Recreation

การจำ ต่างจาก การคิด จงรู้จักนำสิ่งที่..จำ..ได้มา..คิด..ต่อไป อย่าหยุดสงสัยใน..ความรู้..ที่ได้รับ ความคิด ไม่มีจุดสิ้นสุด

จำได้ว่าเมื่อสมัยเป็นเด็ก จะไม่ชอบเรียนหนังสือ โดยเฉพาะวิชาที่เป็น ตรรกะ แบบ มีสูตรตายตัวอยู่แล้ว  เพราะไม่เข้าใจว่า  ทำไมเราต้องเอา กฎ หรือ สูตร ต่างๆที่ครูจำมาบอกต่อให้เรา ไม่มีวิธีคิดแบบอื่นเหรอ ไม่เข้าใจว่า ตัวแทนสูตรแต่ละตัวมีความเป็นมาอย่างไร แล้วมันสามารถเปลี่ยนได้รึเปล่า  จำได้ว่าหลายครั้งที่โดนครูดุ เพราะชอบถามอะไรที่ทำให้ครูเหนื่อย  โดยเฉพาะวิชาการเรือน วิชาทำอาหาร ก็ไม่ชอบทำตามขั้นตอนที่อาจารย์สอน ชอบแอบใส่อะไรที่เราชอบ 

         มีอยู่ครั้งนึงอาจารย์ให้เย็บมุมผ้าเช็ดหน้าให้เป็นแบบต่างๆ ที่เรียกว่า ด้นถอยหลัง  สอย  เนา ฯ จำได้แม่นมาก เพราะถึงกับถูกตีหน้าชั้นเรียนเป็นครั้งแรกในชีวิต (มีอีกหลายครั้งตามมา อิอิ) เพราะอุตริ  เย็บแบบที่ตัวเองคิดว่าน่าสนใจมากกว่าที่อาจารย์สั่ง   คือ เย็บแบบไขว้กันไปมา เหมือนปักครอสติส  (สมัยนั้นครอสติสยังไม่ฮิตกัน)  แล้วก็เย็บเป็นคลื่น ไม่ซ่อนด้าย ใช้ด้ายสีตัดกับผ้า อาจารย์ก็ว่าเราไม่ทำตามที่สั่ง   เราก็นิสัยไม่ดี เถียงไปว่า "ก็มันผ้าของหนู หนูจะทำยังไงก็ได้ แล้วหนูก็ไม่ชอบแบบที่อาจารย์สอน  หนูชอบให้เห็นเส้นด้าย กลายเป็นลวดลายบนผ้า  หนูคิดว่าสวยกว่า"  ซึ่งก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด และไม่ยอมทำใหม่ (เพราะจำที่อาจารย์สอนไม่ได้แล้ว อิอิ)  ก็เลยโดนทำโทษหน้าชั้นเรียน  โดนฟ้องผู้ปกครอง (แต่แม่ก็แอบให้กำลังใจว่า ช่างเหอะ เราเก่งมากที่มีความคิดเป็นของตัวเอง แต่ผิดที่ไม่เชื่อฟังครู ถ้าอยากทำแบบที่ชอบ ก็ไปทำเองที่บ้าน อึ้งไปเลย แต่ก็ เคารพครูถึงทุกวันนี้ และก็รักแม่ค่ะ) และได้คะแนนต่ำที่สุดในวิชานั้น ซึ่งเสียใจมากเพราะโดนประนามว่าไม่เก่งงานบ้านงานเรือน  ทั้งๆที่ปกติแล้วเป็นคนชอบเรียนวิชานี้มาก ชอบทำอาหาร และงานบ้านอื่นๆ  แม้กระทั่งทุกวันนี้ เวลาทำกับข้าว แม้จะทำกับข้าวอย่างเดียวกัน แต่ทุกครั้งที่ทำ หน้าตา และรสชาติของอาหารก็ไม่เคยซ้ำกันเลย  ไม่รู้ว่าเป็นข้อดีหรือข้อเสีย

แต่ที่แน่ๆ เข้าใจเลยว่า ฉันก็ Recreation ได้นะเนี่ย  555555

[อ.หนึ่ง]

• นายเยี่ยมมาก
• แต่ถ้าเป็นสมัยก่อยเค้าเรียกเด็กดื้อ

[อ.หนึ่ง]

• นายเยี่ยมมาก
• แต่ถ้าเป็นสมัยก่อยเค้าเรียกเด็กดื้อ