เมื่อวานนี้ ไปอบรมการใช้งาน GotoKnow.org ให้นักศึกษาปริญญาโทและเอก ของคณะศึกษาศาสตร์ ภาควิชาบริหารการศึกษา ที่ มอ.ปัตตานี มาคะ
ขากลับผ่านหน้าบิ๊กซี ปัตตานี เห็นรถถังสองคันจอดอยู่บนถนน และมีผู้คนยืนอยู่รอบๆ บิ๊กซีเต็มไปหมด แต่ในลานจอดรถของบิ๊กซีนั้นโล่งลงอย่างถนัดตาเมื่อเทียบกับตอนขามา เสียงโทรศัพท์ของดิฉันดังขึ้น ระหว่างกำลังขับรถผ่านหน้าบิ๊กซี พ่อโทรมาถามว่า "ลูกกลับออกมาจากปัตตานีหรือยัง" ดิฉันบอกพ่อว่า "ทุกอย่างเรียบร้อยดี ไม่ต้องห่วง"
ดิฉันไม่ทราบว่าคนในพื้นที่มีความรู้สึกตื่นกลัวมากน้อยเพียงใด ดิฉันอยากเห็นนักวิชาการในพื้นที่ปัตตานีร่วมกันใช้บล็อกเป็นเครื่องมือทางปัญญาในการจัดการความรู้เพื่อความสงบของสามจังหวัดภาคใต้คะ ... เป็นความหวังลึกๆ คะที่ตกลงรับปากไปพูดให้กับทางมอ.ปัตตานี
... จำได้ว่า ตอนช่วงที่อเมริกันบุกเข้ายึดอิรัก ผู้สื่อข่าว BBC News หลายคนเขียนบล็อกเล่าประสบการณ์ที่เขาเห็นที่เขาได้ยินให้ประชาคมโลกได้รับรู้ ดิฉันอ่านแล้วน้ำตาซึมเหมือนเมื่อครั้งที่ดิฉันได้อ่านเรื่องของ แอน แฟรงค์ เด็กหญิงชาวยิวในสงครามโลกครั้งที่สอง และเช่นกัน ก็เหมือนเมื่อครั้งที่ได้ดูสารคดีเรื่อง ซาดาโกะ เด็กหญิงผู้พับนกกระเรียนหนึ่งพันตัว เหยื่อสงครามนิวเคลียร์ที่ฮิโรชิมา ...
ไม่มีความเห็น