นายเกษตร กับ นายศึกษา ช่วยกันทำงานส่งเสริม ตอนที่ 4 คิดดี ทำดี

ถ้าเราเห็นว่า สิ่งที่เราทำนั้นมาจากการที่เรา "คิดดีและทำดี" แล้วนั้นก็จงทำต่อไปเถอะ

นายเกษตร กับ นายศึกษา ช่วยกันทำงานส่งเสริม

ตอนที่ 4  คิดดี ทำดี

   วันหนึ่ง  นายเกษตร กับ นายศึกษา ก็ได้มีโอกาสมาเจอกันตามข้อตกลง "ใน 1 เดือน เราจะมาเจอะกัน 1 ครั้ง" หลังจากที่ทั้ง 2 คน ได้แยกย้ายกันไปทำภารกิจตามที่ตกลงกันไว้ด้วยท่าทางที่แตกต่างกัน คือ "นายเกษตร" รู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก แต่ "นายศึกษา" ยังดูกระชุ่มกระชวย

     นายเกษตร : "ศึกษาเพื่อนรัก...เรารู้สึกว่า...เราเริ่มเหนื่อยกับการทำงานแล้วนะ"

     นายศึกษา  : "เกษตรเพื่อนยาก...หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกลนัก...ถ้าเพื่อนเหนื่อยเพื่อนก็

                        จงหยุดพักเสียบ้างเถิด"

     นายเกษตร  : "แล้วท่านละ...ท่านเคยรู้สึกเช่นเราหรือไม่"

     นายศึกษา  : "เคยเป็น...เพราะเราก็คือ  ปุถุชนธรรมดา...

     นายเกษตร  : "แล้วท่านทำอย่างไรละ...เพราะที่เราเป็นอยู่นี้...เรารู้สึกว่า...ไม่ว่าจะคิดจะทำ

                         อะไรก็รู้สึกว่า...มันติดขัดไปเสียหมด...จนจะทำให้หมดกำลังใจแล้วนะ"

     นายศึกษา  : " เกษตร...นายคิดเสียว่า...ทุกอย่างในโลกนี้ไม่มีอะไรที่จะได้มาด้วยความ

                         สะดวกสบายหรอกนะ...สิ่งใดที่ได้มาด้วยความยากลำบาก มีอุปสรรค จะทำ

                         ให้สิ่งนั้นดูมีคุณค่า...ทุกคนอยากจะไขว่คว้าหามัน"

     นายเกษตร  : "เราเข้าใจ  แต่สิ่งที่เราไม่เข้าใจ คือ  เมื่อพวกเราคิดและทำสิ่งดี ๆ เหล่านี้กัน

                         เพื่อส่วนรวม...ทำไมถึงไม่มีใครเข้าใจ...ช่างยากเย็นนัก"

     นายศึกษา  : "ท่านต้องทำสมาธิ  ทำจิตให้สงบ  และอดทนไว้  เพราะสิ่งที่เราช่วยกันทำ

                        ในวันนี้...กำลังจะเป็นจริงแล้วนะ"

     นายเกษตร  : "นั่นนะซิ...เราก็ได้แต่ภาวนาขอคุณพระคุณเจ้าคุ้มครอง...ให้ทุกคนดวงตา

                         เห็นธรรม และคิดทำในสิ่งที่ดีๆ และถูกต้องเพื่อชาวบ้านนะ"

     นายศึกษา   : "เราทำกันต่อไปเถอะนะ...เพราะเราเชื่อว่า...ถ้าเราคิดดี และทำดี

                         สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงก็ช่วยคุ้มครองเองแหละ"

     นายเกษตร  : "นี่เป็นเพราะว่า...เราคิดถึงเจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งที่มีความมุ่งมั่นในการทำงาน

                         เพื่อองค์กร...ที่อยู่ในพื้นที่ภาคสนามหรอกนะ...จึงทำให้มีกำลังใจที่จะเดิน

                         และสู้ต่อไป"

     นายศึกษา   : "ใช่แล้วเพื่อน...พวกเขาเหล่านั้นกำลังรอเรากันอยู่นะ....เราหยุดไม่ได้"

     บทสรุป       : "งานส่งเสริมฯ กับชุมชนจะต้องอยู่ด้วยกัน...ต่อไปนะเพื่อนรัก"

   หลังจากนั้น  นายเกษตร กับ นายส่งเสริม  ก็เริ่มมองหาพันธมิตรและเครือข่ายการทำงานเพื่อขยายและเชื่อมโยงโดยใช้หลักคิดตาม "ทฤษฎีใยแมงมุม" ในลักษณะของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้  และค้นหาจุดแข็งมาแก้และเสริมจุดอ่อนที่มีอยู่เพื่อเป็น "ต้นแบบการเรียนรู้ในงานส่งเสริมการเกษตร" และ  "การพัฒนาเจ้าหน้าที่."

                                          ศิริวรรณ  หวังดี

                                         16 มีนาคม 2549

 

[ไพโรจน์ ลิ้มจำรูญ]

คิดดี ทำดี ยังไม่พอ ต้องตั้งใจ และเต็มใจ จำไว้ว่า "เหงื่อออก ดีกว่านำตาออก"