉันคืองูเขียวจ้ะ"..
ดอกไม้หันมาถามแม่หมูว่า ..เราจะกลับบ้านกันเมื่อไหร่ค่ะ.. แม่หมูตอบว่า เราจะกลับบ้านกันแล้วจ๊ะ
ก้อนหินกับดอกไม้บ๊ายบายพวกสัตว์ต่างๆที่เขาเห็น เจ้างูเขียวและเสือดาวหันมาบ๊ายบายลูกหมูทั้งสอง
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ข้าวของในบ้านเละเทะตุ้มเป๊ะ ทุกคนจึงช่วยกันเก็บ ทุกคนสงสัยว่าทำไมข้าวของถึงกระจัดกระจายอย่างนี้
พอทุกคนเดินเข้าไปในห้องครัวก็เจอกับกระต่ายจอมซนนอนหลับอยู่ แล้วพอกระต่ายจอมซนตื่นขึ้นมา ทุกคนก็ถามว่า "เธอเป็นคนทำของเละเทะใช่มั๊ย?...."
กระต่ายน้อยตอบว่า ..."ใช่แล้วจ้ะ"... พูดจบกระต่ายน้อยก็ม่อยหลับต่อ
ครอบครัวหมูจึงให้ชวนกระต่ายน้อยนอนที่บ้านด้วยกัน เมื่อถึงพรุ่งนี้เช้าครอบครัวหมูจึงพากระต่ายน้อยไปหาพ่อแม่ กระต่ายน้อยดีใจมาก
.......
(นิทานเรื่องนี้จบแล้วค่ะ)
เล่าเรื่องโดย น้องพลอย