รำมวย 2 ที่ 2 เวที ที่ตรงกันข้าม
เช้าวันนี้ (6.45 น.) ผมไปที่สวนจตุจักรเพื่อรำมวย "เต้าเต๋อซิ่นซี" เหมือนที่เคยปฏิบัติเป็นประจำทุกวันอาทิตย์ วันนี้ไปถึงก็พบกับ "ม็อบ" กองทัพประชาชน (และรถอีแต๋น) ที่มาจากต่างจังหวัดมาชุมนุมกินอยู่หลับนอนกันที่สวนจตุจักร
วันนี้เกิดไม่มีไฟฟ้าขึ้นมา (บางคนก็โทษไปว่า "ถูกตัดไฟ") ก็เลยทำให้เปิดเพลงที่จะใช้รำมวยไม่ได้ ในที่สุดก็เลยต้องรำกันอย่างเงียบๆ โดยไม่มีดนตรี เป็นการรำตรงบริเวณที่เคยรำกันเป็นประจำ ซึ่งในตอนนี้กลายเป็นสนามหญ้าแห่งเดียวที่อยู่กลางวงล้อมของกลุ่มผู้ที่มาจากต่างจังหวัด เป็นการรำท่ามกลางการเฝ้าดูของสายตาหลายๆ คู่ที่อยู่โดยรอบ ซึ่งมองดูพวกเราด้วยความสนใจ
ตามปรกติเมื่อรำมวยที่นี่เสร็จก็จะต้องไปรำต่อกันอีกรอบหนึ่ง (เวลา 9.00 น.) ที่ห้องอาหาร "สวนไผ่" ...วันนี้ก็เช่นกัน รำเสร็จแล้วก็ตะโกนถามกันว่า "วันนี้จะมีใครไปที่สวนไผ่บ้าง?" พูดกันไปพูดกันมา ผมเพิ่งมาคิดได้ว่า "สวนไผ่" นี้เป็นของ "มหาจำลอง" ที่อยู่กันคนละฝั่งกับ "ม็อบ" ที่อยู่รายล้อมพวกเราในขณะนี้ ...แต่ก็โชคดีที่คนแถวนี้ไม่ได้ใส่ใจอะไร
ถึงวันนี้จะตั้งใจมาออกกำลังกาย แต่ประสบการณ์ที่ได้รับกลับทำให้ผมรู้สึกว่า แท้จริงแล้วคนเรานั้นมีอะไรๆ ที่เหมือนกันค่อนข้างมากนะครับ ส่วนที่แตกต่างกันนั้น ที่เห็นชัดเจนก็มีแต่ "ความคิด" เท่านั้น ซึ่งมันก็ได้สร้าง "ช่องว่าง" ระหว่างพวกเราได้กว้างเหลือเกิน !!
ความเห็น (2)
แค่ " รำมวยคนละเวที ก็ยังดี หากตีกัน คงจะมี แต่ พัง กับ พัง " ครับ
